Hamza Halabaku: Ma kurseni nënën

Hamza Halabaku:

MA KURSENI NËNËN

Një ditë, kur do të iki në amshim

Do të bëhem temë e bisedave tuaja

Emri im do të lakohet

Herë në rasën dhanore

Herë në kallëzore.

(Ju lutem, ma kurseni nënën)

Për të (pa)bërat e mia e të brezit tim

Për gabimet tona të bëra pa dashje

Për punët që na mbetën të pakryera

Vazhdoni ju, ku brezi ynë e la,

Pa sharje e pa mallkime.

Përpjekjet tona

në letra jua lamë të shkruara

Mos përtoni kërkoni

i gjeni në raftet e arkivave.

Do të shihni se

“Bëmë atë që mundëm e ditëm”

E kur të bëni vlerësimet

Për të (pa)bërat tona, lutemi,

Shihni me kë kemi pasur punë

Pastaj është lehtë të bëni vlerësime

E të merrni vendime

Për belbëzime tona

E për mërmëritë që i bëmë

Pa dashje, po, mos na gjykoni

Se më vonë do të pendoheni.

Kur t’i lexoni letrat që jua lamë

Mos nxitoni me vendime ndëshkuese

se në letrat e lëna të shkruara

Ka faqe të grisura

e të munguara

Ka edhe fjalë të shlyera,

(I kam parë me sytë e mi)

se në kohën tonë ka pasur

e do të ketë edhe në tuajën

mashtrues, batakçinj

të pandershëm e sharlatanë.