Sipas ligjit turk, shteti nuk ka të drejtë të financojë xhamitë e bashkësitë fetare brenda Turqisë, mirëpo për Shqipëri, Kosovë, Maqedoni e territoret etnike shqiptare, shteti turk ka fonde të veçanta për ndërtimin e qindra xhamive, për pagat e hoxhallarëve të islamizmit radikal...
Turqia ua futi thikë pas shpine shqiptarëve, i ktheu në mesjetë, i mbërtheu me narkozën e besimit të verbër islamik, i paralizoi si gjarpri bretkosën. Në misionin e shkombëtarizimit e debilizimit e ndihmuan komisarët (oficerët e zbulimit) nga Arabia Saudite, Irani e Egjipti...
Një hoxhë nga Shkodra në një veb faqe islamike gënjen pa fije turpi kur shkruan se në betejën e Galipolit (Çanakalesë), Turqia e mbrojti islamin, ndërsa shqiptarët iu përgjigjen ftesës së xhihadit kundër të krishterëve...
Janë dy fenomene të shëmtuar që përpiqen të ndërhyjnë në qenësinë e shqiptarëve të Kosovës: islamizimi i dytë në frymën e skajshmërisë vehabiste e erdoganiste dhe konvertimi në një komb që nuk ekziston. Të gjithë ithtarët e islamizmit erdoganistë e vehabistë...
“Vetëm Njëri -biri i Zotit lëvizi nga varri, vetëm atë nuk e gjetën në shpellën ku e varrosën. Perandoria romake prej asaj dite mori rrokullimën, u gremis”, dilnin me zemërim shkronjat nga letra që i drejtohej për herë të dytë padër Antonit, katërqind e pesëdhjetë vjet...
Në përpjekjen për të arsyetuar veprimin e turpshëm të vënies së pllakës osmane në Kështjellën e Lezhës, një mercenar shqipfolës shkruan: merruni me diktaturën e Enver Hoxhës e mos u merrni me pushtuesit osman. Ai i amniston pushtuesit osman, por nuk i fal ...
Kisha Katolike gjatë mesjetës ishte në një pozitë të vështirë në Gadishullin Ilirik, sidomos në principatat shqiptare, ku luftonin për primat me Perandorinë e Kishën Bizantine. Kalimet e arbëroreve nga riti katolik në ritin bizantin qenë fenomene të shpeshta, varësisht nga presioni që ...
Të gjithë hoxhallarët, pushtetarët, politikanët, shkrimtarët, analistët e kalemxhinjtë e tjerë që shkruajnë e lehin kundër personaliteteve shqiptare, ndërsa e madhërojnë islamin janë më prejardhje aziatike...
Pamje më kërcënuese për qytetërimin evropian e më të shëmtuar për sytë se sa "falja" e Bajramit të madh në Sheshin Nëna Terezë, në qendër të Tiranës, nuk kam parë në faqe të dheut. Një lumë njerëzish sektesh e ngjyrash të ndryshme, përkuleshin e ngriheshin nën qiellin e hapur...
Më tragjike ishte gjendja në Veri të Shqipërisë: në Dardaninë e Konstandinit të madh fjala shqipe u dëbua nga kishat ortodokse. Predikimi shqip u hoq edhe nga kisha ortodokse në tërë hapësirë gjeografike të Maqedonisë, të cilën e popullonin shqiptarët që nga Antika...
Kronisti papnor tregon se si popullata shqiptare nisi të kthehet në fenë myslimane, që të mbronte kokën e dinjitetin nga terrori i priftërinjve serbë, të cilët i solli Turqia, megjithëse në Pejë e Dardani, nuk pati serbë. Ndërkaq ishin marrë vesh që priftërinjtë serbë...
Nuk kam lexuar tekst më të ulët e më denigrues në gjuhën shqipe se sa shkrimi i Kristo Zharkalliut, botuar kohë më parë në portalin Fjala e lirë. Nuk me brengos opinioni i tij për Rugovën, as pretencioziteti që t’u përgjigjet nga Athina Isa Mustafës e Gani Mehmetajt, sikurse thotë ai...
Hoxhallarët, Bashkësia Islame e Kosovës, me bashkësitë simotra në Shqipëri, Maqedoni e Kosovën Lindore duan të na bindin se Zoti nuk di shqip. Sipas tyre, Perëndia e kupton vetëm gjuhën arabe, prandaj të gjitha lutjet, ritualët dhe ceremonitë mortore bëhen në gjuhën arabe...
“ Fytyra jote më buzëqeshjen engjëllore me ka ndjekur kohë të gjatë. Të shihja në ëndërr, ndërsa më ikje, të shihja zgjuar, ndërsa më përftoje si puhizë e lehtë që e le prapa aromën e luleve të verës. Me duket të kam kërkuar gjithë jetën. Vrapoja, duke të ndjekur sipërfaqes së lumenjve...
E takova në Gjenevë në një manifestim kulturor shqiptaro-zviceranë. Kur e pash pas tetë vjetësh, rrymimi i fortë me një ngrohtësi përvëluese, ma përshkoi gjithë shtatin, me la forca, mu shkëputën gjymtyrët, nuk i zotëroja dot lëvizjet, gjoksi me shtrëngonte me një dhimbje të forte...
Askush më shumë sesa Ibrahim Rugova nuk u shqua për guxim intelektual, me deklarata e intervista për gjendjen e rëndë të shqiptarëve në Kosovë, për krimet që po i bënte shteti jugosllav. Student i Parisit, me rrënjë të thella në traditën shqiptare, “Çeta e Profetënve” të Pjetër Bogdanit...
“Jeton në Prishtinën e tyre dhe i shanë njerëzit e Llapit e të Gollakut, vetëm dukagjinsat mendon se janë të mençur”, me tha papritmas në rrugë, para Bibliotekës Kombëtare një ish-përkthyes i gazetës ku punova kohë të gjatë. Ma la fjalën në gjysmë, sepse posa nisa t’i them në shaka më këtë mjekër...
Natë e ftohtë, akull. Nga alpet sllovene frynte veriu që të priste fytyrën dhe të fshikullonte trupin nga koka e mbuluar me helmetë deri të këpucët alpine në këmbët e mpira. Ishim në një pllajë mali. Nuk e përcaktoje dot vendin. S’kishte asnjë vendbanim në afërsi, nuk dëgjohej asnjë blegërimë delesh...
Nga dritarja e autobusit urban, në krahun e djathtë më ra në sy tabela “Haki Taha”, në një copë llamarinë që shënonte një rrugicë të kryeqytetit. Përtej kësaj cope llamarine më pak shtëpi, rrugica ishte pa krye. Autobusi kalo tutje nëpër rrugën e dendur të qytetit, ku kolona e makinave mezi lëviznin...
Ulur në karrigen e parë pas shoferit, në autobusin e linjës Zarë-Split, sodisja me kureshtje peizazhin përrallor të detit të kaltër në të mbyllët. Tej detit ishte Italia e ëndrrave tona. Nga dritarja e hapur para meje depërtonte me vrushkuj fresku i erës së njelmët që me rrihte flokët e shpupuritura e ...
