E merkure, 29.03.2023, 07:36 AM (GMT+1)

Kulturë

Poezi nga Luan Kalana

E hene, 12.03.2012, 08:37 PM


Luan Kalana

 

Tributë

Filozofia e poetit

 

Mesazhi  i poetit,

Hymn i lirisë..

 

...  Poetevë kosovare, lider të Lirisë..

e Pavarsisë të Kosovës ...

 

Sa do të deshte poeti,

ashtu si Arkimedi,

me lloz të lëvizte tokën,

që vargjet poemat e tij

per njerezimin e mjere,

të ishin bukë e ushqim,

 frymen e  gjallë e pagzëim  !!!

 

Poeti e di që vargjet e tij,

si  melodi enjgjllëore të shpirtit,

s'mjaftojnë për të gjithë,

vetëm për një pakicë,

                       ... nje elitë,..

 

Ah,sikur rokjet,vargjet e fjalët,

libra,fletorkat e fletët,

të ishin mollë ,misër e bukë,,

uje , jo  bute me vere shampanjë,

qumësht e hambarë me grurë.!!!

 

Poeti e di se paratë

sic thoshte dikur  Naimi,

i bënë njerëzit të prapë

ca vuajnë e ropaten per bukë

ca bëhen fryen  si buaj,

ca vdesin kockë e lekurë pa lerë....

 

Në vend të euros,të dollarit,

të hahej vargu ,poezia,

të qenë të gjithë të lirë,

me shpirt e zemër humane  ,

të sundojë paqja,harmoija.

 

Sa do të deshte poeti, soneti i tija,

të ishte " fjala "  magjike e rimuar,

të ishte njeri i thjeshte e i shenjtë,

si Jezusi ,Noeli e Buda,Muhameti.

 

Vajzat e gratë poetesha me vjershat ,

ëndërojnë  ato të ishin simbole,

si Gonxhja, Nënë Terezae Shenjtë,

me fjalët, me figurat,me vargjet si ilac,

te njgjallinin jetë e shpresë.

 

Poeti,vepra e tij, ështe si bleta,

me mëtken nëne mbretërëshë

thurr ojet e saj si arkitekte,

rohit,shton familjen si princeshe.

 

Me pjalmin ,nektarin lule më lule,

na jep dyllin e mjaltin,ëmbelsinë

njësoj  dhe poeti me simbolet , me fjalen,

mbyll  plagët ,  shëron  e djajtë.!!

 

Kur vargu  e tij të mos njgjitetë

ai ka dhe  dhe nje fjalë te artë ,

amanetin, dëshmorët e Kosovës,

Bacën ne krye,paqen ne ballë.

 

Arma e poetit, është Fjala ,

kmëbane e paqes për liri,

kur e godet si Akilin n'thembër,

Fjala vullkan,digjet si qiri.

 

E kur asgjë të mos mundej,

poeti ka nje strehë, nje shpresë,,

brenda në vjershë i fut  si në  fole,

gjthe vegjëlinë, zemra e tij i nxë.

 

Sa do ti pëlqente që gjuha e botës,

të ishte poezija,ajka e mencurisë,

ç'ka anglishtja ,të ishte albania,

qiellin  flakëron ruzullin ndriçon.

 

Le të bëhen Himn i Tokes

poezitë e tyre,kënge e melodi,

simfoni të paqes e mirësisë,

prejlud i ri i shekullit Njëzetenji,,

mesazhi,hymni i poetit,

....Himni i Paqes, i  Planetit.!!

 

17 Shkurt 2012

 

 

Dashuri e reme 

 

Vegim  dashurie

 

Kush je ti me ata sy verbues si të diellit,

të ishte natë do thërisja:-  "hëna ! "  me zë të lartë,

më ke ngulur  shikimin si kafshë e do me zbutë,

më ç'mënde, folë  do të thërras,do të bërtas..

 

Kush je ti se plasa,  statuje.. folë po je njeri,

nga mua ç'kërkon ,qesh a qan s'te marr vesh,

UFO,shtojzavalle,serene,a shpirt që sillet verdallë,

po ke tru e zemër, afrohu mos ri mënjanë.

 

Tani të pashë në terrët, je vajzë a grua,

në jetë s'kam gabuar,njëhere kam dashuruar,

asaj ia dhashë zemren jetën  , fala virgjerinë,

s'më bën dot per vete naive , budallaçkë ...

 

Nuk të shaj ,je e bukur,shtojzavalle, ëngjell,

e dalë nga pellgu i lumit  sykaltër,meremet,

e di që zemra ime digjet e përvelohet,

besën për jetë ia kam dhnë një grua.

 

Jo se s'të arij dot,zemra dashuron,

e di që me do,..por nuk je bëre për mua,

por ardhka një moshë me cipë e pjekur ,

që truri zemrën e pangopur  komandon.

 

Ajo fytyra jote është për  pesë palë qejfe,

pasqyrë  që po ra ne ujë si sheqeri tretet,

s'më gënjen,nuk shes nderin me lekë,

bridh e ngacmo Don Zhuane , ka boll  syleshe.

 

E di ke mashtruar burra me okë e mbretër,

për ty janë ngatëruar Otello e Hamlete,

tragjedi,luftra botën ke bëre përshesh,

mos harro se në jetë ka  Romeo e Zhuljet...

 

S'je e bukura  e dheut,  largohu mos m'u afro,

o lule "parfum" , drogë qe s'kundërmon,

mos gënje burra  familjarë ,mos i tradhëto,

pysqilet ,mekapi,lakuriqet ,  s'të shkojnë  me mua ..!

 

Mos m'u përdridh, rimë larg , o shpirt i dermuar,

mos më ngacmo telat,o zemër,por  jo e drithërruar,

mos më gudulis ndjenjat, femër  e tradhtëuar ,

mos më ndis kandelet ,o dashuri e mallkuar.

 

Zemra ime ti e di,digjet përvëlohet,

një jetë dashuruar,  dekada i martuar,

çdo Shën Valentinin fal   puthjet me lulet,

për dashurin e parë ,zoçkën sy shkruar.

 

 

Njė Jetė midis dy Oqeaneve

 

meditim...

 

Jetojmė  matanė  oqeanit,prapa diellit,

dikur detin si qytetin  kishim pranė,

tani fjalė e harruar,deti mbeti pėrrallė ,

Oqeani  si jorgan e qiellin  ka mbuluar.

 

Flemė me uturimėn e valėve tė oqeanit,

me tė u mėsuam ,si tė ishim komshinj,

sic rinė qiejt me retė ,si pendė me qetė,

ėndėrat janė shtuar, me peshq e delfin.

 

Oqeanin as s'e kishim ėndėrruar,

e gjetėm si sofren shtruar....

Dikur shkonim  rrallė e pėr mall nė plazh,

tani lahemi si zhabat nė lumė , nė oqean.

 

Sytė shihni mė parė fusha me jeshil,

lugina me lumė,me drurė, kope me bagėti,

male tė lartė kurorė me qeleshe tė bardhė,

ndėruan njgjyrat,bari u bė ujė,...kaltėrsi

 

Qėnka shkruar,tė bredhim si arixhinj,

tė ndėrrojme si nomadėt  foletė,

pa mbaruar njerėn ,ngrehim tjetrėn,

iku jeta refugjatė,zogj shtegėtarė pa pushim.

 

Fluturojmė larg deteve,mbi oqeane,

s'e dinim nga binte,  u bėmė me dy ,

qė rinė si vėllezėr  binjakė ,njė Atlantik,

njė nga ana tjetėr i madhi Pacifik.

 

U rritėm tė pėrkedhelur me Devollin lumė,

valoma e lumit vinte rrėke me zhurmė,

volldė - volldė,mbulonin grazhdinj,hendekė,

tė trembur e shihnim nga larg  pa rezik.

 

Ec i gjej valėt e detit,sic tund djepin ,

me to dashuroja nė anije,kur isha marinar,

hipnin e pėrplaseshin me  bashin e kiiēn,

sic spėrkatin gratė kur fshijnė nė oborr.

 

Kur deti kish dallgė,shtrėngonim cimat

na tundnin  e shkundnin si i piri nė valle

lodroja me shkumbėt , si me bebin,

ato na ndiqnin me revan si manar.

 

Tjetėr dallgėt e Oqeanit,

harroji  ninullat valėt e detit,

kur egėrsohen bėhen uragan,

njė lėmsh stuhi, erė me shi,

tė egėrsuar si bajlozi, sunamėt,

pėrlajnė  ,mbulojnė tėrė bregdetin.

 

Nė mbrėmje shoh diellin nė perėndim,

kėnaqem tė shoh lėmshin e zjartė si zhytet,

njė horizont  i portokalltė ,s'ka si ky sanset ,

pleqtė shkrepin blixat,tė rinjtė puthen "frenē kiss " !

 

Jetojmė ne kontinent  mes dy oqeaneve,

kam mall tė ngopem ,tė shoh syri nje det ,

por ja retė dhe oqeanet,ujėt e qiejt

na ndjekin  dallgė-dallgė, si fati nė Jetė.

 

Maj 2010

 

P.s.

ripunuar janar 2012

-valomė-valė-dallgė,-fjalė e vjetėr e pėrdorur ne devoll gjatė ujitjes ose nė lumė.

-volldė-voltė-rymė kohe pas kohe,-fjalė e huaj

-bashi,kiēi dy anėt e kunderta tė anijes..

-cimat,-litarė tė trashė qė i lidhin nė bankinat anijet nė port,.

L.K.



(Vota: 0)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora