Editorial » Mehmetaj
Gani Mehmetaj: A u pagëzua presidenti Ibrahim Rugova?
E marte, 11.08.2020, 08:20 PM
A u pagëzua presidenti Ibrahim Rugova?
Nga
Gani Mehmetaj
Presidenti
historik, Ibrahim-Pjetër Rugova, sikurse shumica e shqiptarëve të Dardanisë nuk
ishte mysliman, por u pagëzua katolik, në moshë të pjekur, në Vatikan. Pati
edhe transmetim televiziv. Shumë nga dëshmitarët e pagëzimit janë gjallë, disa
kanë vdekur si Papa Gjon Pali i Dytë, ipeshkvi Mark Sopi etj. Me ceremonitë e
pagëzimit iu kthye fesë së moçme, rrënjëve, ndërsa a e trashëgoi emrin e një
stërgjyshi Pjetër, apo e mori emrin e Pjetër Bogdanit të famshëm, të cilin e
kishte idhull e fanar ndriçimi, është vështirë të thuhet. Pjetër Bogdani i udhëhoqi rugovasit dhe
gjithë Kelmendin deri në Peshterë në luftë kundër pushtuesve turq dhe kundër
ushtrisë tartare me 1688. Pjetër Bogdanit, Ibrahim Rugova ia kushtoi një pjesë
të krijimtarisë letrare dhe një pjesë të jetës.
Ndërkaq,
rugovasit Perandoria osmane me terror kanë nis ti kthejnë në fenë e turkut pas
vdekjes së Pjetër Bogdanit, veçmas kthimi në fenë islame deri në një, me
terror, u bë pas vitit 1821, prandaj nuk u duhet të rrëmojnë shumë në histori.
Rugovasit, sot, kur i flasin shtatores a varrit të presidentit, i drejtohen me
: Ooo, Ibrahim-Pjetër Rugova!
Ibrahim-
Pjetër Rugova para dhe pas pagëzimit ishte dhe mbeti personaliteti më i famshëm
dhe më i adhuruar ndër shqiptarë jo vetëm në Dardani, por edhe në territoret
etnike dhe në Evropën Perëndimore. Pagëzimi i tij e bëri edhe më popullor. Të
gjithë shqiptarët e dinin se ai është pagëzuar, të gjithë e tumirnin pagëzimin
e tij, nuk e di të ketë pasur ndonjë shkrim a reagim kundër. Mesazhi që e dha
në botë me këtë ceremoni simbolike ishte shumë i fuqishëm, e hoqi çdo dyshim se
e keqja mund t'u vinte evropianëve nga shqiptarët, për të cilët propaganda
serbe trumbetonte se janë myslimanë-islamistë të rrezikshëm, se janë kanceri i
Evropës etj. Ibrahim Rugova ishte vizionar, personalitet i përmasave
kontinentale.
Takimet
me Papa Gjon Palin e Dytë ishin të shpeshta dhe miqësore. Papa Vojtilla polak,
ishte burri më i dashur për 95 për qind të shqiptarëve të Dardanisë. Njeriu i
parë i katolicizmit ishte mbështetës i madh i çështjes sonë kombëtare. Prapë
kjo afri e bënte edhe më popullor në mesin e shqiptarëve. Mijëra familje shqiptare e mbanin dhe e mbajnë në
dhomën e ditës fotografinë e Ibrahim Rugovës me Papa Gjon Palin e Dytë. Atëherë
të gjithë ishim shqiptarë, atëherë nuk kishin depërtuar shoqatat turko-arabe si
mizat në plehra me ryshfete dhe me shantazhe. Ishim të varfër, por shqiptarë e
krenarë, nuk na blinte askush me bakllava e kofsha pule, nuk na blinte as me
mallin e botës.
Nuk
jam i sigurt e ka praktikuar apo jo Rugova fenë e moçme, së cilës iu kthye, nuk
ishte me rëndësi a do ta praktikonin apo jo edhe shqiptarët që do ta ndiqnin
shembullin e presidentit të tyre, por me rëndësi ishte ta hiqnin njollën e
dhunës e të përdhunimeve të pushtuesve osman, sepse feja myslimane ishte fe e
turkut, fe që na e dhanë me dhunë.
Rugova në biseda me miq, shpesh e thoshte: ku na gjeti kjo fatkeqësi.
Por
dihet se ai ashtu sikurse pjesa dërmuese e intelektualëve shqiptarë ishin
mirënjohës ndaj Kishës Katolike Shqiptare - shtylla e kombit që e mbajti gjallë
gjuhën shqipe dhe frymën kombëtare shekuj me radhë. Po ashtu ndaj veprës
madhore të Nolit, pavarësimit të Kishës Autoqefale Shqiptare, kishte respekt të
veçantë. Nderime të veçanta i bëri varrit të Fan Nolit dhe veprës së tij .
Ibrahim
Rugova kishte afri po aq të madhe edhe me Kishën Protestante. Ai ishte anëtar
nderi i kësaj kishe në SHBA, dinte edhe për kontributin e protestantëve në
organizimin e Kongresit të Alfabetit në Manastir. Është Kisha Ungjillore në Dardani që ende e
feston Darkën e Lamës.
Sikurse
shumica e intelektualëve e krijuesve e dinte se feja e turkut, jo vetëm na la
prapa pesëqind vjet, një herë sepse Perandoria Osmane e këputi lidhjen me
kontinentin, dhe e ndaloi gjuhën shqipe, herën e dytë sepse vendi mysliman në
Evropë, do të thoshte oazë vetmitare, që do ta shqyejnë armiqtë mu si e shqyen
historikisht serbët, grekët dhe malazezët, pra të shpallësh se je 95 për qind
në fenë e turkut dmth t'ia varesh vetës gurin
në qafë e të fundosësh. Ta vrasësh
kombin e ta rrënosh shtetin.
Dhe
këtë ide dëbimi të mishit të huaj në trupin tonë e përçonte në mënyrë fine, por
me këmbëngulje Rugova. Të gjithë shqiptarët e Dardanisë e dinin se ai ishte
properëndimor, mu si Pjetër Bogdani, që mbështeti shpresat e shpëtimit në
Austro-Hungarinë. Ishte pagëzuar që t'u jepte shembull të tjerëve dhe
shembullin e tij e kanë ndjekur mijëra shqiptarë.
Turqia
dhe shtetet arabe kurrë nuk e qasen Ibrahim Rugovë dhe Dardaninë në kohën e
tij, nuk donin të acaroheshin me Serbinë dhe Rusinë, por edhe sepse ishin
kundër projektit që Dardania të futej në Bashkimin Evropianë, në miqësi të
përhershme me SHBA-të.
Kështu,
kur ishim 95 për qind shqiptar mendonim shqip, me mend në kokë, por mbi të
gjitha mendonim në mënyrë të qytetëruar. Ata që nisen të shesin interesin
kombëtar, e ndotën vendin, gjuhën dhe atmosferën e përgjithshme, e
kriminalizuam politikën dhe ekonominë, dolën në sipërfaqe kërcënimet, vrasjet
dhe shantazhet. Kur ishin 95 për qind shqiptarë, nuk na shkonte ndër mend të
pyesnim i cilës fe je, sepse feja ishte personale, nuk na shkonte ndër mend të
keqtrajtonim apo të vrisnim shqiptarë, sepse të gjithë shqiptarët i kishim
vëllezër.