Mendime
Pirro Prifti: Rasti i Assange - kundër qeveritarëve të Korruptuar
E merkure, 22.08.2012, 05:58 PM
Rasti i Assange - kundër qeveritarëve të Korruptuar
Nga Pirro Prifti
Julian
Assange, një nga themeluesit e Wikileaks
u quajt ndryshe me një fjalë të cuditëshme anglo-amerikanë whistleblower, fjalë
e cila përkthehet si: person i cili i tregon apo i zbulon policisë, reporterëve, etj, për dicka (si p.sh.,
krime, korrupsione, veprime dhe aktivitetet e paligjëshme të padrejta në kundërshtim
me ligjin të korporatave, politikanëve, qeverive) që janë sekret dhe janë fshehur nga vetë drejtuesit dhe që janë të dënueshme nga ligji.
Rasti i
Julian Assange është një nga rastet e pakta kurajoze të këtij përcaktimi,
sepse Assange publikoi si dhe informoi publikun dhe botën për punët e pista dhe jo ligjore që kryenin dhe
vazhdojnë të kryejne disa organizata, fondacione, madje dhe qeveritarë të vecantë
të vëndeve të ndryshme të botës në dëm të publikut dhe të popullit të tyre, e
me këtë rast duke harxhuar paratë e taksapagonjësve të popullit e vëndit të tyre,
e së fundi nëpërmjet publikimeve nëpërmjet
të famshmit Ëikileaks edhe rastet e fshehura të korrupsionit qeveritar
dhe të privatëve në dëm të buxhetit.
Kurajo e
Julian Assange detyroi vënde të njohura të mëdha por edhe vënde të vogla (si p.sh,
vendi ynë ) që të marrin masa ndaj tij duke e kanalizuar rastin e Assange si
rast në të cilin Wikileaks në mënyrë të paligjshme
merr dhe publikon informacione të rezervuara dhe `top secret`, - si një rast i cili dënohet
ligjerisht. Këtij kori të vëndeve të mëdha
për daljen e paligjshme të `top
secret-eve ` të tyre, u erdhi për shtat edhe vëndeve të vogla si vendi ynë kur u panë në këtë site – veprime jo të rregullta të disa qeveritarëve të ndryshëm shqiptarë.
Julian
Assange lindur më 3 korrik 1971 ka qënë në rininë e tij një aktivist i Hakerave ( hacker – person i
cili fiton në mënyrë të paligjëshme akses apo hyrjedhe nga njëherë duke ngatërruar informacionin në një sistem
kompjuterik), u bë i njohur si themeluesi i WikiLeaks dhe si gazetar investigative.
Assange ka marrë disa nominime dhe shpërblime nga `Amnesty International Media
Award` në 2009, nga `Time Magasine` Reader Choice në 2010 si: `Person i
vitit`, nga `Sydney Peace
Foundation` ka marrë medaljen e Artë në 2011,
dhe po në 2011 ka marrë cmimim për
gazetari `Martha Gellhorn Prize`.
ËikiLeaks
u bë i njohur kur në 28 nëntor 2010 nxorri në dritë kabllot diplomatike
amerikane duke shkaktuar reagimin e SHBA në mundësinë e hetimit të këtij linku
të internetit dhe të themeluesit të tij. Këtij kori, i u bashkua dhe qeveria
shqiptare.
Meqënëse
nuk kishte mundësi hetimi nga ana ligjore, sepse e drejta për të informuar dhe
për tu informuar janë të drejta ndërkombëtare- atëhere u gjet një artifice: Assange
u akuzua dhe u lëshua një urdhër arresti
ndërkombëtar Europian me kërkesë të qeverisë suedese ndaj tij,
sepse kishte përdhunuar dy femra suedeze 15 vite më parë.
Për këtë arësye
Julian Assange, i frikësuar se kërkesa për ekstradim në Suedi do të përbënte një
rrezik serioz për të për shkak se Suedia mund ta dorëzontë në SHBA në të cilën
ai mund të akuzohet si spiun dhe të dënohet me vdekje, u detyrua të kërkontë strehim
në Ambasadën e Ekuadorit në Angli. Presidenti Ekuadorian ja dha me kënaqësi
Azilin politik këtij njeriu guximtar i cili sfidoi Perendimin dhe cdo qeveri perëndimore dhe jo-perëndimore
duke botuar sekretet e tyre para publikut dhe popujve përkatës aferat e
qeveritarëve të tyre.
Atëhere
si qëndron problemi tek ne? Denoncimi i
Aferave korruptive, denoncimi dhe informimi për shkeljet e ligjit, e drejta për tu informuar publikun nga ana e qeverisë shqiptare për veprimet dhe aktivitetet e saj të cdo
lloji, - janë një e drejtë dhe një detyrim i personave të zgjedhur me votën e
popullit.
Gjatë këtyre
22 viteve, me ndryshimin e sistemit është vënë re një rritje e lirive dhe te drejtave te njeriut, është miratuar një
Kushtetutë dinjitoze që respekton liritë dhe të drejtat e njeriut, të drejtën për
të informuar dhe për tu informuar, dhe mundësinë për të bërë transparence të ligjeve,
vendimeve, udhezimeve nga ana e qeverisë dhe e qeveritarëve për publikun, si
dhe të drejtën për të parë se ku shkojnë dhe se si harxhohen paratë e mbledhura
nga taksapagonjësit shqiptare, e drejta për tu informuar për marëveshjet,
aksionet, dhe veprimet e qeverive të ndryshme të vëndit nëse ato janë konform
ligjeve të miratuara ose jo.
Por për
fat të keq, krahas përparimeve të dukshme
të vëndit tonë, vërehen dhe
problem të ndryshme të cilat sa vijnë dhe po rëndohen duke vështirësuar
dhe penguar deri diku integrimin e vendit në BE. Këtë e tregon dhe pamundësia për
të plotësuar me sukses 12 kushtet e caktuar nga KE (faktikisht, 10 kushte kanë mbetur
të parealizuara).
Pa i hyrë hollësirave të cilat dihen dhe flitet vazhdimisht në media, një nga kushtet
e paplotësuara është mungesa e luftimit efikas të korrupsionit dhe mungesa e
pavarësisë së gjyqësorit. Këto dy probleme madhore janë të pazgjidhura dhe vazhdojnë
të rëndohen, megjithë disa masa gjysmake të marra.
Nëse
goditen nga policia dhe bëhen probleme të prokurorisë raste të vjedhjeve dhe të
rryshfetit kryesisht probleme që nuk kapin shifra monetare të mëdha por që sigurisht
goditja e tyre përbën një aktivitet
ligjor që mban të stabilizuar vendin, - korrupsioni
i rrangjeve të larta e bën të dyshojë publikun
shqiptar kur shihet se shumë marëveshje, afera politike dhe tekniko-ekonomike,
nuk deklarohen dhe nuk bëhet transparencë, apo nuk lejohet të ngrihen komisione
parlamentare për të hetuar dhe për të informuar parlamentin për aferat
ushtarake të Ministrisë së Mbrojtjes, ose rastet e vjetra por që nuk harrohen
si Gërdeci, 21 janari, problem i Arit shqiptar vjedhur, disa raste korruptive të zyrtarëve të lartë,
aferat qeveritare të para `97, problemet e manipulimit të votave dhe të votimit gjatë zgjedhjeve, etj, etj, të cilat
praktikisht nuk janë denoncuar.
Rasti i
Assange për zbardhjen, zbulimin dhe denoncimin nëpërmjet informimit të publikut
duhet të preokupojë seriozisht gazetarinë investigative shqiptare, mediat
fatkeqësisht të politizuara, publikun
shqiptar, elektoratin shqiptar, shoqërinë civile, të cilat praktikisht ashtu të
përgjumura sic janë ngrenë dyshime se edhe ato janë të korruptuara dhe nxiten të
ngrenë probleme vetëm kur `armiqtë` e pronarëve apo të qeveritarëvenga të cilët
ata financohen –janë të shqetësuar.
Në këtë rast për të luftuar këtë sistem disinformimi kaq të madh që është krijuar, ngritur në këmbë dhe vazhdon të dominoje skenën shqiptare të `informimit` në Shqipëri nga lobe të caktuara politiko- biznesmene, duhet që të reflektohetdhe të krijohen kushte për të luftuar këtë fenomen të rrezikshëm i cili mundëson drejtuesit që të mbijetojnë, të fshehin aferat, por dhe të `kapin shtetin` për fyti, duke e drejtuar atë njëlloj si në kohën e Hoxhës.