Kulturë
Poezi nga Shefik Shkodra
E diele, 27.02.2011, 08:47 PM
Shefik Shkodra
PLASË E KORUBES
çdo gjë mund të hyjë
kushdo mund ta vërej
kah do që lëvizë
fusha plot me drithë
herë rëndohet herë lehtësohet
rrugë e vështirë
për një vrimë
Pus pusi
Thellë mbyllë
Pus dhe pus
qelë
litardrejtë
Në pus të pusit
bie drita
drejt lavjerrës
Pus pusi
thellë më thellë
kofja shtjerrë
Pus pusi
kapak mëshelë
etja djeg
Ajo hije
Pas më ndjek
S’është gjyshja ime
As nëna jote –
Hija e vrugët
e një figure –
s’është njeri –
si zë gjuhe
shumë dërdëllis
për vokorrimat
dhëmbët i kanë rënë
letrat s’i lexon
diçka me vete belbëzon –
më fëlliq më pështyn
në çdo anë
histori e këngë rreshton
herë të tëra i cungon
nuk më sheh me sy
mendja e ka lënë
S’është gjyshja ime as e jotja
Vjetrinë e shëmtuar
më neverinë –
nuk ia pohoj
atë që në gojë i lëvrinë
Fytyra e shituar