Kulturë
Luan Kalana: Rëfimi i Letrave
E merkure, 08.08.2012, 06:04 PM
Karta e
Poetit
Rëfimi i Letrave
"Një
mik imi,Azem Shkreli,thoshte :
"-nuk
është poet ai nëse s'vdes për një varr"
këtë varg
po e perifrazoj :
-nuk është
shqiptar,ai që në fatkeqësinë e një populli,
kërkon përfitimin
e vet.."
Ali Podrimja
Njeriu
krijesa gjeniale e planetit.
Njeriu qënia
më e përsosur e gjallesave.
Njeriu
enigma më fshehtë dhe e pazbuluar e Tokës.
Njeriu ka
shpikur pasqyrën për të parë fytyrën,
ka
shpikur makina elektronike të lexojë trurin,
bën
refimet biblike,të pastrojë veten..
Ngacmimi
për këtë rëfim publik,më erdhi nga dhimbja,
hidhërimin
i thellë për humbjen e madhe kombëtare,të patriotit,
liderit
te letrave e të lirisë,poetit Ali Podrimja ,
i cili
na la një thesar trashëgimie,
nje
pasuri te madhe letrare monomentale,
si thënijet
e mençura lapidare esse për letërsine
dhe lirinë,
të shkura me gjak...
Një jetë e
tërë,si bilbili që këndon korrijeve,
e lëndinave
pa pushim e "free",
ashtu
shkrimtari e poeti shkruan letra e poezi,
pa lekë nuk
e pagon njeri,e perse ?!..
T'i japë dritë
diturije dhe ushim për shpirtin,
brezave e
qytetërimit.
A
nuk nevojitet një freski,koha ecën para,
pse jo një
përsosmëri e penës dhe e portretit.
...Kur do
të shpiket ajo gjëja që Njeriu ,
të shohim
çdo mengjes portretin.,
mbase si "
piss mekër " aparat ,që futet brenda në trup,
për të ngacmuar,
ritmuar zemrën?....
... Kur do bëhet shprehi -Kush jam Unë..?!
Mbase është
në gene,duhen mijëvjecare të tretet,
qe siç lajmë
fytyrën ,të pastrojmë sjelljen ,bakteriet,
siç thonë
mjekët , profilaksi..
Kur do të
përsosemi si njerës?!,,,,
E sa
do vuajmë nga virusi i egos,sëmundje
kanceri,
kur do të
gjendet vaksina,
të luftojë
virusin "Unin ",si të sëmurin..
plagë e
regresit, panik per jetën, shoqerinë, ?!
Thelbi i
bisedave,pa le i thashethemeve,
rrotullohet pas strumbullarit si kali në lemë,
mblidhet
e lëshohet gjer sa e shin vrahun,
ngatërojmë
njerëzit,i marrim të gjithë me radhë,
si delet
në vathë,mos na mungojë asnjë si çobani,
si
oroskop,i shikojne vetëm nga guna,
shpirt
s'ka efekt,le të jetë engjell a ibret,
vetëm e
vetëm që t'i gjejmë një kleçkë ,
qoftë e
një të paqënë e të pabërë,
t'i vemë epitetin
,t'i themi " s'eshte "i mirë",
harojmë,s'na
shkon në mendje ,
as
mua e as shokut,
të kujtohemi,të
reflektojmë :
-Kush jam
"Uni"?...,,,
Na mbytën
opinionet,shohin gunën,
historia
po përseritet,,
kapen pas
ofiqeve,
mbizotërojne
politizimet "-istët ",
shteti
dominon median e shoqërinë,
rëmojnë,trazojnë
retë në qiell,
S'guxon
njeri ,i vjetër a i ri,te shkruajë në letër vjershë a poezi ,
"shpatën"
e kanë gati,gishtin në këmbëz me pyetje rrufe :
-Dale,kush
ke qenë, nga jeni JU,nga vjen..?
Pa le ca
mediokër të lënë mbrapa nga koha
,tani pas
nje çerek shekulli ,
në demokraci,sikur
janë apostujt vetë,
të gjykojnë
nga guna me rrënje e me degë,
harrojne
si bastardë,se na qenkan idhujt vetë,
nuk
gjykojnë per krijimin letrar,shikojne
vetem si bufi,
natën në errësirë,si
i verbon drita,i kanë zenë sytë cipë.
Sa më lart
të njgjiten
aq më shumë
mbyllen shtigjet,
Një fjala
jotja,bëhet ligj si mbret ,
harron,
nuk je profet !
--Mësuesit
sikur kanë lindur të bejnë vetëm vërejtje,
i prekin
nxënësit ne sedër e në ndjenjë
nuk janë të
perkryer vetë,
harojnë që
nxënesit sa të hapin gojën,
i kanë xjerrë
ne gazetë,
ka venë tellall
me letër,
S'më vjen
mirë po e kam provuar një jetë
është sëmundje
profesionale,më vjen turp nga vetja...
Kur do të
dalë nje teori
në psikologji,pedgogji
e në didaktike,
të shpikë
të renë,edukatë jo sëpatë,
traktat
si Karta e Paqes...?!
Pse s'i
thotë Ai ,mësuesi," i rëni nga qielli ",
njomëzakeve,
pëllumbave:
- Si jam
unë jam Jezuesi... ?..
-Cili jam
Uni ...në sjellje,në punë,ne jetë ?!
Nuk po cënojmë
shpirtin,
nuk po
hyjmë në tru e në zemër,
atë s'e
di njeri,
le t'ia
lemë mentalisteve të tjerëve...
Le të shohim
atë që është në dukje,...
Jeta
,puna e tregon, koha reflekton...
C'qenie
jam unë?!..
Nje
parantese ,desha te sqaroj ,kush jam unë,
ne
sensin e mire pozitiv te fjales,
jo ne ate
negativ e të keq,ne konfidencë
nuk dua të
lëndoj njeri,as ti prekë ne sedër,
nuk dua që
asnjerit ti hyj gjemb në thembër..
Andej nga
anët tona,nga Devolli,
perdoret
nje shprehje popullore e vjetër,
"- Na
shpëtofte e mira, mirë qe ujku s'e di
kusht është,
se po ta
njihte veten,
do të çante
tërë tufën ( kopenë ),si për shaka..
Ta nisim
nga vetja,në krijimtari,në rrethin e letrave,
jo me
kunje e me zili,por me mirëkuptim e me vëllazëri,
në sofren
e krijuesve,në oden e poeteve,...
-Jam
i vetë deklaruar,
nuk kam
grada apo tituj, shkrimtar apo poet,
një njeri
modest i letrave,
nuk
e kam per turp e quaj per nder,
te them "Kushin " , të vëretetën,
paçka se
tillë me thërasin në komentet...
Jam nje
prozator i thjeshte,heret kam nisur te shkruaj,
mund te
them kam qene e "filozof ",nuk i duhet njeri,
shiko çfarë
po gatuaj e po servis..
Sic thonë
amerikanët nje shprehje inkurajuse ,
e
kulturuar e shoqerisë te qytetëruar,..."I'm try .."...
-Tërë jetes,
provoj të shkruaj,...për pasion ,për qejf,
paçka se
s'paguhem,kohën e vras vetë,
ashtu siç
lexoj, dua dhe të shkruaj,ështe ushqim i shpirtit,
këtë rruge
kam zgjedhur....
"I
think so,... " ,ashtu e mendoj,
një shprehje
e moderuar në anglisht,
thelbi i
debatit, që ne na mungon,më falni, flas per veten,
që lejon
hapësire e kohë per të kuvenduar,
debatuar e që nuk nuk prek njeri......
E di që vjershat
e mija nuk janë poezi klasike,
as
moderne dhe eurodike,
ato janë proza
poetike tregimtare,rëfime poetike..
Me pelqen
vjersherimi popullore,kombinoj vargun e lire
me atë metrik
me rimë,por nuk kam talent për bejte..
Dua që vargjet
të këndojnë,më pëlqen rima e brendshme,
paçka dhe
ndonjeherë s'e gjej viranen,më fshihet pas letrës,
preferoj
strofat pesëvargeshe,..e doni më troç,
me katër vargjet e para shprehem,
me vargun
e pestë s'e rimoj,dua të nxjerr dufe e
derte...
Por kjo
nuk do të thotë që unë nuk jam me ndjenjë,
të mos
dalë në rrugë...
E di që nuk
i arrij të hyj në kullën e fildishtë të poezisë,
Ndonje
mik e koleg, me shikon vëngër,
-ç'ështe
ky qe na ndjek,nga doli tani talent,ku ka qenë më parë,..
Po t'i shkosh
afer,..( te bien me pyrtekë ),
-Ri urtë babaxhan,se
nuk ta marr vranë,famën...,
me
lejohet e ndonje shaka.
Andaj të gjitha i quaj vjersha,apo vjershëtore për
fëmijë,
një shkronjës
i thjeshtë e modest.
."E
di që të gjithë në sy më lavdërojnë,
por brenda
saj ,ka dhe një butësi, çiltërsi,qe s'ta thonë,për kortezi,
..s'të vjen
mirë,...por ti, "Uni "duhet ta
kuptosh,,,,
Nuk
shkruaj per famë e lavdi,as të thyej rekorde
në botimin
e librave,nuk jam ziliqar ,
jam
admirrues,jam krenar ku një koleg boton, më bëhet qejfi mal,...
Shkruaj të
ushqej trurin e zemren,të mbaj gjallë shpirtin,
të prek
ndjenjat njerëzore,t'i dua më shumë njerëzit se më duan,
e ndjej
veten të privilegjuar,
që jam në
mes Jush Botarë, kolegë të nderuar,,,,
Si mos
ndjehesh kënaqësi dhe krenar,kur poetja jonë e nderuar,
ambasadorja
e letrave shqip,z.Raimonda Moisiu,
shpallet
nga fondacionet ndërkombetare," Gruaja shqiptare e vitit",
duke hyrë
në listën e grave dhe personaliteve të shquara botërore.
Dua ti
tregoj fëmiijve e mbesave,në breza,
kush jemi
Ne,pa mburje e nostalgji,
me
modesti, nga vijme ne,
(ndonjehere
e teprojmë nga malli i kurbetliut,
shkruajmë
si të përvëluar,ç'na del pëpara,ç'na vjen në duar.
Të refej
burimin ku kemi pire uje,nga rjedh gjaku ynë,
ku i kemi
rrënjët,ku kemi lere..
Në qoftë se
më lejohet,përfitoj nga rasti,një herë vjen në jetë,
do te
desha të falenderoj përzemersisht të gjithe ata që me inkurajojnë,
më sugjerojnë
që unë i shoh si kritika,
paçka se
këtë fjale se zenë në gojë
shokët,
kolegët,miqtë e nderuar ne BOTARE,
dhe për komentet e sinqerta,
ashtu si
të poeteve ,pedagogeve,profesorevete mij,të gardës së vjetër,
të nderuarit
Dritero Agolli,Agim Shehu,Vangjush Ziko,Ligor Prifti,
Vullnet
Mato,Petraq Zoto, e të tjere pambarim,
të moshatareve
kolegë poetët Kostaq Duka,Agim Bacelli
,Luan Xhuli,
Skender
Rusi,Thani Naqo, Hyqmet Hasko,Fuat Memeli,Skender Kodra,
Koco
Sterjo, Fation Pajo,Hysen Cifligu,Josif Gegeprifti,Alfred Malaholli,
James Ww
Pandeli,Xhorxha Albanesse, Islir Leskoviku,Kujtim Agalli,
e shumë të
tjerë,
të më falin
që nuk janë të gjithë në ketë në listë ,janë të nderuar në sofër,
u kërkoj
ndjesë...
..si dhe te zonjave e zonjushave të nderuara,
Raimonda
Moisiu, Merita Bajraktari,
Aida
Bode,Jorgjeta Gjanci,Alili Dase,Bardha Mance,
Eleonora,Lida
Lazaj ,Luljeta Proko,Elvira Fero,
Flora
Kopella, Katerin Morumandue,Teuta Tabaku,
Nancy Kerr, Bukurije Bushati ,Bela Metolli,
Bersava
Ymeri,Tatajana Hamzallari,Briliana Shaova,
Deshira
Haxhi,Enkejleda Kondi- Massboeut,
Ph.Dr. Ermira Babamusta,,
e shume
te tjera shkrimtare , poete,studjuese,
artiste te talentuara,
e
dashamires te shkrimeve si Kadri Haxhi,Kastriot Kambo,Ilir Asbi,
Iriat
Myteberi,Ilir Kadia,Zija Zaraçi,Lefter Babi,Dhimiter Dritero Dandglli,
Ari
Spaho,Ardian Kraja,Ylli Pollogati,Pirro Pine,
..si dhe
me te rinjte te talentuar e brilante,
shkencëtarin
ish nxënësin
tim, Pr.Dr Leonard Barolli,si dhe
Oltjon
Neibaj, Bledar Agastra , Miri Metolli,Brunilda Hoxha Xhemo,
Met
Fidani, Gezim Manelli, e shumë te tjere,,,,,
.....në vecanti
kolegët shkrimtare,poetë studjusë t tëalentuar ,
vëllezerit
e dashur kosovarë,
qe nga
Jusuf Buxhovi,e deri më i riu ,
studenti
Valmir Gashi,e te tjerë..
Falenderoj
nxënesit e studentët e mij për komentet e tyre,
disa poete të talentuar.
Uroj si
gjithnjë t'ia kalojnë mësuesit e profesorit të arrijnë kulmet letrare..
Kënaqësnë
me të madhe ndjej ,pa më hyrë vetja në qejf,
se është me
zarar në këtë moshë,
kur shkrimet lexohen e ndiqen me interesim ,
krijimet
e mija modeste,
nga shume
postime e botime në websitet letrare,
në grupet
letrare e në facebook,në gazeta e tjera.
Për këtë dua
t'i dergoj nje falenderim të përzemert,
kordinatoreve
dhe menaxhereve te tyre,
që shumicën
nuk i kam takuar e nuk i njoh personalisht,
të stafit
të tyre si të Brilan.net,
Albapoem,
Zemër shqiptare, Prishtina .press,
Libri
shqip, Gjuha shqipe, Krijime letrare ,
Njerezit
e ajrit,e te tjera ...
Kryredaktoret
e talentuar e te perkushtuar,
të gazetave
shqiptare,"Devolli " z.Ervehe Baruti ,
të gazetës
Bilishti "Eorde ", publicistin e talentuar Kosta Nake .
E pas te
gjithave këtyre, dua ta përseris, -Kush jam Uni,
Duke përfunduar,mendoj
se me shume se kurrë ,
Rëfimi i
krijuesit është nje gjest i natyrshëm ,
i mençur,qytetar
i kulturuar,ndoshta jo në publik,por në mëvetësi :
-Kush jam
Uni,.Për kë shkrujaj , kujt shërbejnë,
sa
lexohen krijimet e mij e kush i lexon,,,e të tjera..
Nuk është
shenjë dobësie,kështu e mendoj,
përkundrazi
një obligim kurajoz dhe intelektual,
një ringjallje
për nje startim të risi,si e atletëve në
gara ,
në krijmtarinë
letrare.
Mbase
disa e bëjnë ,të më falni nuk e kam recete,
e kam
bashkebisedim në sofer,,,,
Shpresoj
se do të më kuptoni me sinqeritet ,
mos u
shkojë mëndja nuk e kam me qëllim të keq.
Nuk dua të
shes moral të bëj teori,
të tjerët
e kanë bërë atë para nesh,
por vetëm
një mendim vëllazeror,
një brumb
pa raki si në dolli,
si një kafe
mes shokësh mes vëllezerve,
Dua t'ju
fal një pjesë të pasurisë shpitërore,
me
pyetjen e progresit e ambcioze ,njerëzore të mirësisë ,
për nesër..-Kush
do të jem Uni,?!
Nuk
pretendoj se kam bërë ndonje zbulim
apo kam
thënë nje gjë të re,janë të parathëna e tejet të përsëritura,
mund të duken
e si sllogane,
Dëshiroj
ti përmend këto fjalë si urim nga zemra,
nuk
shpreh modesti të tepruar,
dua t'ju
dërgoj një mesazh kujtese e falenderim,
Ashtu siç
lajmë fytyrën në mengjes,
të zbukurojmë
imazhin e portretit,...
dhe aq më
keq, as t'u shkoj në mendje që të ul veten,
që të lyp
komente kortezie, të më vlerësojnë të tjerët ,....
Uroj
kapjen majave më të larta ne krijimtari,
por
gjithmonë të mbetemi Njerës...,
Edhe kur
nuk bëj komente për krijimet tuaja ,apo dhe një " like",
diheni se
ato i kam lexuar me interes,
por
mendoj që komnenti im është nivel
më i ulet se krijimi juaj ,
keni
besim mos dyshoni ,nuk i "delete ",nuk i fshij.
Dëshiroj
së fundi t'i uroj kolegeve botimin e librave te reja
si Kostaq
Dukës ,Skënder Rusit, ne veçanti pedagogut tim të letërsisë,
në shkollën
e lartë, artistit të metrikës,profesor Vangjush Zikos.
Mbarësi
dhe prodhimtari të begatë në botimin e librave të reja letrare.
Me
nderime dhe respekt për të gjithë ju
Botare brilantë,
S'jam
askush,asnjëhrë "Uni "...
Respekt
pa kufi për Njeriun,me tru e zemër dhembshurie,
idhul i
dashurisë njerëzore,...
Vetëm
gjendem me shkrimet në mes Jush,
Me ndjesi
se jam zgjatur...
Sinqerisht...
Luan
Kalana,
BOTARE,New
York
*Intervistë
me Ali Podrimja,
Koha Jonë
,korrik 2003