Mehmetali Rexhepi: Palma

P a  l  m  a

 

Mehmetali Rexhepi

 

e mbështjell shtatin palë-palë

pirg pa drojën e fshehur të thyerjes

e vesin e mbylljes së lakuriqësisë

për humbjen e kujtesës së blertë të shalleve

në pikën e vlimit mizorisë së trotuareve

t`i rrish drejtë  çdokujt pa përulje

të rritesh vetëm kahes pingule të drejtësisë

plaku nuk gjeti fjalor për t`iu ankuar  kërrusjes

*

pirg krenarie e marrë

shelgu rival pos në livadh

nuk do t`ia tumirte vijën

sedër  përulëse e modestie

nuk  ka si të ngre krye

shtrëngatave të lumit lakuar

akteve të lutjes shkuljes

kërrusja dhe pjerrtësia

ç`faj do t`i kishte palma

ngase ajo nuk di lakimin

e rasave të shelgut

*

pse  pilivesat se kanë bekuar

ndërsa lumi  nuk  e zgjodhi  pranë shtratit

si  fqinj i duruar t`ia dëftonte  kronikën e shfryrjes

shterjes dhe lakmisë së  tepruar

*

çfarë t`i bësh zilisë

hyri për t`ia çarë kulmin shtëpisë

e përzgjedhura e aristokracisë

kryqëzoi në shkëmb të nëmurin e fisnikërisë

nuk  joshej nga ujërat e amullta

andaj le të mbetej e etur

rendi e lypte të mos i falej shavarinës

pos fërkimit të vërshëllimës

të gjethit të dafinës

në buzët tunduese të Rinës

*

jam palma perria e vjetër

frymoj me mushkëri të thara qytetesh

Tiranë, gusht  2015

 

Tej  mitit

(Ukshin Hoti)

Mehmetali Rexhepi

me duar në zinxhirë

mijëra mynxyrë

*

e gjatë dita

i stërgjatë viti

dhe nata

e Nënës pritja

lule-shpresa

i çeli e veniti

*

sa e sa dimra

sa e sa vera

vetëm krahnezë e ngrica

me ethe të vapës  ngela

*

ku mbetën lulet

që në akullnajë i çela

*

pas çdo shqiptimi

ofshamë trishtimi

*

je kodër e brengës sime

lumë i thellë i mendjes trime

*

nga zemra në zemër

trimi mbolli pemën

*

prej  zemre në zemër

ura e dashurisë

urën deri te Ti

pengu e prish

*

“Demokracisë autentike”

udhën ia lype

*

pusi djajsh

djallëzisht e përmbysë

sublimen

e madhështisë

*

sogjetar i mbërthyer

prore i shtyrë

të hynte në ferr

e të dilte në tmerr

*

fijet e shpresës

urëza të qëndresës

zgjaten e tëhollohen

nuk këputen as rrënohen

*

soj i djallëzuar

qofsh shtarë

dritëmendjeje

e Prometheut

Ai shqip(f)arë

Ai prarim i njeriut

nuk ka të shuar

kanibalë

ogurzeza

mbi ogurbardhë

*

si nuk i hapet dera

të na ngrohet era

të shkrij akuj në zemra

të sjellë verën pa gjemba

Rishkruar, më 2016