Kulturë
Demir Krasniqi: Shtazë e shpezë po shkojnë te Zoti
E premte, 30.05.2014, 07:55 PM
SHTAZË E SHPEZË
(Rapsodi humaniteti)
Sillet bota , sillet moti –
Shtazë e shpezë po shkojnë te Zoti !
Shkojnë te Zoti , me u ankua –
Nga njerëzimi me shpëtua !
Shkojnë te Zoti, t’iu bëjë çare –
Për t’ shpëtuar pa dalë fare !
Sepse njerëzit me dëshirë –
Lopa :
Lopa e shkretë po qanë me lot –
Më ndihmo , o i Madhi Zot !
M’ i dëgjo hallet e mia –
Çka po bëjnë mbi mua njerëzia !
Unë kulloti në lendinë –
Me qumësht tim i rrisin fëminë !
Iu jap djathë e shumë bylmet ,
Por ata nuk kanë rahmet !
Iu jap mëzet e iu jap mështjerra ,
Edhe shumë dobi të tjera !
Mëzet e mështjerra po m’i shesin ,
Shumë prej tyre po m’ i presin !
Edhe unë kur do të plakëm –
Vijnë me kosë ma këpusin qafën !
Pa mëshirë ma rrjepin lëkurën –
Me mish tim e mbushin furrën !
Kau :
Nisi Kau me u ankua –
Edhe n’ mua zullum kanë shtrua ,
N’ punët ma t’ rënda m’ kanë angazhua ,
N’ plug në ara me i lëvrua !...
Kurrë prej qafës s’ ma heqin zgjedhën ,
M’ ngarkojnë sajin , m’ ngarkojnë qerren !...
Kur t’ vjen dimri mezi presin –
Kokën time që t’ ma presin !
Kokën time kur t’ ma therin –
Mishin tim n’ tavan ma terin !
Hanë prej meje pleq e shtriga ,
Lëkurën time e bëjnë opinga !
Kali :
Para Zotit , Kali ka dalë –
Zot i Madh , të qofsha falë !
Kurrë zullumin s’ janë tu ma ndalë –
Me fre n’ gojë , mbi shpinë me shalë !
M’ qojnë n’ mulli e m’ qojnë n’ pazar –
Të ngarkuar plot me barrë !
N’ vapë të madhe m’ qesin n’ lamë –
Unë fshijë duaj – e bëjnë piskamë !
M’ hipin n’ shpinë , poshtë e përpjetë –
Mbi mua qesin salltanet !
Ku t’ dëgjojnë se bëhen dasmat –
M’ qojnë n’ vrapime t’ua marrë maramat !
Kur për mua s’ kanë nevojë fare –
M’ çojnë n’ pazar m’ shesin me pare !
Kur të plakëm e t’ ndërroj jetë –
M’ qesin n’ përrua si trup të shkretë !
Gomari :
Para Zotit , qanë Gomari –
Kurrë prej shpine s’ mu hoq samari !
M’ është mërzitë shpirti n’ këtë jetë –
Me barrë t’ rënda poshtë – përpjetë !
Nëpër male e nëpër vërria –
Kurrë prej shpine s’ më zdrypë zotëria !
M’ hipin gra e m’ hipin bija ,
M’ hipin fëmija e çobania !...
Delja :
Nisi Delja , flet me Zotin –
Nuk ia priste loti – lotin !
Zot i Madh , a ma banë lehtë ,
Shumë po vuaj, unë , në këtë jetë ?!
Mazë e djathë me bukë me u ngi !
Vjet për vjet po iu jap lesh –
Me i punua mbathë e veshë !
Por shumë shpejtë po i harrojnë t’ mirat –
Për pak punë po m’ vijnë te grigjat !
Kur po vjen Kurban Bajrami –
N’ fëmijët e mi po bahet nami !
Pa mëshirë po iu pritet koka –
Plot me gjak po mbushet toka !
Piqet mishi nëpër furra !
Me mish t’ deshve s’ kanë të ngimë –
Dhia :
Para Zotit , doli Dhia –
Dëgjo Zot , hallet e mia !
Unë po i ngijë njerëzit me qumësht ,
Por s’ ma banë gajlen askush !
Mprehin thikat , ngrehin dredhat –
Për bark t’ vet me bë sevapin –
Gjeli :
Po sa derën Zoti e çeli –
Para Tij, nisi t’ flet Gjeli !
Ditë e natë për njerëz kam këndua ,
N’ mëngjes herët i kam zgjua !
Nuk kam këqyrë çka po m’ jep shpija –
I kam ruajt pulat e mia !
Por njerëzit mezi po presin –
Kokën time që t’ ma presin !
Kështu po bëjnë këta njerëz , si trima –
N’ oda t’ burrave kërcet pushka –
Priti e foli
Edhe unë i kam do derte !...
Fëmijët e vet me to tu i rritë !
Si po ngihen – po harrojnë ,
Kokën time po ma shkurtojnë !
Tu kullotë nëpër lendinë !
Qeni:
Para Zotit , foli Qeni –
Unë e di se qysh është reni !
Lidhur rri n’ kaçak te veni –
Zbatoj rregullat si për peni !
Ruaj oborrin , ruaj shtëpinë –
Mos me i ngrënë ujqit bagëtinë !
I ruaj pulat n’ troje t’ vjetra –
Që t’ mos vinë me i hëngër dhelpra !
Rri gjithë ditën duke durua –
Askush gajle nuk ka për mua !
Vet rrinë brenda , pinë e rrasin –
Për pikë t’ qejfit mua më vrasin !
Lepuri :
Kështu tek Zoti , njëri pas tjetri –
Me u ankua hyri Lepuri !
Zot i Madh , mos banë me hile –
Unë s’ kam shpi, as s’ kam familje !
Nëpër shpella rroj i shkreti –
E qoj jetën për kiameti !
S’ kam me ngrënë, as s’ kam me pi –
Kaloj jetën n’ burg të zi !
S’ po guxoj prej shpellës me dalë ,
Se po m’ ndjekin nëpër mal !
Me armë n’ krah do gjuetarë –
Veç po m’ ndjekin me zagarë !
N’ mal e n’ kodër po m’ përplasin –
Për pikë t’ qejfit po më vrasin !
Kur po shkojnë n’ aksham te shpija –
Mishin tim po e ngrënin fëmija !
Peshku :
Foli Peshku – Zot , na ruaj ,
Na po rrënojmë shumë thellë nën ujë ,
Edhe borxh s’i kem askujt –
S’ po na lanë njerëzit me luajt !
Zaptojnë lumin, zaptojnë detin –
Neve n’ fyt po na e shtinë grepin !
Për gazepi po na e shuajnë jetën –
Ushqejnë fëmijët , ushqejnë vetën !
Zot i Madh , banë me rahmet –
Na shpëto nga ky milet !
Zot, mësoja të vërtetën –
Se edhe ne e duam jetën !
Gjilan, më 29.05.2014. Demir KRASNIQI