Kulturë
Zef Mulaj: Mario Tobino
E hene, 18.01.2010, 04:00 PM

(Nje qind vjetë më pare lindi mjeku neuropsikiater, poeti dhe shkrimtari ,që besonte në poezin dhe medikamentet.)
Nga Zef Mulaj
Një qindë vjetë më pare linde Mario Tobino, mjek psikjater, poet dhe shkrimtar Italian. Lindi Viareggio me 16 janar 1910.
Emri i tije ështe në jeten e kulturen e madhe Italiane.
Ai studioi në mjeksi në Universitetin e Bolonjes,u specializua në neurologji (Psichiatria), e medicina legale.
E ushtroi profesionin e tijë si psikjater në një spital çmendim. Ai mori pjesë në luften e dytë borore .
Sapo shpërtheu lufta u gjend ushtare ne radhet ushtris në Libi.
Ai merr pjes edhe në luften anti nazi-fashiste.
Ne vitin 1934 boton , librin e pare me poezi te titullua./Poesit/
Ne vitin 1942 romanin/ “ Djali i farmacistit”/
1951romanin /Shkretirat e libis,/ pastaj perseri romani / grate e lira te Magliano/ Romani/ Klandestini/. Vazhdojn njezet romane te tjera

Pastaj 5 libra me poesi. Si libri / miqesia,/ libri / Helmi dhe Dashuria/
Ai jeton në një periudhë të ashper luftrash që i len giurm të thella në kujtes dhe në veprat e tijë letrare . Gjithashtu, dhe periudha që ushtroi profesionin si mjek psikjater në një spital të sëmuresh rënd psiqikë ndikoj ashper mbi jeten e tije , ai drejtoj një reparte te sëmuresh feminile . Aty shikon një jetë njerzish të sëmure që vuanin dhe krijonin nje problem të madhë në familje dhe shoqeri.
Por me ecjen përpara të shkences farmakologjike Tobino , beson dhe provon efektin e medikamenteve , mbi keta njerz.Por per Tobino, nukë
mjaftonte vetem medikament, që besonte dhe tashmë po provonte rezultatet në mjekim ,, por dhe “Poesia “ eshte kure me fjalen e saje
kure del nga dhemja , apo nga dashuria , lodhja , e forca ,e kurrajo.
Ky ambient i punes së tije me të sëmur rënde mëndore , lan gjurma të thella në veprat e tije letrare dhe profesionin e tij human . Keta te semure i dhan force e shpres per nej poesi që la gjurmat në të gjitha kohet.Në të ardhmen e njerzve, edhe të kësaj kategorije të rënde me semundje mendore.
Poezia dhe romani i i Tobino rodhi nga burime te thella shpirterore e dhemje si nga lufta , por dhe ne spitalin ku punoj me te semurë mendore
ZEF MULAJ , 16 JANAR 2010
ITALI
Komentoni
Artikuj te tjere
Halit Bogaj: ''Boni dhe Klajd''i dhe “Bulevardi i muzgut”
Remzi Salihu: Fshehtësitë simbolike në poezinë e Lida Lazajt
Arsim Halili: Nënë më prit
Cikël poetik nga Idlir Shehu (Dule)
Cikël poetik nga Engjëll Koliqi
Albert Zholi: Flet gazetarja, pedagogja, aktivistja e spikatur dhe publicistja Elsa Xhai
Demir Krasniqi: Pasaportë për vendin tim
Sabile Keçmezi- Basha: Vetëm tri minuta...
Neki Lulaj: Janarët e përlotur
Këze Kozeta Zylo: Përkrenorja dhe shpata e Skënderbeut
Xhenc Bezhi: Si në ëndërr
Agim Gashi: Kur vritet mësuesi / Ilirida po thërret
Pal Sokoli: Gjergjëve
Ejup Ceraja: Në muzeun e Skënderbeut në Krujë
Përparim Hysi: Urrejtjen e kam bërë dalje
Agim Gashi: Një qiri për Reçakun
Kadri Bislimi: Disa referenca lidhur me epin e Gilgameshit
Bilall Maliqi: Bisedë me shkrimtarin drenicar, Riza Greiçevci
Vangjush Ziko: Balada e flakës shqiptare
Sami Islami: ‘’Solidariteti’’