Adem Zaplluzha: Satira për zgjedhjet e lira

Bedri Neziri, Adem Zaplluzha në mes dhe Xhevahir Cirongu - Pranvera poetike Durrës

Adem Zaplluzha - Pesë satira për zgjedhjet e lira

 

HERË CULLAK, HERË ME POTURE

 

Po na del çdo ditë në shesh

Bërtet shan e mallkon

Mbushur gojën me përshesh

Nuk i takon ti kombit tonë

 

Po gjezdis rrugëve si bajloz

Në vend të kosit shet ajran

Ndalu pakëz or karaxhoz

Mos hamullo mos bërë bajram

 

Ndonjëherë shtiresh si djalë beqar

Që nuk merret me porropi

Mos harro se ne s’hamë bar

Të njohim mirë mor dilenxhi

 

Na del rrugëve si rrungajë

I papjekur n’tru i dehur

Nëpër sheshe e në skaj

Vrapon si qentë duke lehur

 

Nga na dole çfarë soji je

Mor porcek mor babëlok

Pse del në rrugë ashtu si ke le

Dhe mbush qytetin me bërllok

 

Herë cullak herë me poture

Kalon këndej duke ligatur

Ti kobit i çështjes shqiptare

Mos i fol llafet pa i matur

 

Zhveshur në shpirt e pispillosur

Baltose kombin na bëre përrallë

Me zemër e surrat lerosur

Ti o handrak njeri tangallë

 

Mos je ti ai bir çakalli

Që në pikë të ditës e vrau hënën

Mos buçkarit aty ku fle zalli

Se dikush ty ta kalëron nënën

 

 

NËSE PËR HIR TË MINORËVE

 

Sa keq më rrahën

Me shpulla fytyrës

Kur pa sherr propozova

Që ta shndërrojmë në komunë

Edhe Hamamin e Hyrës

 

Nuk lashë pa i përmendur

As hanet e lokalet publike

Që t’i bëjmë me ligje të mira

Këto vende biblike

 

Dashtë Zoti e na dëgjojnë

Burrat e Qeverisë

Që të mos preken me dorë

As djemtë e dilengjisë

 

Bëhuni të ndershëm

As ujin mos ja turbulloni

Me komshiun serb

Sa më mirë të kaloni

 

2.

 

Më dëgjoni or milet

Sot do t’ju tregoj një punë

Kemi vendosur që kudo

Të mos bëjmë askujt zullum

 

Tani është radhe or dostllarë

Të punojmë mbarë sa më shumë

Që  çdo kotec të pulave

Ta shndërrojmë në komunë

 

Kësaj pune i thonë bre balë

Tamam decentralizim

Kur për hir të minoriteteve

Lamë të thive ta bëjmë shtëpinë

 

 

DIKUR MOTI  PATA  NJË  EMËR

 

S’po di më a jeni politikanë

Ose keni mbetur baba dervish

E copëtuat vendin në çdo anë

Sikurse pulën në tenxhere me çervish

 

Dikur moti pata një emër

Isha Dardan në Dardani

E sot ma shkulët edhe atë zemër

Nuk quhem më as Shqipëri

 

Kur e shpallët shtet Kosovën

Ku na mbeti Dukagjini

Llapi e Hasi bashkë me Gjakovën

Bajgora e Isës e Anadrini

 

Ndaluni bre burra unë jam Shqiptarë

Emrin kurrë mos ma ndërroni

O mos më thirrni më Kosovar

Se ka kohë që cofi padroni

 

Pak si shumë e dua Kosovën

Hiç s’mbetet mbrapa as Dukagjini

Por për hir të cerberëve

Në Kosovarë mos më konverto

 

Ashtu si kam lindur do vdes Shqiptar

Jam në këto troje besa para lotit

Ju lutem mos më quani Kosovar

Se ju vret mallkimi i Zotit

 

 

MOSNI KËSHTU

 

Jeni bërë si pogaçja e ciganes

Kushdo që afrohet po ju kafshon

Thua se e keni nga baballarët

T’ju falni të huajve tokën tonë

 

A dini sa vlen lëkura e gomarit

Sa lek kushton or balë një mushkë

Mos dikush ju mbushi xhepat

Me dollarë e me verdhushkë

 

Mos  veproni kështu se ju vret Zoti

Në shtëpi tuaj me u bë hyzmeqar

Nuk shitet Kosova pa ndryshuar moti

E për pa notuar gjaku mbi bar

 

 

ZOTËRI MONDANË

 

Ne po vuajmë nga ky joksëzllëk

Kurse ti po kollofit si derr

Nuk është mirë more dallkauk

Kjo punë e ligë nuk të bënë nder

 

Fëmijët tanë po i thërrasin zhelan

S’ka për ku të kafshojë qeni

Kurse fëmijët e juaj zotëri mondan

Pinë coca –colla e hanë mish dreni

 

Fëmijët tanë nëpër shkollat shtetërore

E të juaja në ato  private

Po mohoni çdo gjë njerëzore

E zhdukët bujarinë brenda një nate

 

Në qetësi tashti  pritni pranverën

Sa të gjethojnë pemët e të qelin lulet

Do t’ju tregojmë na juve derën

Ta shihni lisin se si po përkulet