Puntorie Ziba: Unë dhe kotelja
Një ditë maji kur i mbusha trembëdhjetë vjet isha e vetëdijshme se në shtëpinë ku kisha lindur isha vetëm një gjallesë e ngjajshme me kotelen e shtëpisë. Sytë e mi dhe sytë e asaj koteleje ishin të gjelbërt me qerpikë të zi e të gjatë. Ishte e thatë dhe me qime të zeza ...
























