Jahë Sadrija: Katër vëllëzër nga Malësia e Gjakovës, të katër partizanë

Katër vëllëzër nga Malësia e Gjakovës, të katër partizanë

Ky është rasti më tipik nga  familja Çelaj e fshatit  Kovaç të Tropojës

Nga Jahë Sadrija

jahësadrija@live.com

Malësia e Gjakovës e ka mbështetur fuqimisht LANÇ, duke u shndërruar në një bazë të rendësishme të saj, si dhe duke radhitur në Brigadën e XXV Sulmuese dhe në formacionet tjera të UNÇSH bijtë e saj më të mire.  Ka patur raste , që ndonjë familje ka dhënë aq partizanë, sa burra ka patur në shtëpi.  Rasti më tipik është ai i familjes Çela me katër vëllëzër partisanë: Rexhepi, Idrizi, Avdyli e Sylë Çelaj, lindur në Kovaç të Malësisë së Gjakovës-Tropojë, në një familje me tradita atdhetare. Babaj u vdiq në moshë të re, duke i lënë jetim të katër vëllëzërit dhe një motër të vogël, të cilët i rriti me shumë mundime e ëma e tyre Zade Ramja.  Në vitet e LANÇ, Idriz Çela u bashkua me çetën e Ramë Mujë Hoxhës, shtabi i së cilës e cakton korrier të saj për të dërguar postën nga Tropoja në Gjakovë te Xheladin Hana dhe nga Gjakova anasjelltas, detyrë të cilën ai e vazhdoi për disa kohë. Zbulohet nga agjentët dhe arrestohet në befasi në Gjakovë, ku u burgos në fund të vitit 1943 dhe pas shumë torturash, duke mos dhënë asnjë sekret , e dërguan në kampin e shfarosjes naziste në Mat’hauzen.  Por vendi i tij nuk mbeti bosh, atë e plotësoi i vëllai Avdyl Çela

Me krijimin e Brigadës së XXV Sulmuese tre vëllëzërit Çela u radhitën në të.  Rexhepi u caktua skuadërkomandant, Avdyli korrier pranë shtabit të brigades, ndërsa Syla në komanden e vëndit në Tropojë, për të qenë sa më afër dhe në ndihmë të nënës dhe motrës. Në veprimet luftarake të Brigadës XXV Sulmuese për çlirimin e Plavës, Gucisë dhe viseve tjera shqiptare në Kosovë dhe Rrafshin e Dukagjinit e deri në Bosnjën jugore, Rexhepi dhe Avdyli shquhen për guxim dhe trimëri.

Një ditë Avdylin dhe një djalë nga Plava, i caktuan për të dërguar në spitalin e qytetit një partisan të plagosur, por rënja e një orteku gjatë rrugës ua mori jetën të treve. Rexhep Çela, që ishte burrë rreth të pesëdhjetave, u mërdhi nga dy këmbët, njërën ja pren në spital, duke mbetur invalid.

Në janarin e vitit 1944 familja Çela u njoftua se Idriz Çela, i internuari në kampin e shfarosjes naziste , ishte pushkatuar bashkë me Sadri Dinin nga Kamenica.  Familja Çelaj me vllazninë e tyre , priten e përcollën njerëzit, që vinin për ngushëllim sipas zakonit të malësisë.  Më pas e ëma e katër djemëve partizanë, që ishte bija e shtëpisë së Shpatit të Elezajve, një grua shtatlartë, fisnike, bujare, burrneshë e vërtetë, të cilen I gjithë fshati e thërriste Loke, vendosi të shkonte e të takonte djemtë në Brigaden XXV Sulmuese në Kosovë, bashk me djalin e kunatit të saj,Ramë Miftar Çelën, shkuan në Priopolje, ku ishte vendosur brigade dhe kërkoi të takonte djemtë e saj , Rexhepin dhe Avdylin, si dhe djalin e vëllait të vet Kasëm Shpatin.  Partizani nga Gria, Sadik Selmani, pasi I dërgoi në një kafe, Loken dhe Ramen, e njoftoi komandantin e batalionit Idriz Mulosmanin, dhe biseduan se si do ti tregonin nënës për të birin Avdylin, që kishte vdekur , dhe për Rexhepin që ishte në spital.  Ata morën kusheririn e lokës, Arif Buçpapën , dhe djalin e vëllait të saj , Kasem Shpatin, dhe kërkuan të birin, Rexhepin I shtruar në spital, i cili megjithëse I sëmuar I thot nënës së vetë”O nënë loke, hajde ma jep dorën se Avdyli ka dhënë jetën për Çlirimin e Atdheut dhe është varros siç i ka hije një burri malësor.

Në vjeshten e vitit 1945, Idriz Çela u kthye në shtëpi , anipse lajmi kishte mar dhenë se ai ishte pushkatuar, mrekullia ndodh e ai kishte shpëtuar nga pushkatimi, nën trupin e të pushkatuarëve.

Kështu duke kaluar gjitha këto vështërsi, shtëpia e Çelajve e drejtuar nga kryefamiljari Rexhep Çela , u bë me zë të madh në gjithë Malësinë e Gjakovës e më gjërë.

Ky shkrim është botuar më 13 Janar 2012 nga Rexhep Shpati në revisten “Kushtrim Brezash”.  Andaj unë vendosa , që këtë artikull ta përgadis për “Zemren Shqiptare” , për hir të lexushmërisë më të madhe. Kam raporte të mira me Komitetin e Veteranëve të Tropojës dhe i falenderoj për bashkëpunim .