Poezi nga Sejdi Berisha

P o e z i

 

Sejdi BERISHA:

 

NË GJETHIN E VJESHTËS TË KËRKOVA...

 

1.

Të kërkova e ku s’të kërkova

Në zemrën e nënës të lypa

Edhe në shpirtin e saj

 

2.

Shpresova të të gjej

Tek gjelbësimi i lëkurës së babait

Në rrudhat e ballit të tij

Këtu s’ke çfarë kërkon

Më ushtoi trupi

Ani

Ika nga ky zjarr

 

3.

Të kërkova në syrin e pranverës

Vetëm lotin pashë

Vrapova tek fluturat për të takuar

Edhe në sqepin e bilbilit

Adresa të gabuara ishin

 

4.

Ani

Ika nga kjo skenë me plagë vjeshte

Në gjethin e vjeshtës së shtyrë të kërkova

Qeshi me mua

 

5.

Ani

Sërish ngela shëtitës pa rrugë

Ëndërrova  në flluskat e borës të të kap

Sa marri në këtë acar

 

6.

U ktheva në dhomën time

Shfletova libra e defterë

Të gjithë qeshnin për lypjen time

Sertshëm i mbylla

Ato qeshen me mua

Asgjë nuk kupton

O, mëkatari i vargut poetik

 

7.

Ani, tha

Shumë mëkate kam...

Për këtë

Edhe në shikimin e lypsit të kërkova

Edhe në korën e bukës

Edhe në tharmin e jetës

Përrallë përmalluese është kjo

 

8.

Ani

Të kërkova edhe në kokrrën e kripës

Dhe droja se do të pëlcas nga malli

Do të digjem nga etja

 

9.

Ika nga vetvetja

U ktheva në ëndrrën e rinisë

Edhe në vajin e parë të fëmijës

Edhe në gëzimin e pazakontë të njeriut

Askund s’të gjeta

Pse fshihesh oj dhembja ime

 

10.

Ani

Tash preka vetveten

Diçka më përcëlloi

Eu...

Unë vet qenkam dhembja

Sa rrugëtim të gjatë bëra

Për ta gjetur dhembjen time

 

11.

Ani

Tash duhet ta përkëdheli

Këtë madhështi

E cila druaj se sërish

Do të më ngarkoj

Me dhembjen e dhembjes

 

12.

Dhembja e dhembjes

Është tapi

Është histori

Për t’i akuzuar kohërat...

 

13.

Kërkoj dhe kërkoj

Dhembjen time 

 

 

VJESHTA, KJO STINË

 

Një gjeth bojë lulëse

Një gjeth i vyshkur

Një gjeth i rrëzuar në tokë

Një gjeth i kalbur

Rrugë pa kthim prapa

Këngë e lotit

Shikim i etur

Vjeshta, kjo stinë

 

 

KALËRIM STINËSH

 

Shiu lagë vetveten

Vesa erë bloze

Lisat e zhveshur

Kalërim tinësh

Dielli mashtron

Vasha varë shaminë e vajzërisë

Në akullin e çatisë

Për t’i marrë erë

Kalorësit e lirisë

 

 

BOJËGJAKET NË PRANVERË

 

Përgatitë vazot për lule

Bojëgjaket në pranverë

I ngjajnë atdheut pa liri

Në tym oxhaku

Dashuria mbështillet

Sorra krrake soditë

Në cilin hu të pushojë

Stinë vjeshte apo pranverë

Kjo molisje zemre

Lutjen e durimit ma sjellë  

Kurorën e lumturisë

Çfarë marrie kjo stinë...

 

 

TASH TË NJOH...

 

Tash e di

Asnjëherë s’të paskam njohur

As për të dashuruar

As për tu gëzuar

Por

Vetëm hidhërim nuk je

Edhe pse me gëzime

Pamëshirshëm mashtron

 

Tash e di

Kush nuk të do Ty

As veten nuk e do

Aq dredhake je

Me shumë rrathë frymëjete

Këngën duke e kënduar

E kam formulën

Tash e di

Ti kush je

Je lumturia ime

Ti je bushtër

Krenaria ime je

Ti je si hienë

Tragjedia ime je

Me komeditë e botës

 

Tash të njoh

Jeta ime

Mashtruese e lezeçme

E njeriut