Qazim Shehu: Për dashurinë

PËR DASHURINË

QAZIM SHEHU

THESARI

Kur më lind ndonjë motiv,

Më duket se kam zbuluar një thesar,

Ngrihem jerm dhe nëpër shtëpi,

Fërkoj duart si një politikan i marrë.

I cili sapo një lidhi paktin e radhës,

Për tenderin e groposur në miliona,

O ç`i pakrahasueshëm mbetet ky fat,

I zbulimeve tona…

Dhe mua mendja s`më shkon tek ai,

Domosdo , atij s`i vjen tek unë,

Kështu njëri tjetrin në qetësi

Shikojmë, e s`i prishim punë…

SENDET

Para syve të poetit sendet lëvizin,

Sinjale dashurie çojnë ngado,

Shproporcion i tyre tallazit,

Shpirtin që frymë u ço.

Dhe kështu ato qëllimshëm,

Ngatërrohen e shkëndijojnë më tepër,

Me përpikmëri harmoninë,

Ua stolis vargu në letër.

Pa këtë, bota do velej,

E squllur si pelte-batak.

Sa më tepër të zhvendosen sendet,

Poezi rritet, shkëndijon e merr zjarr…

DIKUR

Për dashurinë kurrë s`do vuaj,

Thosha kur isha i ri,

Tani që thinjat kanë gëluar,

Femrat më buzëqeshin për kortezi.

Se dashuria është fiksuar,

Tek gruaja, fëmijtë e mi,

Duke mbetur  këngë e pambaruar,

Mbi të cilën ranë aq stuhi…

KUR DOLA KËTË MBRËMJE

Kur dola këtë mbrëmje dhe të kërkova ty,

Kur dola ,çasti i flakur s`të gjet,

Qyteti u duk bosh si një sy,

Shkulur nga një heshtë.

Dhe shkova përmes vetes bosh,

Të kap një fije jete,

Vështirë jetën nga e para të ndërtosh,

Kur pret dikë,

Që mbetet dikush tjetër…

GABIMI

Dëgjoma këtë këngë që është thurur për ty,

Në pejza zjarri shpirtërisht thurur,

Sa gra ranë pa lavdi,

Në gabimin e bukur.

Ndoshta mund mos kishin rënë,

Nëse mendjen do kishin dëgjuar,

Po zemra gjithnjë është shpënë,

Në kohën e marrë e grackën  e thurur…