Përjetësi » Mani
Kadri Mani: Arsimtari Skënder Muharrem Kastrati- një feniks fisi!
E shtune, 01.10.2011, 05:59 PM
Kadri Mani
Arsimtari Skënder Muharrem Kastrati-
një feniks fisi!
1.6.1944
O tek-o len dielli-o e praron-o hana Skënder Kastrat-o ma nuk-o ban nana! Muharrem Fejza-o ishte një prefekt-e O i kishte shkue zani-o ndër kontinete! O Muharrem Fejza e la tre-o mujor-e Kur partizanët-o e patën ba-o batare! Por e çuan te dajët-o bre në Shahiq-e! O fshati Shahiq-o ishte lart në malësi-e Ku dora e krimit nuk arrinte me mbërri-e! O Skënder Kastrati-o e pati vështirë-e Por pati fatin ta merrte një nuse t’mirë-e! E bija e Idriz Dërmakut-o zonja Sevdije O punëve t’shtëpisë-o po iu bjen përfije! O kanë katër fëmijë e shtatë nipa-mbesa O me shumë-o mundime-o arritën te rrnesa! O janë dy vëllezër-o bre dhe me dy motra O po t’bajmë shyqyr-o që ju ringjall votra! O po del Skënderi-o n’ballë t’konferencës O po e kanë zgjedh-o kryetar t’emërgjencës! Po mban evidencën për çdo grosh qindarka Populli po e fton-o nëpër dreka e në darka! O për hajr-o na qoftë-o bre kjo Monografia! Krejt fshati Hogoshti-o në anën e kundërt-e O për tortura-o kurrë nuk e kishin pas dret-e! O i madh dhe i vogël-o bre për atdhe-e O po e bajnë vdekjen-o po sikur-o me le-e! Krejt familja n’front për së gjëri e së gjati O po ra dëshmor edhe kushëriri Isa Kastrati! O nëpër burgje hoqën-o shumë të zeza O në ballë ju printe trimi Muharrem Fejza! O Skënderi pati dhe një gjysh e gjyshe O që i kualtivuan-o si zogj dallëndyshe! O jam Ardiani kurrë s’i them bardh t’zezës!” Luanit 20-vjeçar i qesin sytë xixa prej bricës Ushtar i UÇK-së-o n’shtabin n’maje Gmicës! O xixa sytë-o po na qesin-o sikur nga stralli O për dëshmorët fort-o ç’na ka marrë malli! O kanë-o do plane-o bre prej ndërmarjes Kaherë na ashtë mbledh-o mllefi i hakmarrjes! O moj Serbi-o bre moj ti faqezeza O na ke pre-o na ke gri-o ndër breza! O na ka lind-o bre nana-o shqiptare S’kemi frikë-o as nga një Savë Batare! O Salih Fejza-o po rrin-o kambëkryeq-e O Serbisë-o pushtuese-o po ia ban një gjyq-e! O moj Serbi-o bre moj budallaqe O e pashpirt-o je dhe me shumë-o faqe! O kam me ta krijue-o bre një Dinasti-e! O në fund vie-o paqja edhe hallalaku O për hajr t’qoftë-o moj ty Pashallau! O tërhiqi kthetrat-o ti bre në Beograd-e O paske qenë-o bre fort ma gad se gad-e[1]! O çfarë thonë motrat-o Hatixhe e Shpresa O amanet-o të na rrnojë uniteti edhe besa! O engjëlli Rojtar që me flatra na bën hije O dhe punët e nevojtarëve Ti që i vë përfije! Engjëlli Rojtar që me flatra mbi ne pezullon-e E klithmat tona nën kamë[2] sheh dhe përgjon-e! Boll pata dëshirë-o që të rrnoj dhe sivjet-e Por OZN-a e qenit do kushte po m’i qet-e! T’i kallëzoj shokët e burrit tim Muharrem-e Po jam grue fisi e jo peshk t’përbi karrem-e! Oj Zana e malit nga dajaku m’ra paraliza A mos po hy n’gjynah pse foshnjën e ngjiza? Gjithëçka po m’fekset n’kokë me përimtime Por mbi të gjitha-o foshnja shtalbake jetime! Andaj në gërrahmat e fundit Ty një amanet-e T’ma këqyrish Çunthin si me qenë gjallë vetë-e! Ti të m’i japësh gji-o medet kur t’i thahet goja! Nga foshnjë në djep-o ripërtrierje pandërprerë-e Sa raste t’këtilla pushtuesit-përgojuesit kanë therë-e! Feniksi u ringjall bash sikur zogu në përrallë-e Dhe sot nga Skëderi kërthi-o u bë një mëhallë-e! O Skënderi e Sevdija sot një gjysh e gjyshe Galdojnë tek shohin tufa fëmijësh-dallëndyshe! E Skënderi sheh veten kur qe foshnjë e njomë-e O kurrë në jetë nuk ka parë-o as babë as nanë-e! O foshnja me emër t’Heroit u rrit e u bë burrë-e: Populli q’kujton t’rënët për liri s’ka mort kurrë-e! O Skënderit tonë ç’po ia përspjet-o vala valën O ishin dy shokë t’ngushtë- o me Rexhep Malën! O Gazda[3] Mile nga Koretini që kish mustaqet bishtmini Kolonelit italian ia la dy çikat e tij pa qira n’shpi e shtini Për ta joshur-nxitur Kolonelin që Muharremin n’burg e shtini O Muharremi 260 çetnikë arrestoi e dërdoi n’kamp përqëndimi! O Muharrem Fejza luftoi serbo-italianët e bëri emër Veli Rexhepi-Rexha i ra plumb n’shinë i doli n’zemër! O s’vonoi shumë e bashkëluftëtarët e vranë Veliun n’oborr-e O Muharrem Fejza u shpall hero e Veli Rexhepi-Raxha horr-e!
[1] Gad skr., më e flliqur, më ndytësirë, më qelbanike. [2] Kama-thika serbe [3] Gazda skr. shtëpiak, nikoqir [4] Me veprimtaren Shyhrete Kastrati kanë bashkëpunuar në ilegalitet edhe Dëshmori Rexhep Mala dhe unë, Kadri Mani,: që të dy, tentonim që ta ruanim Shyhretën, sepse ishte e re dhe i kishte në burg dy vëllezër e një motër: Salihu, Taipi e Qefserja. Por të drojtur që t’i zgjeronim radhët për momentin, unë e dërgoja te Rexhepi në Gjilan, Rexhepi e dërgonte tek unë në Prishtinë! Po theksoj vetëm një moment: po ecnim bashkë unë me Qefseren nëpër rrugicat e periferisë së Prishtinës, binte shi, asaj iu këput një sandale, më erdhi keq dhe i thashë: -Qefsere, a kthehemi? -Përse? -Për shkak të sandales? -Jo, baca Kadri, po unë jam mësuar zbathur! Dhe vijuam aksionin...
O dhe as çunthin-o s’do ta lënin hiç-e
O po shkëlqejnë fjetat-o bre nga pastërtia
“O jam stërnipi-o po bre-o i Salih Fejzës
O se çka t’ka gjetur-o s’je as kah e di-e
O kur t’më thirrin Nënë Ti t’i përgjigjesh-hoja!
Facebook
Twitter
Google+
Digg
Artikuj te tjere
Gallery
