Kadri Mani: Fatkeqësi (e madhe) në afërsi të Kuksit!

Fatkeqësi (e madhe) në afërsi të Kuksit!

Nga Kadri Mani

Sot, e diele më 20.11.2011, nga Prizreni, unë me çunin tim, shofer, e me dhëndërrin tonë, Nuhi Bytyçi, ata që të dy instruktorë autoshkollash, Pasi e kaluam autostradën e përfunduar këtej kufirit, dolëm në autostadën e paërfunduar të përtej kufirit, vende-vende dy trakëshe, vende-vende njëtrakshe në rreezik për ndeshje direkte! Në afërsi të Kuksit, në rrugën me brymë të mëngjesit e me atmosferën me mjegull, kishte ndodhur një ndeshje, të clin ne nuk e shihnim nga një autobus, shoferi i të cilit kishte zbritur dhe i hiqte pengesat që të anashkalojë, as pa e qit në rrugë trekëndshin e ndalimit!

Çuni im ka kaluar në trakën majtas me shresë mos po depërtojmë, në atë moment kur shferi i autobusit i hoqi pegesat dhe kërceu në autobus te timoni i vet, ka ardhur me shpejtësi një mikrobus apo furgon dhe i ka ra! Dhe prite pastaj varganin e përplasjeve pafund!! Kur jemi kthyer prapa te Vërmica e kemi njoftuat Doganën, ata as kishin haber për fatkeqësinë!

Ne mendojmë se autostrada nuk ka qenë dashtë të përurohet para përfundimit!?!

Po të mos dilnim ne në trakën e majtë, do të gjendeshim midis autobisit e furgonit të madh, dhe të bërë petë do të ishim në spitalin e Kukasit duke marrë infuzion... në rastin më të mirë, e në rastin më të keq, tri gratë tona: Jeta, Xheva e Shukrija do të ngeleshin vejusha!!!