Sejdi Berisha: Pa fjalë as pa zë

Sejdi BERISHA:

PA FJALË AS PA ZË

(Këto vargje, nëse mundeni lexojini pa zë)

1.

Kur të vjen pranvera

Mos më kërkoni

Se dua pakëz të pushoj

Sertshëm duke heshtur

Jo duke kënduar

Mallkimin do ta vari mbi sy

Për ta shkruar një varg pa shkronja

Se dot s’më ndalet zëri

Në pranverë kush pushon

Ai vdes pa emër

Ose bëhet kambanë

I ecjeve nëpër lot

Bëhet si do vetë

Andaj në pranverë

Më leni të pushoj

Tej shikimit tim

2.

Dikush ma ngritë dorën

Me një buqetë lulesh

Por dot s’mi kapë syri

E, behari do qelë

Ani

Kështu dua ta shijoj

Ngjyrën e zërit tim

Si duket vetmia

Sa të përmallshëm janë

Akrepat e orës

Që shurdhohen me tik-takun

3.

Në pranverë mos më kërkoni

Me padurim po e pres atë lulen

E cila hapin nëpër gjethe ma madhështon

Po kush mund t’i bie në fije kështu

Këtij vargut tim

Pa fjalë as pa zë

Sa i sertë është ai

Në letrën e bardhë

4.

Në pranverë

Vetëm lulet i ngjajnë pavdekësisë

Si femra ngrohtësisë së tokës

Një mik imi më pat thënë

Se i frikohet vargut tim

Atëherë nuk dyshova në vetvete

Se lumturinë e hasi

Edhe në  plasaritjet e gurit

Edhe në rrugën

Pa fillim as mbarim

Edhe në vrapin e territ

Dritën për ta gjetur

Edhe në çerdhen e qyqes

Me vezë bilbili

5.

Shikimi më është shtangur

Në gjuhën e heshtjes

Në këngën e djegur

Duke pritur pranverën

Se lumturia ka peshë

Edhe në përcëllimin e lotit

Edhe në shkrumbin e shiut

6.

Mos harroni

Në pranverë bie shi

Që i rritë lulet

Që gjethet e vjeshtës i rëndon

7.

Ju lutem

Këto vargje

Nëse mundeni

Lexojini pa zë