Sylë Arifi: ''Dialogu polik'' Imponim apo Presion

''Dialogu polik'' Imponim apo Presion nderkombëtar!

Nga Sylë Arifi, Avokat-publicist

Si mund të ndodh që të ashtuqujturat bisedime politike me serbin, edhe pse të përfunduara që nga Shpallja e Kosovës Shtet sovran, tani po insistohet nga qarqe nderkombëtare të bahen realitet. Ku po mbesin të gjitha ato deklarata, konfirmime dhe kundershtime nga Institucjonet Shtetrore të Kosovës dhe në veqanti nga Liderët institucional e politik se nuk mund të ketë negociata politike me serbin se ato kan përfunduar ate dit kur është shpalluar pavarsia e Kosovës vite më parë.

A thue pse me kaq lehtsi pranohet qfardo dalogu politik me serbin atehere kur dihet se qdo gjë fillon nga e para, pra nga pozicjoni para shpalljës së pamvarsis së Kosovës, dhe vetëm ky fakt i intereson Serbis dhe miqve të sajë. Serbia vazhdimisht që nga pas lufta ka insistuar të zvarriti proqeset për të fituar në kohë me shpresë në ndryshimin e rrethanave në favorin e sajë. Kaluan 14 vite nga qlirimi i Kosovës dhe kater vite nga shpallja e pavarsis së Kosovës edhe pas 92 njohjeve, dhe ajo ende pretendon ta kthen skenen politike dhe ate nderkombëtare  në interesin e sajë.

Tani, e pabesueshme se Qeveria e Kosovës kërkon një konsensus ndërpolitik për këto bisedime politike të reja me serbin, duke harrura se disa here ka vertetuar se kurr nuk do të ketë bisedime politike me serbin. Shumica e Partive politike opozitare mbrenda dhe jasht Parlamentit si dhe shoqeria civile janë duke i kundërshtuar këto negociata me Serbinë.

Nuk është e quditshme se me „ndihmën e faktorit ndërkombëtar“ do të arrihet një konsensus mes partivë politike për fillimin e dialogut politik, apo si zakonisht me ndimen e mjeteve jo demoktarike „ me presion“  nga faktorit ndërkombëtar, do të arrihet një lloj konsensusi i brendshëm, siq e kemi të fresket  fenomenin e qujtur „Fusnot“ dhe të tjera leshimeve në favorë të politikës serbe, që nga pas lufta qlirimtare e deri me sot.

LDK-ja, e cila momentalisht reziston zëshem duke shtuar se ka një politikë të ashpër kundër dialogut politik me serbin, por gjykoim se siq e ka deshmuar  historia e afert ajo mjaftohet me ni „piskam diplomatike“ për ta dhan koncenzuesin edhe për këte qeshtje të dialogu politik me serbin. Qfardo Dialogu politik ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, do të sjellë pasoja të rënda politike, diplomatike dhe gjeostrategjike për Shtetin e Kosovës.

Ky fakt është vertetuar edhe nga bisedimet e ashtuquajtura teknike ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, të ndërmjetësuara nga Bashkimi Evropian, që patën filluar në mars të vitit të kaluar dhe kanë ndikuar në ndaljen apo ngadalsimin e njohjeve të pavarsis së Kosovës nga shumë Shtete. Edhe keto bisedime teknike jan kundershtuar nga ni pjesë e subjektit politik të Kosovës, por ja se si jan evidente pasojat nga kjo humbje kohe për ti krijuar vetem favore Serbis dhe disfavore për dinamiken politike, institucionale dhe diplomatike të Kosovës si Shtet i ri në planin nderkombëtar.

Synimet e politikës serbe të përkrahura nga Rusia dhe disa shtete tjera për qfardo biseda tani edhe të ketyre politike janë vetem vazhdim i përpjekjeve për të amortizuar politikën dhe ndikimin gjeostrategjik të Shtetit të Kosovës për avancim nderkombëtar drejt antarsimit të sajë në forume nderkombëtare dhe në OKB si subjekt nderkombëtar i barabart me të gjitha Shtetet në botën demokratike.

Populli i Kosovës, deshiron të ketë paqe dhe bashkëpunim ndërshtetëror me të gjitha shtetet për rreth sajë por edhe me Serbinë, mbi bazën e reciprocitetit si shtete të barabarta, të pavarura dhe sovrane. Sigurisht, se Shteti i Kosovës duhet të jetë anëtare e Kombeve të Bashkuara se shpejti vetem atehere kur e kalon mbi gjysmen e Shteteve që e konfirmoin njohjen e pavarsis se Kosovës, se  atehere Shteti i jon mud të jetë edhe nënshkruese e Konventave dhe traktateve nderkombëtare  si subjekt nderkombëtar.

Takimet e nivelit të lartë politik midis përfaqësuesve të Kosovës dhe të Serbisë nuk përjashtohen, por nuk do të ketë biseda politike për çështje të brendshme të Kosovës. Integrimi i serbëve, në veri të Kosovës, është obligim i institucioneve të Kosovës dhe si proces do të ndodhë nëpërmjet një dialogu të brendshëm në Kosovë dhe për këtë gjë nuk do të ketë negociata me Serbinë, atehere pse vall nuk po ndodh keshtu edhe pas kater vitesh nga shpallja e pamvarsis dhe obligimet që dalin nga plani Ahtisari, në zbatim të rendit ligjor dhe Kushtetutës. Prandaj, ky mos veprim kushtetues po na krijon situata tjera jo të voltshme për forcimin e Shtetit juridik të Kosovës në mbrojtje të intergritetit dhe sovranitetit Shtetror, sidomos në veri ku po vepron Shteti i serbis me të gjith mekanizmin e sajë shtetror. Këshilli i Sigurimit i Kombeve të Bashkuara ka mbajtur seancën e rregullt për Kosovën, në të cilën është diskutuar raporti tremujor i sekretarit të përgjithshëm, ku është pëqendruar në tri çështjen: 1.Përfundimi i mbikëqyrjes ndërkombëtare të pavarësisë së Kosovës, 2.Situatën e veriut të Kosovës dhe 3. Dialogun ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit.

Kryeministri Serb ka vazhduar me avazin e vjeter se  “kurrë dhe në asnjë rrethanë” nuk do të njohë pavarësinë e Kosovës,  se “Zgjidhja e statusit final të Kosovës do të jetë njëri nga prioritetet kryesore të Qeverisë serbe. Për dinunin e lexuesve, keshtu nga ish kryeminstra të Serbis kan reaguar  ndaj shpalljës se pavarsin Shtetrore nga ish repuplikat e ish jugosllavisë, si për shembull Shteti i malit të zi.

Menihere, i është përgjigjur kryeministri i Kosovës, duke konfirmuar se me 17 shkurt 2008 Kosova është Shtet. Kryeminstri ka than se prioritet ka normalizimin e marrëdhënieve shtetërore me Serbinë, por duke mos vënë kurrë në diskutim pavarësinë, sovranitetin, integritetin territorial dhe rendin kushtetues të Kosovës, shkelqyshen atehere pysim se qka tani na duhen bisedimet politike me Serbin? Kryeministri i Kosovës mir i ka kujtuar pjesmarresit në takimin e KS-OKB, se në dialogun teknik, me mes të Prishtinës dhe Beogradit  ku kanë arritur shtatë marrëveshje, por  ato kanë mbetur vetëm në letër, sepse Serbia i ka penguar zbatimin e tyre, pra kjo është serbia!

„Dialog do të ketë nëse faktori ndërkombëtar insiston“ dialog apo bisedime mund të ketë vetem atehere kur ekziston vullneti i dy palve pa imponime, se vetem atehere mund të quhet i sukeseshem.  Dialogu i imponuar është logjik tani më e tejkaluar sepse normalizimi i raporteve ndërshtetrore nuk mund të bahet pa njohje reciproke, këte e din qendrat e vendosjës por ja se logjika pacifiste dhe nihiliste e disa intelektualve që jan në korpuse politike bajn sygjerime apo kshillime se qka të kerkoin apo sygjeroin të tjerët neve pra Institucjonet tona Shtetrore duhet ti pranoim,  Logjik e bartuar nga sistemi i komunizmit.