Mëhill Marku: Bashkë prap do të rrimë
Gjithëmonë zogjt i kam dashtëDhe ndrye i kam shpesh në kafazSa herë donin të dilnin jashtëUnë i pershendesja buzagaz ! Dhe fluturonte cep e më cepTundte koken shihte me marazSikur më thonte: deren a ma hapUnë i thoja: je mirë këtu në kafaz...

























