Kalosh Çeliku: Qepja e atdheut

KALOSH ÇELIKU

 

QEPJA E ATDHEUT NGA STRUKE

NË GUNË TË ZEZË

 

(Shkupi)

 

Imzot, Shkupi historik i shqiptarëve antik

Jo, s’ka mëkate. Faj ka Dudumi “kuqezi”,

“Shehit”, që pi gji Njerke si qëngji butë

Me atë, thënjen e popullit:

Qëngji butë i thithë dy nana.

Matanë, t’i bie not Vardarit për Dje.

Edhe, mbytet në hurdhë shiu. Kënetë.

Megjithatë, i pavdekshëm kotet brigjeve

Rrëzë Kalasë Dardane. Pasmesnate

Zëra: O burra shqiptar, thërret Atdheu!

 

Ballë u bëri nëpër shekuj pushtuesve

Mëkat, që ulem te këmbët e Olimbisë

Nuse pa koçi me fëmijë në gji e prehër.

Dexhalli mbi Urë,  e kërkon për Nuse!

Luftë u kam shpallur shtambave me verë

Përinat të Rrufjanit,  e Njerkës azgane.

 

Buçat, pjellin kopila, na i lënë pas porte

Bythekrye dehen me çaj rusi në Bit - Pazar.

Valle  heqin me Dexhallin, bien “shehitë”.

 

Matanë Urës Gurit, Aleksandri Madh

I ka hipur kalit. Shpatën e ka nxjerrë për luftë.

Filipi Maqedonisë, grushtin si xhaxhi Enver

Ndalë: këtu është kufiri shqiptaro - shqiptar!

Para Kishës Shën Dhimitri bëhet luftë fetare:

Mitropolitë Beogradi, kryqin e Biblën në dorë

Shejtanarapët, nateditë e shurdhojnë qiellin

Besimtarët, e  harruan Zotin, lartë mes reve.

 

Skënderbeu në Shkup, moti i ka hipur Kalit

Dorën lartë, herë nga Perëndimi e herë nga Lindja.

Shpatën në brez për paqe: Ndaluni, o burra!

Car Dushani, sot nuk rrëzohet me çekiç druri.

Po, me tokmak vathe. Bythekrye, në Vardar.

 

“Komandantët” pa ushtarë  i kemi në xhami

Dehen me çaj rusi në çajtore, deri në “sabah”.

Natën mbajnë “Ramazan”

E ditën e kalojnë në gjumë:

Me tespihe kuqezi. Dhe, ilahi në shtratë

Tymeflakë e “vrasin” Shejtanin...

 

 

(Njerka krihet para pasqyrës

e Shkupi digjet)

 

Vite e vite i prita nën Rrap dudumët

Mes dy shtambave me verë.

Dhe, Mikes Di: kokë më kokë.

Vapë. Nën hije, në Bit - Pazar

Shqiptarët të dalin në protesta për Liri:

Jo me flamuj turko - arab

Po, me flamurin kuqezi shqiptar.

Grupe - grupe përpara Qeverisë:

Ne, nuk e duam këtë Njerkë

Që vretë. Rrasë në burg “terroristë”.

E duam Mëmëdheun. Dhe, Atdheun!

 

Vërtetë, sot më vjen keq si Poet

Shqiptarët nuk dinë çka duan Nesër:

“Vëllazërim-bashkim”. Shqipëri Etnike

Apo, xhami?! Robërinë shekullore.

 

Dudumë, dilni në protesta “paqësore”

Dhe, puthni Njerkën në të dyja faqet!

Ndoshta e shpëtoni “vëllazërim-bashkimin”.

 

Njerkën e rrejshme të Dudumit Melez

Që, nateditë me trumbeta përdridhet në Shkup:

Këmbën me miell, na rrëfen si Nënë Shqiptare

Derën t’ia hapim, fusim si mike në Shtëpi...

 

 

(Kaçakët e Qytetit

të Qyqeve)

 

Vite më vonë, e takoj Miken Di. Poete

Ende unë pa e hapur gojën, më thotë:

Posa kalova Urën e Gurit mbi Vardar,

Mendja më shkoi tek Ti, o Ujku Plak.

 

Qesha. Dhe, i them pas kaq viteve larg:

Asgjë sot nuk kam. As grua, as dashnore

Nuk e them dot, se: nuk kam edhe një Mike.

Përmëkeq,  dje e as sot një Parti politike.

Nateditë flej, zgjohem me Poezinë rebele.

“Bombat” politike, që ma prishin gjumin

Luftën për pushtet. Nuk i zbresin gomarit.

Përgjime hedhin në Vardar para kamerave

Me cilën Poezi e përcolla Natën. Prita Agimin.

 

E pamundur, më përgjigjet. Ec pas meje,

Punemadhe, mua më ke në çetë. Poezinë.

Bombë  artistike. “Kashikarë” raki rrushi

Sonte dalim kaçakë, matanë Vardarit

Unë si Shotë Galica. E, ti si Azem Bejta.

 

Fytas rrokemi me haxhuxhe te “Skënderbeu”

Nën Rrap rrokullisim disa shtambaverë.

Vitet e ikura Dje. Dhe, Sot në Qytetin e qyqeve.

 

Vargun azgan e shaloj për Liri në Bit – Pazar...

 

 

(Vulë në ballë)

 

Skëndrebeu im, herët po më del gjumi

Dexhalli merr nuse me koçi, në Shkup!

Valle heq nën Rrap, ma tremb poezinë

Miken me dy shtamba verë nën hije

Nuse, ma përcjellë pas shtatë maleve.

 

Përmidis Shkupit i bie me trumbeta e valle

Tri ditë para Përmbytjes Madhe (Kiametit).

“Sehirxhive” ua vë nga një vulë në ballë…

 

 

(Lugati)

 

Ditën, gërhet keq në gjumë. Ëndërr

Sëpatën e Nuses fsheh nën setre.

Shelgje sharron, cungje në Livadh.

Lisat e Babait. Çerdhet e lejlekëve

Datja, që i mbolli për Dimrin e Madh:

Zjarrin ta ndezim flakë, Nesër në oxhak.

E, harron se: natën kusitë m’i rrokullise në çardak.

 

Pasmesmate zgjohet lugati, ecën nëpër Shtëpi

Kusi rrokullisë nëpër dhomë. Tepsi

Derën me reze, përplas para Agimit Madh.

Dielli, zbret pa frikë nga Baba Tomorri

Poezia ime zgjohet jerm, në Libër.

Vargu im, tymeflakë shkrep “nagantin”.

 

E qëllon me një varg mu në lule të ballit…

 

 

(Xhadia)

 

Xhadi, oj Kurvë! Bijë Kurve, në Shkup

Lëmën na e mbushe plot me kopila!

Gjumi, si nuk të mori për “pushtet” argati

Gji pi me kusi, te pragu i Derës madhe.

Ditënatë duke u përkundur në djep druri

Vëllai - vëllanë ta vrasë natën në gjumë.

 

Xhadi, oj Kurvë! Bijë Kurve, në Shkup

Burrë, si nuk u gjetë për ty deri më sot?!

“Nagantin” nxjerrë nga brezi, në shtrat

E të të palojë kulaç në mes të Odës. Oxhakut.

 

Nusen e Dexhallit ta zbresë nga koçia…

 

 

(Rrakashtrake Çarshie)

 

Mikja ime Di, vjen me dy shtamba verë

Nateditë. Ehu, më mbyti nën hije Rrapi!

Thotë: pi, o burrë! Vardari nuk ka ujë

Vargun shkrepe ditën! Natën në Shkup!

Dexhalli, ende delë sokakut me trumbeta

Valle heq halldupi, bën dasëm t’madhe

Xhadinë në Shkup me koçi merr nuse.

 

Rrapin e kam Tyrbe. Miken Di, poezi azgane

Gji më jep me dy shtamba, ngritem nga varri.

Nesër, ti nën Rrap vetëm një rrakashtrake

Kotnasikoti përpiqesh të më vësh në gjumë.

 

Rrakashtrake Çarshie… Lodër Dudumi…

 

 

(Ujku ende kërkon Kësulkuqe

Te shqiptarët)

 

Thyeni qafën! Dudumë trusakatë në Lëmë

Dimri, sot me këmbën me miell troket te porta.

Dru lisi nuk kemi në vatër. Zjarr

Matanë mureve, te Lumi: ulëron Ujku.

 

Kësulkuqe ende kërkon te shqiptarët

Derën t’ia hapim si “mik”, strehojmë në Shtëpi.

Gjyshen e sëmurë, rrasë në bark.

 

Edhe, atë: Gjuetar kur nuk kemi në mal

Ujkut shqyej barkun. Gjyshen e Kësulkuqes

Heroinën ta nxjerrë te pragu i Shtëpisë…

 

 

(Qeni im besnik jerm

leh pas Hënës)

 

Zonjës Vdekje me dy shami lidhur për brezi

Që, më së shumti i kam besuar në jetë:

Sot nuk i trembem. Është grua besnike.

Po, u trembem Partive Politike Shqiptare

Përçudi, shumë lirë na shesin te “vëllezërit”

Për një banesë. Post politik, në Qeveri.

 

Dudumë. Që në krye m’i nxjerrin gomarët

Nesër, të më prinë rrugës për në Liri.

Jo, nuk u trembem. Marrëzisht e dua Ujkun

Qengjin, që e gjykoi te Lumi, se:

Babai i tij, vitin e kaluar ia turbulloi ujin.

 

Jo, kurrë nuk i trembem Zonjës Vdekje

Po, i trembem Iriqit në Kopësht.

Qenit tim besnik, kur jerm leh pas Hënës…

 

 

Qepja e Atdheut nga struke

në Gunë të Zezë

 

Imzot, më vrisni mes dy shtambave me verë

Guxim, më japin për Liri, në prehërin e Mikes Di.

Gji kreshnikësh mes maleve. Fuqi për luftë

Përmes Çarshisë me dy “kashikara” raki rrushi

Në çantë mbi tavolinë. Përkarshi Skënderbeut.

Jo, si dikur Isë Boletini në Londër me dy kobure

Plumbat, e të cilit ishin patriotik: dum - dum.

Armët e mia nuk vrasin, po ringjallin në jetë

Përpara këmbëve të Olimbisë ngrejnë dolli.

 

Zogkeqin e ndjek, mu si dikur im Atë me pushkë

Pasmesnate, kur na këndon vdekje mbi Çati:

Bir, kënga e tij ndjellë kob, ndiqeni me armë

Matanë maleve të Çelëvjollcës, në errësirë!

 

Arma ime, është sot: Pena në brez me dy tyta

Rrapin marr nën sjetull, e dal kaçak malit!

Gëlasa politike para kamerave televizive

Dudumët na hedhin për të ardhë në pushtet!

 

Luftë në Bit-Pazar nuk bëhet me gota çai rusi

E, as me këmbët dhe trutë nateditë në legen.

Vera, kur rrjedhë lumë në Baba-Tomorr. Drini

Lumëbardhë e i Zi, maleve arnojnë Atdheun:

Strukes ia qepin mëngët. Gunë për Dimër

Zogkeqi me gëlasa, ende na këndon mbi Çati.

 

Imzot, e pi gjakun e Isu Krishtit (Azreti Isait)?!

Lotët e Shën Mërisë Virgjër (Azreti Fatimes)

Punemadhe. Nesër, do ta shuaj zjarrin e Ferrit…