Jorgo Telo: Skënderbe, të do epoka!

JORGO TELO

SKËNDERBE, TË DO EPOKA!

Po ku je, o Skënderbe,

Dil nga varri, pakëz ngrehu!

Të flet Nëna:

“Bir, ku je?

Të kërkon sot Mëmëdheu!

Zot i dole, o bir, Nënës.

Ato vite më dhe krahë…

Unë të dhashë

afshin e zemrës,

Gjergj, o Gjergji im i madh!

Të përndarë sot bijt e Shqipes

Sakatuar – ARBËRIA…

Ti, o Gjergj,

bashkim arrite,

Tek ty shpresë kish liria.

Dhe kaluan, o sa shekuj

E përçarja ndihet prapë…

Ti je gjallë,

nuk ke vdekur

Çdo shqiptar të ka në gjak.

Me flamurin Tënd  në shpirt,

Me "Bajrakun" kuq-e-zi;

Marrim frymë,

mendojm'  përdit

Për Nënloken Arbëri...

“Po… përse, bir Skënderbe,

Zërin Nëna s’ta ndien, vallë?

Plot stërnipër

ti më le,

Por si veten… sa të rrallë…!”

Nuk ka nënë që s’njeh të birin,

Të birin që i doli mbrojë.

Të ka Nëna më të mirin;

Për Ty, Gjergj, sot kam nevojë...!

Një si ty ma lyp sot zemra.

Një si ty e kërkon koha.

Të kërkon shpirti përbrenda

Të kërkon, o bir, Epoka!”

E di mirë kujtesa e Globit:

Të ka Shqipja “Hero i Kombit”!

Kush guxon të t’mohojë Nënën,

Meriton  prej meje ... nëmën...!