Mendime

Muharrem Sfarqa: Atje ku afaristët gjerman lavdërojnë shqiptarët

E shtune, 02.01.2010, 07:51 PM

Në Köln të Gjermanisë

Atje ku afaristët gjerman lavdërojnë shqiptarët

Nga Muharrem Sfarqa

Sot, kur tanimë zyrëtarisht është e njohur, se mbi 700 mijë shqiptarë jetojnë dhe veprojnë jashtë Kosovës dhe pjesa më e madhe e tyre përmes punës së përditshme sigurojnë bukën e gojës për vete dhe familjet e tyre, duke mos harruar për asnjë castë vendlindjen dhe ndonjë familjar tjetër që jeton atje, nga ndihma e mërgimtarëve.
Dhe tani edhe dhjetë vite pas luftës, sado që është për keqardhje, është i madh numëri i tyre që akoma i mbajnë sytë kah ata që punojnë jashtë atdheut, nga ndihma e të cilëve tashë një kohë të gjatë kanë lidhur muajin me muaj dhe vitet me vite. Ky fakt tashmë është i ditur madje edhe për punëdhënësit e mërgimtarëve kosovar, një numër i të cilëve ka një kohë të gjatë që bashkëjetojnë me problemet e punëmarrësve shqiptarë, duke ua ditur hallin dhe nevojat e tyre për të ndihmuar familjet e tyre në vendlindje dhe Kosovën në përgjithësi. Lidhur me këtë konstatim u bindëm sidomos gjatë kremtimit të kërshëndellave të këtij fundviti që e lam pasë në qytetin e Kölnit të Gjermanisë tek po bisedonim me pronarin e grupës së ndërmarrjeve " Maier Gruppe", zotin Edmar Maier, i cili tek po sodiste qytetin e stolisur nga dritaret e hotelit të anijës që po lundronte mbi lumin e Rinit, po na numëronte me kënaqësi objektet mbi dy brigjet e lumit, të cilat ishin vepra të ndërtimtarëve shqiptarë. Ai, madje disave prej tyre po ua përmendëte emrat me kënaqësi dhe me një theks të pastër shqip. Një numri jo të vogël të punëtorëve të tij shqiptarë ai madje po ua dinte edhe humbjet nga pasojat e luftës, për përballimin e të cilave ai u kishte ndihmuar edhe materialisht, si për ndërtimin e shtëpive të djegura në Kosovë, gjatë kohës kur Evropa dhe

Afaristi Gjerman Edmar Maier

përendimi u detyruan, ndaj agresionit në Kosovë të flasin me gjuhën e shqiptarëve. Ai theksoi se admirimin për shqiptarët e kishte krijuar vetëm falë qëndrimit të tyre korrekt, ndaj punës dhe rrethit, prandaj me një numër prej tyre edhe sot mban kontakte të afërta që fare nuk dallojnë me ato nga partnerët gjerman, sepse njerëzit i njeh vetëm si të mirë ose jo të mirë dhe jo sipas përkatësive apo edhe prejardhjes. Kur jemi këtu, të përmendim edhe atë se zoti Maier të ashtuquajtur " të huaj" nuk e njeh askend, për aq sa sic thotë ai : " edhe unë kur shkojë për pushime në Spanjë nuk ndjehem si i huaj atje, apo inferior në raport me vendasit". Derisa ne po bisedonim me zotin Maier, zëri i shqiptarëve që së bashku me të tjerët kolegë gjerman, polak, kroat, boshnjak, turq, libaneze, etj. po festonin në këtë anije, po vinte duke u rritur sic po shtoheshin edhe dollit e ngritura për kërshëndella. Ndonjëri prej tyre sic ishte Blerim Rrustemaj nga Gjakova me të kuptuar se për cfar e kishim fjalën po tregonte se madje edhe ai kishte përjetuar të mira të vecanta nga punëdhënësi i tij, ndaj të cilit ska se si të mos i ishte mirënjohës, ashtu sic e do zakoni i traditës shqiptare.
Miqësi të ndërsjella shqiptaro-gjermane sot janë gjithnjë e më të shumta, mungon vetëm aftësia e jonë për t'i hulumtuar dhe për t'i zbuluar, që në një të ardhme jo të largët mund t'i shohim në shoqatat e miqësisë shqiptaro-gjermane që mund të shëndrrohen në zërin e Kosovës për integrim gjithëandej.

(Vota: 2 . Mesatare: 5/5)