Ali Sh. Berisha: Muza e dhembjes (VI)

Ali Sh. Berisha

 

Muza e dhembjes

 

 

Çdo gjë ka marrë fund

 

Vetëm një thirrje e pres

Dhe çdo gjë merr fund

 

Do të nisem

Do të marr një pjesë të jetës

 

Aty do të lë vetminë që më ndjek

Se dua të jetoj

 

Do nisem për të ndihmuar

Përpjekjet e gjakut tim

 

27.09.2005

 

 

Arnues të ëndrrave

 

Ne s’jetojmë në të njejtin qytet

Shumë kufinj shtetesh na ndajnë

Largësia dashrinë tonë e nget

Në krahëror blerim të mbajmë

 

Male e fusha kanë hyrë në mes

Dashuria jonë qanë dhe rritet

Si zjarr i pashuar që diellin ndez

Dhe gjithëherë vetëm përtrihet

 

Në këtë largësi dashuria çmend

Zemrat i bënë me forcë t’vrapojnë

Mendjegjora përjetshëm ngarend

Copa ëndrrash gjithnjë arnojmë

 

Edhe pse bjeshkë të larta ndajnë

E në heshtje vrasin e s’bëzajnë

Ne as që vdesim e as që prajmë

Syrin në sy përjetshëm ta lajmë

 

Nga kjo largësi vetëm zëri vjen

Dhe flladshëm hyn nëpër damar

Ndonjë letër nga shkronjat zjen

N’dritë t’përjetshme për t’u var

 

25.02.2005

 

 

Ç’je ti që s’të shoh

 

Ç’je ti që s’të shoh

Me kamxhik tek më qëllon

Dhe s’të vjen keq

 

Ndal kamxhikun – fshikullimën

T’m’i përgjakësh sytë n’shikim

Dashuria nuk do dimër

Do ylberin në agim

 

Ç’je ti që gjakun më ngrinë

Dhe s’ngopesh me psherëtimë

 

Tregoje fytyrën e vërtetë

Qofsh ti engjull

Apo dreqi vetë

 

8.06.2005

 

 

 

Lermë të qetë

 

Mësyej në katin e tretë

Flokëgjata të ma thotë një fjalë

Rëndoj mbi rezë të derës

Ajo hapet në fytyrën bajate

Dhe në filxhanin me kafe

 

Ai syakull ngjesh në derë

Lëshon grimasë të vetmin zë

Lermë të qetë të pij kafenë

S’arrijë të mësoj për fatin tim

Se dera u mbyll përgjithnjë

 

Tek ngjisja shkallët grimasa

Përçudshëm më gërryente trurin

Tek zbrisja shkallët

Mbërtypa fjalorin e pistë

S’ta firmos udhtimin te zemra

Dhe pashë fundin e firmës sime

Tek më shponte thirrma

Lermë të qetë...

 

Largohem me Gallapin nën sqetull

Me rrezen e ngrohtë nën vetull

Nëpër turmën e heshtur

Që të nesërmen të lë grimasën

Dhe t’i ngjitem qiellit

Për t’i përqafuar tridhjetë vjetë

Të jetës së humbur

 

Prishtinë, 24.07.2005.

 

 

 

Armata ime

 

Ti linde

Nga vijat e gjyshit në oxhak

U bëre feniks

Për ta shporrë terrin

 

Gjithmonë mbeti

Një pikë gjak që s’tretet

Dhe rilind

Në mburojë

 

Armata ime

Tash rritu fuqishëm

Se fqinjë ke dreqin

Dhe sfida t’reja të presin

 

25.11.2005

 

 

Mos u brengos

 

E kalova portën e madhe

Qiellit do t’i ngjitem

Do t’i kalëroj mjegullat

Me rreze dielli do të mbështillem

Pastaj do të zbres

Për të hyrë në portën e fundit

Ku ti më pret

Perëndeshë e dashurisë

 

Mos u brengos

Do të më mbështjellësh

Me tërë bagazhin e etjes

Dhe zjarrin që përtrinë jetën

E dhembjet men

 

Mos u brengos

Se rrugëtimi përmes lotit

Në dheun e ngrirë

Do të të jetë krah

Perëndeshë e dashurisë

 

15.01.2006

 

 

 

E di se je ti

 

E di se je ti

Thuajma një fjalë çfarëdo

Mund edhe të më shash

Dua vetëm zërin ta dëgjoj

 

E di se je ti

Heshtjen tënde s’e kuptoj

Çfarë faji kam që s’flet

Hajde ndëshkom pra

Ç’ret

 

E di se je ti

Dhe ti e di se jam unë

Por vetëm cingrima s’mjafton

Se të dua si sytë e mi

Hajde dridhi telat

Çifteli

 

Edhe ti e diel që t’vetmin mëkat që kam

Dhe gjithë bota e adhuron

Quhet me një emër

Dashuri

 

7.02.2006.

 

Sa është ora, vëlla!

 

Ti tashmë sytë i ke mbyllë

Pa të të “ra për fytyrë”

Dhe në heshtje më kërkon

Që ta dëgjoj porosinë e fundit

Pa bërë gjëmë

Pa lëshuar zë

As lot

 

Ti s’më tregon për orën

As që do të ma thuash më

Se ti orët i ke gozhduar

Ndoshta edhe mua

Në këtë natë të gjatë

Pse nuk t’u gjeta

Kur t’u desha

Hej

 

Ndoshta 7 marsi i 1991 të thirri

E s’arrite t’thuash as ik as prit

As lotin të ma peshosh

Nën peshën e dheut

Përtej largësisë

 

(Ora 22 e dt.7.III.2006. Artani më njoftoi se vëllai, Musli Berisha kishte ndërruar jetë në orën 21)

 

 

Përvjetor dhembjeje

 

Ç’je ti që qanë errësirën

Nga anë e malit

Veshur me pëlhurë rrezesh

dhe zgjatë duart bilur

 

Ç’je ti që ndritë

Tek sulesh në fluturim

Tek hapë krahët n’përqafim -

Je shpirti që më deh

Jeta që lëshova në dhe

 

Zë nxjerr dritë e bardhë

Në kontura të bukurisë -

Nga breg i varreve sërish

Po kthehem thellë

Në zemër të dashurisë

 

Pandehja se nën dhe kam tretur

Dhe e harruar mbetur

Forcë më dha perëndia

Të të puth dritëzash

Se nuk vdes dashuria

 

16.08.2006

 

 

Fluturoni dallëndyshe

 

Fluturoni dallëndyshe

Përqafoni qiellin e bukurisë

Shuani mallin n’degë t’qershisë

Që varë m’janë mbi varr të babës

Dhe të nënlokës

 

Fluturoni dallëndyshe

M’i përqafoni mbesa e nipa

Ylberin mbi çati

Hënën mbi Germi tek buzëqeshje mbjell

Dhe dritaret e hapura nëpër rafte

Tek më përcjellin çdo çast

Në nënrrashtën time

Shi dhe diell

 

17.08.2006.

 

 

ALB-AN-I më thërrasin

 

Alb-an-i më thërrasin

Në Albanik e kam kokën

Sy të përlotur kam

          Prespën,

                      Ohrin,

                               Shkodrën

Trupin e kam në Ballkan

Gjoksit tim Alp i thonë

Që për krah ka Skardusin

Me zemër Drenicën

Që dejt e jetës i shtrinë

Kah Adriatiku

              Kah Egjeu

                             Kah Deti i Zi

Ndërsa dashurinë

Në nënsqetullën e Iliridës

Në Luginën e Preshevës

Në brigjet e Cemit

Alb-an-i më thërrasin

Në Prevezë

         Në Janinë

                   Në Artë    

                             Në Ulqin

 

 

 

 

Teksa Joni përqafon Adriatikun

        Zeusi erën

                  Homerin

                           Uliksin

Në luftë me polifemët 

Dhe pabesinë

 

Alb-an-i më thërrasin

       Albanikun e kam kokë

Trup e kam Ballkanin

Prej se Zoti e quajti vetën Zot

Dhe në këtë dhe

Albanët mbolli

      Me gjenin dhe gjuhën e vet

 

 

 

Zonja nënë

(Në vend të luleve për 8 Mars)

 

Zonja nënë e pavdekshme je

Ara t’grurit e ujë bilur ke

S’të duhen lule se lule je vetë

Ty të duhet dashuri e vërtetë

 

Zonja nënë ti bukëmira

Që rritë djem e vajza t’dlira

Je e lumtur kur ta ruajmë shtatin

Nga çakenjtë që presin çastin

 

Zonja nënë ti qerdhe shqipesh

E ndjen zemra kur ti ligesh

Kur pjella jote dredh n’mejhane

Ndaras n’kuvende e n’mejdane

 

Zonja nënë Kosovë e bukur

S’të duhen lustrat për t’u dukur

Ti do dashuri mësim e punë

Ti s’ke kohë fare për gjumë.

 

Ora 2.20 min. 7.12.2006.

Heilbronn

 

 

Flaka e Janarit

 

Pashë Gjarpinjtë e gjakut

Duke ngrënë koka

Pashë ndjekësin e të pavdekshmit

Shaban Shala në qelijat e padrita

 

Pashë Fazli Grajçefcin

Në gishtat e Zeqir Gërvallës

Të shndërruar në krahë valvitës

Flamurin ia preka me këto duar

E putha me këto buzë

Në nëntor të ´68-tës

 

Pashë qelinë e vuajtjes sime

Shqiponjën e përgjakur në të

Trupin e Ilmi Rakovicës pa frymë

Shndërruar në Feniks

Flakën nga shtat i Fazliut

Tek hynte në legjendë

 

Nuk vdiq thirrma për liri

Në germat e Kanjushes së Verdhë

Në telat e kitares shndërruar himn

Nga dhemba për notat e papërfunduara

Të Sypagjumit nën kurorë plepi

Për rrezet e ngrohta të Diellit

 

Pashë t’linte prehërin nënë Ajshes

Rrugëzdraltave të Bizmarkut

Të përpqej për t’u larë pisllëkun 

Njëqindvjetësh krimi n’Ballkan

 

Për të kthyer në ylber gjakun

E prushtë të Kadriut e Bardhoshit

Janarin e akullt në flakë të lirisë

Dhe flaka qëndisi zemrat me prush

Robërisë t’i varen në gushë

Ta ngulfasin e rrëzojnë përdhe

Të shndërrohen në lule pranvere

Bajrami, Nuhiu, Rexhepi, Shemsiu

Në rrugë përqafimesh të gjata

Për lirinë që kërkonte haraqin e vet

Tash për ballë kanibalve mesjetar

Deri te janari i ´99-tës

Që të mbetem vetëm me shkronjat e shqipërimeve tua

 

Janare përvëluese të gjithë muajt

Dhe të gjitha vitet u bënë

Edhe marsi e tej marsit

Edhe prilli e tej prillit

Deri në Janarin e flijimit

Deri në Janarin e Adem Jasharit

Janarin e flakëve të fenikësve

Janarin e dhembjeve dhe çëndresës

Janarin të përmasave të lirisë

Deri te qershori i lavdisë

 

Me këta sy pashë shtatet

E vrimuara nga plumbat

Pashë gropa sysh pa e parë lirinë

I pyesja për emrat dhe vatrën

Përgjigjen e gjeja në xhepat e tyre

Në shamijat e gjysheve

Në zërat e gjëmës

“Oh, nënë”

“Baba, baba”

“Biri im”

“Vogëlushja ime”

“Vëlla, a ketu je, a?”

Me këto duar mblodha eshtrat

I rreshtova me fjalë e numra

Në truallin e nënë Mihrijes

Me ekspertizën e Tribunalit

Gunshot wounds to chest

Head and spinal injury

Multiple gunshot wounds[2]

Ekspozitë e dhembjes që s’shuhet

Në muret e qytetit tim të vrarë

 

Tek po ndiqja dashurinë

Dhe takoja dhembjen e fjetur

Sosa në faqet e mesme të historisë

Të dashurisë dhe qëndresës

Dhe pashë Sypagjumin tim

Pa varr në Untergrupenbah

I drejtohem me lotin dhe mllefin

E një shekulli gjaku të ngjizur

Vallë a do të ketë janar të tjerë

Pa dhembje në jetët tona

Në pritje pasojnë kurbanët

E gabimeve të Berlinit

Të Londrës

E Versajit

Deri te korrigjimi i historisë

 

1.2.2008