Zef Mulaj: Këta ishin peshqit e vegjël

Këta ishin peshqit e vegjël në organizimin

e përbindshëm të këtij trafiku njerëzor

(  Pjesë nga  Romani   “IMAZH”  i  Dr. Zef  Mulaj)

* * *

Gjergji kishte grumbulluar tashmë disa

informacione të reja, për numrat e telefonave, që ia

pat marrë « gjeneralit» në treg. Tashmë ishte e qartë,

se çfarë janë dhe funksionet që kryejnë. Shumë fakte

të tjera dhe lidhje, të cilat Gjergji i provonte, duke i

kërkuar Sokolit, shefit të tij, dhe komisarit flet- arreste

për disa persona, si shkaktarë për vdekjen e Vitores.

Ata që e kishin dërguar në bregun e detit ishin

identifikuar, dhe provuar. Ata që e kishin mashtruar

bashkë me Sofin dhe djalin, ishin identifikuar por në

kërkim.

Mbas shumë insistimesh të Gjergjit dosja shkoi në

prokurori me propozimet e arrestit. U kërkua

arrestimi i Skifterit me grupin e tij, këta ishin peshqit

e vegjël në organizimin e përbindshëm të këtij trafiku

njerëzor.

Në orën pesë të mëngjesit makinat e policisë

rrethojnë shtëpinë e Skifterit, ishin të sigurte se në

darkë ishte kthyer nga Greqia me një kamion me

mallra, për tregun me shumicë. Në doganë ishte

kontrolluar, kishte patur dyshime në dokumente, por

ishte lejuar të kalojë. Miku i tij Kacuni e lejonte të

kalonte gjithmonë, sepse ai shpërblehej mirë nga ai.

Por pikërisht këtë ditë ishin zënë Kacuni me një tjetër

doganier, pikërisht për problemin e Skifterit, sa kishte

hyre për të shuar sherrin policia e drejtori i doganës.

Te drejtori i doganës, Kosmeri, informoi doganieri i

ri, Kotlani, i cili shprehu disa dyshime:

- Më duket se diçka nuk shkon mirë në peshën, në

numrin e kolive dhe te faturave të blerjes dhe të

importimit. – pat deklaruar ndershmërisht Kotlani.

Drejtori i pat thënë :

- Shko në vendin e punës se do e verifikojmë këtë

problem.

Të nesërmen në mëngjes herët Skifteri u ndodhë

përballë trupave speciale të policisë, ndër të tjerë ishte

dhe inspektori i krimeve, Gjergji.

Njerëzit po shikonin nëpër dritare dhe ballkonet e

pallateve, ne orët e para te mëngjesit, kur Skifteri,

biznesmeni, doli nga pallati i shoqëruar nga policia

dhe me pranga në duar.

Vërtetë Vitorja nuk ishte më, por diçka duhej te

thoshte Skifteri para drejtësisë për humbjen dhe fundin tragjik

të vajzës së vogël. Por ai akuzohet edhe për

shumë gjerë të tjera, bashkë me klanin e tij kriminal.

Megjithëse kokat e krimit janë shumë larg prangave.

Po atë ditë u prangos dhe i famshmi Telo, në tregun e

këmbimit të monedhave, e të tjerë.

Makina u ndal në oborrin e gjykatës , mbasi kishin

kryer shumë veprime në polici me të arrestuarit. Ata

i dërguan në gjykatë për masën e arrestit. Ishin gjithë

ato prova të grumbulluara me durim e guxim nga

agjenti i antikrimit Gjergji. Për këto fakte ishin

plotësisht edhe shefi, Sokoli, komisari dhe prokuroria.

Plot tre orë zgjati debati në gjykatë, ku pritej të

ndalohej Skifteri dhe grupi i tij. Por ndodhi e kundërta,

ata u liruan në sallë, dhe as një arrest shtëpiak nuk u

pranua. Gjithçka që kishte grumbulluar Gjergji nuk u

vlerësua. Gjergjit do t‘i duhej të luftonte, jo vetëm me

kriminelët, që po kryenin krime monstruoze, por edhe

me korrupsionin galopant, i përhapur deri në fushën

e drejtësisë, pra në radhët e institucioneve, që

kushtetuta u kishte ngarkuar detyrën e luftës pa

kompromis kundër të gjitha llojeve të krimeve.

Këta që shiten e blihen, që populli i shumëvuajtur

u ka dhënë pushtet, u ka dhënë karrige, që të mbrojnë

interesat e jetën e tij, këta janë më kriminelë se

kriminelët. Këto probleme po i bluante në mendjen e

tij inspektori i ri i policisë, Gjergji, i cili u nis këmbë

bregut të Lanës, shumë i trishtuar, por aspak i

nënshtruar nga krimi. Ai një herë, kur hyri në shkollën

e policisë, qe betuar, pat vendosur. Pra është i

pathyeshëm si shkëmbenit e vendlindjes së tij, do të

jetë i ndershëm dhe i pastër, i drejtë e trim, si njerëzit

e Lugjeve të Verdha.

Ata që po gjykojnë sot ushqejnë krimin me mënyrat

e tyre të fitimit. Ndërsa Gjergji djaloshi i antikrimit

është nën një stuhi të fortë, ku do t‘i duhet të dale

fitimtar ose të humbë. Tre fëmijët e humbur, i sollën

përpara gjëra të mëdha, lidhje interesash ekonomike e

politike, që përbëjnë një krim të organizuar, brenda

deri dhe në shtete të tjera. Është një krim i koordinuar

dhe me shumë viktima.

E nesërmja për Gjergjin do ketë probleme të reja,

mbas lirimit të Sikterit dhe grupit të tij.

Dje në mëngjes e thirri komisari dhe shefi i tij,

Sokoli. Komisari pati thënë:

- Na vjen keq për situatën e krijuar.

Rezultate dërguara në gjykatë, nuk i morën si prova

te mjaftueshme për ndalimin e grupit. Avokatët kanë

bërë padi kundër nesh. Kemi përgjegjësi sepse janë

përdorur emra dhe personazhe me influencë dhe

imunitet, në raportin që ne kemi dërguar në

Prokurorinë e Përgjithshme, dhe ne Ministrinë e

Brendshme. Dhe për këtë ne jemi të detyruar t‘ju

komunikojmë transferimin tuaj, duke e lënë sektorin

e antikrimit. Kjo ishte një provë, që mjerisht dha

rezultat negativ në eksperiencën tënde. Por mendja

ma merr se personalisht je ma tepër i fituar se sa i

humbur. Ne të patëm thënë se nuk i bihet murit me kokë.

Gjergjit iu zgjuan dritat e kujtesës aty ku kishte

kaluar momentin më të vështirë të jetës. Po i kujtohej

korridori i spitalit, kur e përcolli për të fundit herë

nënën e tij, dhe nën lotët e tij infermierja iu afrua e

qetë, duke i kërkuar kafen për mjekët. Ndërsa e ëma

po kalonte në agoni minutat e fundit të jetës sajë. I

vijnë ndërmend babai dhe motra, duke qarë e duke i

rënë në shpatulla, kur i dhanë mandatën:” Nana shkoi

Gjergj të jemi të fortë”.

Por dhe gjyqtari ashtu si doktori ka nevojë për kafe.

Për mjekun e lypi kafen infermierja, po sekseri i

gjykatësit kush është. Me siguri do të jetë kafe e madhe,

kafe biznesmenësh kontrabandistë, kafe trafikantësh.

Nga vijnë këto para? Nga bananet, nga firma fantazmë,

nga eurot e gomoneve, që i hedhin njerëzit në det.

Gomonia e asaj nate, transportoi 30 vetë dhe mblodhi

mbi 90 mijë euro... Këto ishin afërsisht mendimet e

Gjergjit, i cili vazhdonte të “ shpërndante kafe”. Në

një moment ai mendoi se: “ për kafe ka nevojë edhe

komisari im, që nuk ka studiuar kurrë për policinë,

por ishte thjeshtë një ish i përndjekur politik i

diktaturës, dhe tani e kanë vu aty për detyrën e

rëndësishme të mbronte popullin nga krimi i

organizuar. Prandaj deklarohen të humbur Martini,

Sofija, ndërsa Vitorja nuk mundi të përballonte më

gjatë. I doli përpara Gjenerali i tregut të madh……..!!!

./.

-Per ZSh-ne , nga Italia, dhjetor 2013-

-Vazhdon…-