Poezi nga Xhavit Gasa

Xhavit Gasa

VARGU I PARË

Dua të mbledh,

germë për germë,

ti vendos në rrjesht,

si gurët në themel.

Ti bëj germat bashkë,

me to të ndërtoj fjalë,

me fjalët të thur vargje,

si gurët që ngrenë kalatë

Vargu i parë atdheut,

guri më i rëndë në themel,

dhe varg pas vargu në radhë,

në pafundësi ndërtojnë  kalanë....

LEGJENDARËT

Dua të rend, të vrapoj

kaluar, mbi kalin e bardhë,

në çdo cep, të atdheut të shkoj

me legjendarët të kuvendoj

Të mos ndalet troku i kalit tim,

të mos lodhet, nga pesha e rrugët,

mbi shpatulla të mbajë historinë,

që legjendarët me gjak e shkruajtën.

E di, do ti gjej legjendrët, kudo nëpër atdhe,

në çdo rrugë, shpat mali e sheshe,

populli që i lindi, i përjetësoj në mermer,

me bëmat e tyre thuri këngë, të pavdekshme.

E VËRTETA

Njeriu,

s'duhet,

t'i trembet,

së vërtetës,

qoftë e ëmbël,

apo e hidhur,

por të ketë frikë,

............gënjeshtrën,

që të vret tinëz,

e ta bren zemrën,

si krimbi zvarritës!!!