Luan Kalana: Zemra e shqiptarit

Luan Kalana

 

cikël vjershtëore

 

ZEMRA  E  SHQIPTARIT

 

Ditirambi i Shqiptarit

...korifejve të poezisë, At Gjergj Fishta, dhe Lasgush Poradeci...

 

Poezia,refren i shpirtit të poetit,

ndjesi e shkruar me mendje,

enigma te botës së pertejme,,

epitaf jete i zemrës së poetit.

 

As buron fjala nga shpirti,

metafora ushqim i poezis,

poetët shenjtore të shpirtit,

hyjnorë korifejt e njerëzis.

 

Himne altare, rëfime humane,

këngë,elegji , lotë e dashuri,

nota të gjalla,simfoni në vargje,

shpirtit i poetit ron në përjetësi.

 

Kumbon jehona në amfiteatrin e poetit,

kënga e Liqenit* me përkundjet e valëve,

telat e rapsodit me Lahutën e Malësisë*,

sonatat e Shqipëris në ditirambin i poetit.

 

 

Mëmëdheu, Shqipëria

 

"Ti, Shqipëri, më jep nder, më jep emrin Shqiptar"

"You, Albania, give me honor, give me the name Albanian" - Naim Frasheri

 

Cila Nënë ty të lindi,

kusht  ty të pagëzoi,

cilët ty ta vunë emrin,

të thërasin Shqipëri.

 

Kush eshtë ditëlindja jote,

cila është mosha e shqiptarit,

skalitur me numra të artë,

Aq sa mosha e kësaj toke.

 

Cila tokë të ka gatuar,

cili djep të ka përkundur?!

Më të lashtat Arbërore,

fole shiponjash ,Shqipëri.

 

Cila vatër të bekoi, të rriti?!

Shkruar legjenda në mure

derdhur lumenj gjaku për liri,

e pavdekshme jetë,në histori.

 

Sa e vjetër është kombësia?!

Gjuhë e folur  e parë e botës,

Kush është mëmëdheu,amësia?!

Ku flitet shqip,më e madhe se Iliria.

 

Sa do  të rojë shqiptarija?!

Kur gjithë kombet do të vdesin,

një mbi tokë, do të mbesi,

perëndesha e tokës,Albania...

 

 

Zogjtë e Shqipes...

niperve e mbesave tane

 

Belbëzonte në çdo fjalë,

tek shëtiste në një park,

pyeste avokat nipi, gjyshin,

djali si gjthnjë kureshtar,

ndiqte babushin si manar.

 

Veç fjalëve nënë e bukë,

që i dilnin nga zemra,

kish dëgjuar fjalë të reja,

Liria,Flamuri,Shqipëria ,….

s’ja dinte kuptimin,

deshte t’i hynte thellë,

me rrënjë e me degë..

 

-Gjysho,sa e gjatë është Liria?!

-Fjalë e shkurter,pesë germa,

s'ka metër ta matë..

me gjak është gatuar,

historia e ka shkruar ,

më e gjatë si përrallë.

 

-Sa peshon Liria,gjysho ?!

-S’ka peshore që e nxe,

jane lumenj te gjate gjaku,

a e peshohet uji i detit,

oqeane përmbi dhe.

 

-Sa kushton ,gjysho, Liria,

me pak fjalë,mos u nxeh..?

Vare vath në vesh,

-As shitet e as blihet !

s’është lodër në dyqan...

 

Liria është jetë,

liri a vdekje,

luftë për paqe,

nuk dhurohet,

fitohet me gjak..

 

S’ka të çmuar,është ar…

vlerë më shumë se një thesar,…

-Po Flamuri, gjysho,mos u lodh,

jo shkurt,tregomë më gjatë,

pse ka njgjyrë të kuqe si zjarri

lule kuqe ,është si dilelli .?!

 

-Flamuri është lyer me gjak,

simboli i lirisë,është pishtar,

amaneti i të parëve,për së gjalli,

ata falën jetën,për këtë truall,

ta ngremë më lart ku ka shqiptar..

 

- Gjysho të kam xhan,një pytje kam,..

të lodha,më bëj derman,më fal,

- Ma bërë mendjen përshesh,

apo në provim më ke marrë…

shiko se asnjë fjalë mos lesh...

 

-Sa e madhe është Shqipëria ?!..

-Këtu më zure mat,..mësoje vet….

-Jo, gjysho i thonë shah-mat,…

-Më dërmove,ta them me tre fjalë:

 

-Populli më i vjetër në Ballkan,

s'ka hartë në Europë që e mban,

pa ç'ka që na bënë copë e trokë,

po të mblidhen të gjithë së tokë,

nuk ka vend me të madh në botë.

 

Flamuri me shqipen dy krena,

janë besa, ideali i shqiptarit,

ndrisin më shumë se fjalë të arta,

kur na thërret vatani,tundet mali,

Shqipëria,per ne është zemra..