Neki Lulaj: Nëna nuk e priti që ta shohë shtatoren e të birit në Broliq

Shtatorja e heroit të kombit, Salih Çekaj në Broliq punuar në fillim prillit të vitit 2010

NËNA NUK E PRITI  QË TA SHOH SHTATOREN E TË BIRIT NË BROLIQ

(Në fshatin  Broliq,u ngritë Busti  i Komandantit të Betejës së Kosharës Salih Çekaj,me rastin e  19 prillit 1999-të,njëmbëdhjetë vjetorit të rënies)

Nga Neki Lulaj

Në orën e parë të mësimit në mëngjesin e dy prillit,mu bë që në klasën  time,trokiti lehtë një dorë e ngrohtë  burri………! ?Mu bë që para meje u shfaq ,Salih Çekaj,i cili, me sinqeritetin e tij burrëror u falënderua për gadishmërinë, interesimin,iniciativën dhe kontributin për ngritjën e Bustit në fshatin e lindjës ne Broliqin e bukur. Ai mu bë që nga ajo botë tha”Ndihëm shumë krenar që ju kam,Ju lumtë,ju broliqasve dhe tërë shqipëtarëve të Kosovës,gëzojeni lirinë dhe ndërtone shtetin e mirëfilltë” këto ishin fjalët që mi tha dhe mu zhdukë para ndienjave të mia.”Atë ditë i tëri ngela në shoqërinë dhe me kujtimet e Salih Çekajt, që nga klasa e parë e shkollës fillore,pastaj gjimnazin  në Deçan dhe në studimet e ndara në Prishtinë.

Puna e Salihut në Gjykatën Komunale ne Deçan,pas deklaratës së 2 korrikut të vitit 1990-të dhe Kushtetutës se Kaçanikut  7 shtatori po i atij viti,së bashku me kolegët e tij ,themeloi Shoqatën  e Juristëve të Pavarur në Deçan,me ç´rast hartuan Statutin Komunal konformë Kushtetutës së Kaçanikut.Pra Salihu ishte njeriu i parë që po zbatonte ligjet dhe rregullat e Kushtetutës së Kosovës në Kosovë,prandaj nga regjimi serb filluan përndjekjet dhe arrestimet e këtij grupi. Ai iku nga Kosova ,për ta  vazhduar jetën e imponuar të mërgimtarëve  dhe aktivitete të tjera  të reja në mërgim.

Salihu,ishte i pa lodhshëm, i pa pretueshëm dhe i pa kursyeshëm në organizimin e jetës dhe në kontaktet me shumicën e mërgimtarëve të cilët pa dashje kishin braktisur vendet e punës  vendlindjën  e shtrenjtë dhe Kosovën në terësi,nga dhuna dhe represaljët që regjimi aktual i bënte mbi shqiptarët e pafajshëm.Ishte zëri më i sinqertë që në takimet me bashkëkombasit në Gjermani, Zvicërr, Austri, Francë, Belgjikë dhe nëpër shtetet Skandinave la mbresa të pashlyeshme dhe shembuj patriotizmi ,sinqeriteti dhe vendosmërije ndër bashkëkombasit!.

Puna e tij e palodhshme në Zyrën  e Lidhjes Demokratike të Kosovës në Stuttgart,dhe caktimi i tij në detyrën e Ministrit të  Mbrojtjës  e brymosi dhe më shumë intelektualin . Pastaj  në takimet e shumta me liderët e ndryshëm që i pat ,përcaktuan shumë çka, për çka ishte edhe i përgaditur që më parë Salihu.  Takimet e njëpasnjëshme me presidentin e ndjerë Dr. Ibrahim Rugova, çelnikosën  qëllimet të cilat Salihu, me kohë ia kishte dhënë vetit.. Në takimet e ngushta me veprimtarët e LDK-së nganjëherë nuk mund të përmbahej dhe shprehej:

Kësaj pranvere që do të vijë

në Koshare,

baci do ua prishë atyre,

gjithë atë rehati.-Sali Çekaj

Këto vargje prej një intelektuali kishin një domethënie të madhe vendosmërie dhe një trashëgimi nga gjyshi i tij Curr Zymeri, i cili pat lënë amanet: Që kurrë të mos kumarohemi me sllavin ,sepse  ata nuk kanë as besë, as nderë ,as fjalë, as burrëri!.Andaj Salih Çekaj ,së bashku me legjendën e Kosovës, Adem Jasharin, dhe luftëtarët e tjerë ishin lajmëtarët e orëve të para të UÇK-së,se më kështu nuk mund të jetohet dhe se duhet ndryshuar kursin e jetës dhe taktiken e veprimit kundër hegjemonisë sllave.Këtë e pat thënë edhe Dr.Ibrahim Rugova, se pragu i shtëpisë duhët të mbrohët me çdo kusht pa llogaritur çmimin!

.Shtrati i butë i perëndimit,për Salihun, ishte kthyer në një shtrat me therra ku nuk mund të rehatonte as shtatin, as trupin, as shpirtin, andaj kthimi i tij, dhe thyerja e kufirit,pastaj ngritja  e depove të armatimit në Kosovë, furnizimi i luftëtarëve me armatim ishin krenarija dhe lumturia vetë.I tillë ishte Salih Çekaj, të tillë e njohëm dhe si i tillë veshi uniformën e UÇK-së intelektuali qe i ktheu pushkën vrastare armikut  barbarë dhe shekullor..!

Pakë ditë më parë pikërisht me 9 prill përkujtuam njëmbëdhjetë vjetorin  e rezistencës,dhe  krenarisë kombëtare ,kur  intelektuali Salih Çekaj,me 83 ushtarët e parë të cilët përbënin bërthamën e pozicioneve të zjarrit.Luftëtarët e lirisë në orët e para të 9 prillit të vitit 1999 shkulën gurin e kufirit shqiptaro-shqiptar, shkruan dhe vulosën një kaptinë të re të Historisë kombëtare.

Kosharja ishte kufiri dhe  vendi ku gati që një shekull ishte ngulë padrejtësisht “Guri i ndarjës”,atje ku mbretëronte qetësia ishte rreziku dhe ngrihej frika për shkeljen ilegale të kufirit.Xhendarmëria dhe ushtria sllave atje kishin thurur ëndërrat e përjetësisë se askush kurrë nuk do të guxonte”as tymin e cigares të ua luajë”.Atje shpeshherë dëgjoheshin të shtëna pushkësh,gjeja për t´ua rritur panikun  qytetarëve që jetonin në rrethinë dhe kalimtarëve të rastit në orët e vona të natës. Pushkët e tyre kishin vetëm një krismë,pa përgjegje,por që në mendjen dhe zemrat e qytetarëve të rrethinës kishte një tingëllimë të pa këndshme dhe një shtim mllefi dhe  urrejtjeje,por duhej priturë kohë dhe momente…..?..!

Kohërat vijnë e shkojnë e që me vehte për ne  shqiptarët bartnin,mundime,plagë,vuajtje dënime, vrasje,e çka jo.! Ato shpesh u përngjanin llavës se vullkanit ose lumit vërshues  që pas të reshurave të mëdha para vetës bartin çdo gjë të mundshme.

Mëngjes  i ftohtë pranvere i 9 prillit të vitit 1999,sllotë bore,baltë,një vendosmëri një qëllim,një urrejtje shekullore,që krijesës laboratorike të sllavisë ju kthyen pushkët e trimërisë, ta shkulin këtë “guri ndarës” nga ky kufijë dhe ta sulmojnë në Qafë të Kosharës atë armik dhe atë ushtri, kjo ishte Beteja e lavdisë  së Kosharës e udhëhequr nga intelektuali Salih Çekaj,ushtaraku Agim Ramadani,Xhemajl Fetahu dhe ushtarët e tjerë të lirisë.Tani pushkës së frikës shekullore nga ushtarët e sllavisë  ju kundërpërgjegjen me rafale automatikësh dhe armë të tjera nga ushtarët e UÇK-së.Kosharës  së fjetur që gati një shekull tani më po i kthehet identiteti, krisma të pushkëve ushtuan në tërë luginën e Kosharës dhe në tërë Alpet Shqiptare,sihariqi i thyrjës së kufirit u përhapë  si rrufeja në tërë botën se shqiptarët kërkuan dhe u sakrifikuan për një diçka,të shenjtë ,për  diçka  që ju takon dhe se padrejtësisht iu ka gllabëruar. Në këtë betejë ushtarët sllavë kishin humbur moralin dhe të forcën e rezistencës duke i thënë vetëvetës se po luftojnë për një vend të huaj ,për tokën e humbur,dhe se humbjet ishin edhe më të mëdha sepse mungonte morali luftarak i cili në anën e ushtarëve të UÇK-së  ishte i ngritur aq lartë sa që nuk kishte gjë që e ndalte Salih Çekun, me ushtarët e tij.

Intelektuali Salih Çekaj,braktisi perëndimin,e qejfeve dhe lukseve së bashku me luftetarët e lirisë,të cilët ishin nga qendrat dhe pjesët e ndryeshme të Kosovës,për ta zbrazur mllefin e urrejtjës kundër okupatorit shekullor,andaj një proverb kinez thotë se ”me një hap mund të nisesh,një rrugë prej tre mijë milesh”,kurse dëshmorët dhe herojt  e Kosharës me një guxim, sakrificë dhe rrezistencë kundër ushtrisë sllave shkulën gurët e kufirit shqiptaro-shqiptar dhe fituan pavdeksinë e përjetëshme.

.Me të drejtë Dr. Ibrahim Rugova,për Salih Çekun pat deklaruar se “Salih Çekaj ishte ndër burrat më të mëdhenj që pati Kosova”, andaj sot 114-të dëshmorët e kombit të rënë në betejën e Kosharës dhe herojt e dëshmorët e tërë Kosovës, janë vetë simboli i qëndresës,lulet më të bukura të këtij trualli,janë gurthemeli  i shtetësisë së mirëfilltë të shtetit të Kosovës.Intelektuali Salih Çekaj shkroi historinë më të re, brigada 138”Agim Ramadani” e cila përfundimisht numëronte mbi 2250-të luftëtarë të lirisë, djem të sakrificave kombëtare të cilët me 10 prill e pushtuan kazermën ushtarake serbe, të Kosharës dhe djemtë e UÇK-së e morën atë në administrim. Andaj, Salih Çekaj, Kosovës i dhuroi atë çfarë pati më të vlefshmën, i dhuroi jetën për lirinë sublime të popullit të vetë.

Krenaria për mua që u rritëm bashkë, për familjen Çekaj, për bashkëshorten, për fëmijët, për Deçanin, dhe për të gjithë ata që e njohën dhe patën kontakt me të dhe për mbarë broliqasit sot është një nderë i madh ngase sot me datën 19 prill me rastin e 11 vjetorit të rënies po ringjallet dhe po ngritët në mes të fshatit busti krenar i heroit të Kosharës Salih Çekaj, i cili jap një imazh se bashkë jemi të patundur dhe shtetin e Kosovës duhet ta ndërtojmë së bashku pa inate,pa teke pa ekuivoke,pa hezitime,pa paragjykime, por me një qellim të caktuar.

Iniciativa shumë e qëlluar  e aktivistit dhe luftëtarit të gjallë të UÇK-së zot. Hashim Shala,me këshillin organizativ të broliqasve  në kontakt me bashkëfshatarët broliqas që jetojnë dhe punojnë në diasporë,si  në SHBA, Gjermani, Zvicërr e qendra tjera të Evropës ishte ngritja e këtijë busti nderi për luftëtarin,intelektualin,heroin  dhe dëshmorin ,e Kosharës, Salih Çekaj,i cili bust pa dyshim që Broliqit do të ja shtojë vlerën dhe hieshinë. Pabesia e jetës është kjo që Nënë Nushën nuk e kursej vdekja që ta shoh bustin e të birit në qendër të fshatit por ajo ndërroi jetë me 20 nëntor të vitit 2009 me një krenari në zemër dhe shpirt të çelnikët se Kosovës ja fali birin e saj…..!

Vlen të theksohet se kontributi vullnetar, karrshi ngritjës së Bustit mbi një shkëmb prej 2 metrash i lartë dhe 1,5 metra i gjërë e që mbi të do të vendoset busti i skalitur i heroit Salih Çekaj, ishte kontribut vullnetar i diasporës broliqase duke falënderuar, ca miq të Salihut të cilët nuk iu ndanë këtij aksioni, vlen të theksohet se Harry Bajraktari,bashkëkombasi me banim  në  Nju Jork të SHBA-së, dhuroi 1000 dollarë në shenjë respekti dhe nderimi për dëshmorin.

Salihu dhe 114- të, lulet e kombit e të nderit të Kosovës pushojnë sot qetë në Koshare, në parajsën e engjujve  bashkë me të gjithë dëshmorët dhe herojt e tjerë ,të cilët nuk kursyen jetën për liri dhe se këta nuk do të vdesin kurrë. Broliqi dhe tërë Kosova të mburren me trimat e sacrificave  që i lindën dhe i rritën nënat shqiptare!.