Kosova si gjithmonë zemërgjerëStrehoi mijëra muhaxhirëNë ato netët e errëta të ferritQë me shpresa në shpirt mbetënNdonëse në gojë të djallit e tmerrit Njerëzit e përvuajtur, muhaxhirëtTë dëbuarit me dhunë edhe sot thonë-Kërkojmë të drejtën tonë matanëDo kthehemi në trojet tona etnikeNë tokën e të parëve tanë...
Ç'janë këta sy?Mos i ke ngjyer me qymyr?I ke ngjyer me"qymyr",ndaj po më hanë të gjallëI shoh këta sy dhe bëhem si "xhind i pirë"Kam"frikë" prej tyre,aq sa shndrrohem në"djall"...
Mbi një kodrinë të ndriçuarSikur një çati e një shtëpieMbi të cilën rrezon hënaKanë dalë kaproj e drenusha...
Jo rrallë kam qarë me shiun dhe stuhitë e tij, mevetëtimat dhe murmurimat e kotit, kam kujtimenga koha me pushkë në dorë dhe këngë në zemërKosovë dardane, koha e një epoke kombëtarishtJam n´mërgim të detyruar, në mërgim ekonomik,mërgimi i detyruar nga shtypja dhe nga vrasjet...
Shoqata për Trashëgimi dhe Krijimtari Kulturore e Luginës së Preshevës tashmë ka një përvojë të caktuar për organizimin e konferencave shkencore nga fusha të ndryshme të shkencës dhe të kulturës. Në këtë vazhdë, edhe gjatë muajit tetor të vitit 2025 do të organizojë Konferencën Shkencore me temë bosht...
Njerëzit që duhen mes vete takohen edhe krejt rastësisht. Kjo mund të thuhet edhe për poetët Shefqet Dibrani nga Gërdoci i Llapit (Kosovë), “i ramë” në St. Gallen të Zvicrës, dhe Agim Spahiut nga Kolesjani i Kuksit.“Takimi” dhe njohja e tyre nisi nga një kartolinë që Shefqeti i kishte dërguar Agimi...
Plaku imëtak nga Çamëria, që kur në Kosovë agoi ditë e bardhë, kishte ndarë mendje e zemër të shkelte njëherë në tokën e shenjtë të Prekazit heroik. Por, kot, puna rrokullisej lëmsh. O sot, o nesër dhe nuk i vinte se nuk i vinte shtegu. Ditën që iu dha mundësia, sa s’fluturoi nga gëzimi...
Këtë 17 dhjetor, ajo mbush 92-vjeç. Afro një shekull. Shkova ta takoja por nuk munda. E telefonova si çdo vit kur ka ditlindjen. Dhe ja, dje ajo ju afrua shekullt edhe si artiste. Tinka Kurti (lindur në Thani; Sarajevë, 17 dhjetor 1932) është një nga aktoret më të njohura shqiptare. Puna e saj...
Kam shkruar për Parashqevi Simakun, me zellin e një nostalgjie dhe admirimin e një ikone, atëherë kur askush, as më fanatikët e kësaj doktrine që po u bie kambanave të kremtes si për mort, nuk e vuri ujin në zjarr, nëse ajo jetonte në një stacion treni, siç pretendohet, e braktisur nga shëndeti, fati, bashkëshorti, djali, lavdia...
Parashqevi Simaku nuk tutet, nuk fshihet, nuk bishtnon, nuk frigohet. Nga asnjë kompliment apo mallkim, nga asnjë rrethanë e favorshme ose e pafavorshme, praktikisht nga asgjë.Mjaft ta shohësh e dëgjosh pak minuta Parashqevi Simakun dhe bindesh se Ajo kurrë s'ka bërë asnjë dallim mes Tiranës...
Nëse arti është manifestimi më i pastër i shpirtit njerëzor, një dimension ku ndërlidhen përjetësia dhe momenti, atëherë mosveprimi i artistëve që hynë në politikë është një tradhti ndaj asaj që e bën një shoqëri të mbijetojë në kohë. Për artistin, hyrja në politikë nuk është thjesht një vendim...
Të shtunën e shkuar emri i madh i futbollit shqiptar, Lorik Cana, ishte mysafir te Besim Dina në emisionin “Oksigjen”! E pashë lajmin në rrjetet sociale dhe u bëra kureshtar ta ndiqja ish-futbollistin dhe kapitenin e Kombëtares së Shqipërisë në rrëfimet e tij në këtë emision. Gjithçka mirë, gjithçka e pranueshme e madje motivuese. Besim Dina...
Nëna ime e ka merituarObeliskun me gurë granitiMe shkronja ari mbishkriminNjë artist e skaliti Dhe e përkëdhela gurinNdjeja përqafimin e saj Kuvendoja nën qiellin e hapëtNatyrisht një monolog pa dyshimPranë rrjedhës së lumit IbërAty fle nëna ime në amshim...
Si ata të mëparshmit edhe kjo qeveri vetëm me renovime të objekteve të pushtuesve janë marrë,në vend se me i renovu objektet apo monumentet e historisë sonë të vërtetë nga lashtësia(antika), mesjeta e deri më sot, këta merren me objekte të pushtuesit otoman. Prandaj kjo qeveri do të kujtohet për këto tri gjëra...
Poezia "Ëndërr për duart e tua" e Ilirian Zhupës shfaqet që në leximin e parë si një himn i ndjerë dhe i ëmbël dashurie, i mbështjellë me një muzikalitet të butë dhe një nostalgji të thellë. Ritmi i qetë dhe përsëritja e vargjeve krijojnë një melodi të brendshme, e cila ngjall mallëngjim dhe përcjell një dhembshuri të ndjerë...
Emrin e poeteshës Ajne Ibërhysaj, nuk e kisha fiksuar asnjëherë më parë, as nuk më kujtohej se çfarë kisha lexuar nga ajo! Për të parën herë u takuam në Panairin e 27 të Librit, Tirana 2024. Ku tjetër pos në Shtandin e Shtëpisë Botuese “ONUFRI”, aty ku ishte botuar, dhe po atë ditë të diele aty do të promovohej...
I kërkoj sytë tu të kaltër sytë tu të ziQë kishin parë Diellin kur u mbyt në detUshtari apo fëmija kush t’i zbuti gjijtëKur dole lart në Mal të gjuaje gjarpijtëIshe e para si Nanë po gjuhë a nuk patePër Yjet që fiken ditën si në pikë nate...
Miti i Prometeut në është thjeshtë një cak që na kthen pas, por është një thirrje që na zgjon në të sotmen e të kuptuarit të tij, në atë kohëshmëri ku njeriu gjen nevojën për të hyrë në përmasat e mëdha të aktit sublim të dhurimit të zjarrit.Ai, Prometeu, përfaqëson shpirtin e rebelimit kundër limiteve dhe...
Muhamet Kërpaçi ka lindur në Kukës më (7 Mars 1958. Ka përfunduar studimet e larta në vitin 1980. Nga viti 1984, është Anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë. Në vitin 1987, anëtar i Bashkimit të Gazetarëve të Shqipërisë. Ka botuar 1000 karikatura në shtypin shqiptar dhe të huaj...
Nuk mjafton që luftën dhe historinë ta shkruajmë nga njëri kah: qoftë ky fituesi a humbësi, pushtuesi a viktima, apo nga kahu ynë, sepse peshorja do ta humbte ekuilibrin. Gani Mehmetaj nuk është shkrimtar i anshëm, as mban qëndrime, as dikton. Ai përshkruan. Përshkruan me sytë...
