Halit Bogaj: Dr. Rugova

Halit Bogaj

DR. RUGOVA

Me rastin e pesëvjetorit të vdekjes

Na ka mbrojtur njëzet vjet

Si shqiponja zogjtë e vetë

Pa ushtri e polici

Veç me fjalë e mençuri

2

Armiqtë tanë e nënçmonin

Por të huajt e adhuronin

Me pak fjalë e shumë kuptim

Kishte dhënë ai një premtim

3

Plot vullnet për ardhmëri

E përkrahu çdo njeri

E përkrahu çdo shqiptar

Atë kolos atdhetar

4

Atë njeri me vizion

Që drejtonte fatin tonë

Të gjithë ne na prezentonte

Në çdo vend që vizitonte

5

Dhe ne sot bëjmë çudi

Sa shumë dinte ai njeri

Por ne pas fort i shkonim

Dhe premtimet s’i harronim

6

Na kish dhënë burri një besë

Në të  cilën kishte shpresë

N’ Amerikë mori premtim

Për Kosovë e për çlirim

7

Robert Doli në Prishtinë

E tmerronte keq Serbinë

Që na erdhi në vizitë

Për t’i parë egërsitë

8

Ai kish parë policë barbarë

Duke rrahur shumë shqiptarë

Dhe u bë një dëshmitar

Në Kosovë çka kishte ngjarë!

9

Në Kongres ai një ditë

Sikur dielli bënte dritë

Nuk durohet- tha Serbia

Që ushqehet nga çmendia

10

Sa më parë ta ndalojmë

Aq më mirë do të kalojmë

Por Evropa e duronte

Diktatorin të sharronte

11

Dhe të hidhej në Greminë

Kur sulmonte Kroacinë

Bënte Krime n ‘Vukovar

N’ Sarajevë  e në Dërvar

12

Amerika e shikonte

Deri ku Serbia shkonte

Ato vite plot me tmerr

Për ne ishin sikur Ferr

IBRAHIM RUGOVA

Për këtë vend u përcaktove

Dhe u bë çka na premtove

Ty të çmonte bota mbarë

Si një pris të madh shqiptar

2

Flisje butë ishe i qetë

Si lider i vërtetë

Me shumë miq e dashamirë

Ti përherë na ke prirë

3

Dhe gjthomonë për atdhe

Je përpjekur Promethe

Ti na solle ardhmërinë

E nderove Dardaninë

4

Ti e bëre Një Flamur

Si Fortesë me shumë gurë

Por e dogjën ca qyqarë

Kinse ishin  atdhetarë

5

Atij zjarrin ia dhanë

Pa mëshirë si piromanë

Patriotë kinse të vjetër

E pranuan një flamur tjetër!

6

Asnjë fjalë nuk  e thanë

Për at grusht që na e dhanë

Por kanë mbetur si të mjerë

Për at turp që bënë atëherë