Kulturë
Riza Greiçevci: Loto fukaraja
E diele, 07.02.2010, 09:39 PM
 |
| ...hallet e jetës |
“LUTO FUKARAJA”
(popullore humoristike)
(Ai që kafshon dorën e atij që ia jep bukën në gojë,
s’e meriton ndihmën as nderimin e askujt!)
Ah Lutë, o vëlla! Zoti qafën ta theftë!
Nji babë malësor u kish pas lanë shumë
pasuni tre djemve.
Çohet Luta, ma i vogli djalë (Luto + Fukaraja, siç
e quente baba i tij!) sugarin me plisin maje kreje,
vetëm sa e kishin mbulue trupin e babës në vorr,
i thirrë dhe u kërcënohet dy vllaznive:
“Po doni me shku m’i ba hyzmet babës
në vorr, ju çoj unë! Cili prej juve kundërshton
vendimin tem, e çoj në vorr të baba!
Toka, livadhet, malet, kopshtet, vneshtat,
të tana janë të miat. Pak pa dekë baba,
me thirri e ma la ni amanet në birë të veshit:
- Ty, Luto, vetëm ty...Se të ka baba ma të voglin
Luto Fukara ( lexo:për mend!)! Gati kish pas
krisë pushka dhe m’u hap
vorre, por miq e shokë i pajtojnë vllaznit.
“Ah, Lutë, Lutë, Zoti qafën ta theftë!.
E kish pas true vëllai i madh.
Qysh e korite vorrin e babës!”
“Qysh na e more hisën e fëmijëve tanë!
Ah, Lutë, o vëlla! Ah, Lutë, o m...!”
E kish pas tru vllau i dytë.
Luta, ma i vogli këlysh i babës, le që ua kish
kthye shpinën e zullumin dy vllaznive,
por krejt pasuninë e babës e kish pas shti
për bire të kamishit dhe të fytit. I kish ba rrush e kumlla. Dy vllaznit kishin qitë thesin e lypësisë
mbi shpinë. Me copa buke i rritnin fëmijët,
sa mos me u dalë shpirti nga uria.
Luta dhe familja e tij jetonin si beg.
Në i besofshi mushkës, besoni Lutës!
Derisa e shiste pasuninë e babës, jetonte si beg.
Tanë e nderonin, e admironin, dhe askush ose
rrallëkush fliste edhe aq keq për të.
“Nashtë!” U kishin thanë dy vllaznit njerëzve.
Vlla e kemi! Nji nanë na lindi e na rriti!
Veç nja gja kurrë s’ia bajmë hallall Lutës:
Le qe e bani rrush e kulla pasuninë e babës
dhe tonën, por ai përditë na fyen e na shanë pas shpine. Na ngjet iftare, qyfyre.
Gjuan gurin, mëshef dorën. S’na ban hesap
as për magjupë. As për vllazën s’na pranon.
“Ose hani ju morra e pleshta, ose pleshtat e morrat
nji ditë do t’u hanë juve!” U kish thanë Luta sertë.
“Aman, vëlla, o Lutë, na jep nga nji bukë në ditë
se fëmijët po na vdesin urie”.
Vllaznit kishin hap tetë vore për fëmijët e tyne.
“Ne vdekshin urie për nji dite, i shtimë
në vorre për nji ditë! Asht gjynah m’i lanë
xhenazet shumë kohë pa i shti në dhe, thoshte
baba sa ishte gjallë”, kishin thanë vllaznit.
“Çoni e bluni morra e pleshta në mulli!
Mos ma prishni gjumin e ditës, jezitë, bre!
A e dini ju kush asht Luta? Qyky Luta qe
jam sot dhe do të jam jetë e mot!
Luta kishte marrë hov të madh.
Thoshte se veten ndiente shtet e pushtet.
Qyky Luta i sefasë, tre magarë me lira i ka
rrasë! Luta i sefasë, exheli i fukarasë!
Luta arriti të shti djallin për të luajtur me
dy vllaznit. Dreqi gjithë e bën punën përdreq.
I nxiti të rrahën, të pështyhen, të përgjaken,
të ndahen. Luta i florinit, nana e mashtrimit!
Luta i venës, baba i rrenës!
“Besa po merrem edhe me politikë, qysh po
tham unë po bahet edhe n’Amerikë! “.
“Eu, Lutë, o vëlla, a je ba magjup, a je ba ka!
Lutë, o vëlla, Lutë, o m...!
Në i besofshi mushkës, besoni Lutës!
Ne i dhamë bukë, ky na e kthej me m...!
Vëlla e kemi, o miku Ukë, na i shkurtoi gishta
tue i dhamë bukë! Ah, Lutë, o bela, të ishe
ba gomar, o vlla, tri herë n’ditë të kishim la,
shtatë herë ma shumë të kishim dashtë, si vëlla!
Luto belaja, si të humbi sefaja!
Kjo nuk asht përrallë, as llafe me ujë të valë:
Luta ish ngjit përpjetë politikës dhe për pak
që s’e kish prekun babanë e Qiellit e Tokës
në Olimpin e lashtë, Zeusin.
“Të gjithë njerëzit në politikë janë të vdekshëm,
vetëm Luta i pavdekshëm!” kishte vërritur
farefisi i Lutës në Parlament.
Kujt ia ngulte synin Luta me rrëzue, e rrëzonte
në kokërr shpine. Në Parlament ishte paksa
i heshtur, i matun, cucërrohej si kingj, por,
pas shpine, paj as topat e Afganistanit
nuk mund ta hedhshin xhylën e hekurt
ku e hidhte Luta rrenën e mashtrimin,
përgojimin e iftaret,
mbrapshtllëkun e fodullekun, e lere më
grepin e gazepin e urrejtjen e mërinë...
I ndodhi, jo edhe aq mirë Lutës:
Haj, medet, haj! Iu lëbyrën sytë. Iu terrua
edhe mendja.
Nuk shihte tjetër pos kriminelë, vrasës,
tyxharë, loparë, abuzues, kërcënues...
Më shumë se gjysma e popullit i dukej se ishin
kriminelë të Luftës Çlirimtare,
siç thoshte logjika e territ të kokës së Luftës:
Kriminelët e UÇK-së kishin vra njerëz!
Kishin vra para luftës, gjatë luftës dhe por
edhe pas mbarimit të luftës së UÇK-së.
Eu, Luto Fukaraja, siç e quajnë sot këtë derdimen
dhe rrenacak, këtë përgojues dhe urrejtës të gjakut
të dëshmorëve, të luftës çlirimtare të UÇK-së,
medet, çka të gjeti:
T’u kanë errësue fiqiri e mendja e
sytë e zemra e shpirti e gjykimi e morali njerëzor! Besimi! Ndërgjegjja, besa, kultura...
Sepse, sot je ba rrafsh me b....!
Fukara ke lindur, fukara do ki me vdekë,
pamend, pa moral, pa ndërgjegje!
Me vllaznit tu je rrah e përla e përgjak...
I ke fyer i ke mashtruar, i ke rrejtur...
Tash e gjithë ditën miq e shokë, të cilët deri tash
i kishte fyer e mashtruar, pas shpine, s’e thërrasin ndryshe, pos: “O ku je Luto Fukaraja!
Si të zuni belaja, të humbi sefaja!”.
Facebook
Twitter
Google+
Digg
Komentoni
Artikuj te tjere
Julia Gjika: Shpirti i poetit flet, unë e dëgjoj dhe e kuptoj ç'farë përcjell
Kalosh Çeliku: Ky Poet duhet p?rz?n? nga Qyteti (Cikël poetik)
Ferit Ramadani: Talenti krijues! (I)
Liman Zogaj: Besa dhe Besarti
Halit Bogaj: Fatos Arapi & Fshati im
Dy poezi nga Jusuf Zenunaj
Mirela Kumbaro: “Otello” i Blushit, një leksion tolerance
Cikël poetik nga Tahir Bezhani
Cikël poetik nga Martin Cukalla
Sadik Bejko: Një fëmijë në kërkim të personalitetit
Dy tregime nga Zef Gjeta
Dy poezi nga Nehat Jahiu
Remzi Salihu: Poezi të zgjedhura nga poetja Roze Auslander
Halit Bogaj: Barbara e Zhak Preverit
Sabile Keçmezi- Basha: Preken ëndërrat vallë...
Sami Islami: Stafeta e fundit
Aleko Likaj: Si ndriçon xixellonja e Nase Janit
Cikël poetik nga Hajdin Morina
Sejdo Harka: Dimensionet e vendlindjes në një vëllim me poezi
Blerim Rrecaj: Një tjetër ditë…
Gallery
Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora
