Rrugët tona janë pothuaj të gjitha rrugë lufte, rrugë të ndërtuar nga pushtuesit.Janë të njohura pamjet filmike që tregojnë rropatjet e ushtrisë italiane nëpër dimër, dëborë, baltë dhe suferinë, me mushka dhe topa gjatë përpjekjeve me ushtrinë greke në jug dimër-pranverë 1940-1941...
Askush nuk do pare të pastra, pare djerse.Të gjithë duan pare të pista, pare të vjedhura.Ka gjithfarlloj paresh: pare pune, pare djerse, pare të pastra, pare të pista, pare të nershme, pare të rrejshme, crypto pare, pare piramidash, pare xhepi, pare rë merituara...
Sapo ra nata thirra shërbëtorët të më përgatisnin kalin dhe armatimin, jataganin, përkrenaren, parzmoren, heshtën. I hipa kalit. U nisa. Duke ju afruar kështjellës therra me jatagan tre roja që ma zunë rrugën. Ndala në errësirë rrëzë mureve shekullorë me gurë dhe myshk. Të tëra dritaret të ndriçuara. Vetëm një dritare e errët, dritarja e dhomës...
Me humb shëmtut është kollaj. Bëhu morr, ose plesht, dhe u zhduke, u harrove, humbe, si deshe.Zotësia është me humb bukur, me u bo i pa kapshëm, i paarritshëm nga turmat, zhurmat, televizori, celulari, rrjetat sociale, mesazhet, emailat, mundësisht aq larg dhe...
Nisu në Sojnikun e braktisur para se ta ketë ngrënë ferra.Nisu nga 6 e gjysëm e mëngjezit. Të mos kesh probleme me trafikun dhe të kthehesh para se të zërë nata, më herët do ishte më mirë.Nëse duke ik drejt Elbasanit, do t'i ibyri sytë dielli i sapo lindur mbi Dajt, do të shqetsojë trafiku mëngjezor me zhurma dhe piskama...
Ku rruga që të çon në Kukur kthen për Gribë, nja një kilometër më tutje në thellësi të luginës, një djalë dhe një kalë po ecin anës rrugës.Është 24. Ka lindur dhe jeton në Poroçan, juglindje të Gramshit, kufi me Mokrën dhe Gorën. Sy të kaltër...
Shitsja e marketit më sheh sikur i kam vra babën. Farmacisti sikur i kam helmu nonën. Kafen ma sjell njëra që më sheh sikur i kam dhjetë mijë eruro borxh. Çajin një tjetër si ajo e kafes. Në mbrëmje mezi më zuri gjumi. Mora një sharrë e sharrova Karaburunin në rrëzë atje ku ishin nëndetset. Krijova një Kanal Panamaje që lidh ...
Tavlla prej qelqi për të shkundur hirin e cigares ishte aq e trashë dhe e rëndë, saqë, pas thikës pas shpine, tavlla pas koke ishte arma e dytë e ftohtë më e preferuar për vrasje. Tavlla, ama, ndaj thikës, kishte përparësinë se mundësonte justifikimin: E vrava padashje kur po shkundja tavllën...
Udhëtimet të bëhen vetëm me tren me qymur me lokomotivë të zezë që bën çuf-çuf duke kaluar nëpër fusha, pyje, lugina, fshatra rrëzë kodrave.Ka s'ka udhëtarë në tren për të zbritur a në stacion për të hipur, treni të ndalojë në çdo stacion.Pamja e stacionit kur treni s'ka ardhur ose ka ikur, është një boshllëk në shpirt...
Karipllarin e kam njohur te kafe "Fideli" ku mes zhurmave, tymrave, tollovirave tranzicionale, pinim kafe dhe llafoseshim duke bërtitur e duke qeshur me budallallëkun e kallaballëkut.Karipllari dhe një miku i tij më dëgjonin mendueshëm teksa u flisja për demokracinë, lirinë, qytetarinë, komunitetin...
I thjeshtë nga jashtë, i sofistikuar nga brenda, Gerti Bogdani ishte në të njëjtën masë konfident edhe me Jetën edhe me Vdekjen, hynte e dilte pa teklif sa te njëra te tjetra, me brengën e përherëshme në sy e zemër të super të ndjeshmit të cilin më së shumti e brengosin egërsia e botës dhe ashpërsia e jetës...
Të gjithë kishin nga një kurv që i spiunonte. Mos të lëntë Perëndia pa kurv - thoshin fshehtas me qesëndi. Por askush nuk e dinte cili, nga mizëria e kurvëve, ishte kurvi i tij. As unë nuk e dija. Ishte me zarar ta hamndësoje. Mund t'i bije dikujt më qafë kot, dhe futeshe në mëkat, ose gjeje...
Carolyn Perry, arkeologia angleze me banim në Durrës, po nxiton të kapi trenin diku në Birmingham. Përpara i del një kishë. Nga kisha dëgjohen këmbanat. Magjia e tingujve të këmbanave e mahnit Carolyn Perry-n që po thotë me vete: Një qytet pa këmbana është një qytet i vdekur...
Ndërmarrja prodhonte "Lesht e Currit", artikull ky me vlerë të pallogaritëshme për çarjen e bllokadës imperialisto revizioniste.Puntori i ndërmarrjes ku prodhohej Lesht e Hamamit ishte një rreckaman pisanjos që bënte sikur punonte, hiqej si i lumtur, fliste nëpër mbledhje, shkonte nëpër mitingje, parakalime...
Jeta me kokën lart, është turp dhe tmerr patetik.Jetën me kokën majtas ta helmon çeta e budallejve me kokën djathtas.Jetën me kokën djathtas ta nxijnë besnikët e kokës majtas.Jeta me kokën përdhè, është jetë hyzmeqari, jet qeni, jet skllavi...
Lymi u çfaq te postblloku i repartit një ditë shiu.E lanë të priste derikur qull dhe me një çantë në sup dikush vajti e mori e çoi te komandanti ku seç biseduan, dhe Lymi që atë ditë u bë njëri nga ne.Lymi duket si Mesia, tha mendueshëm të nesërmen Maks Dashi...
Erdhën nga an' e anës ustallarët më të mirë për t'a ndërtuar sa më madhështore Kishën. Zbrazën veglat, sharrët, sqeparët, gozhdët, te vëndi që iu duk më i përshtatshëm. Kur të nesërmen do nisnin punën, veglat nuk i gjetën ku i lënë, por në një vend tjetër, më poshtë, më në thellësi të luginës...
Kur në televizion nuk ka tjetër gjë për të parë veçse shkuma party ku bibat e Tiranës sipas këshillave të mamit budallaqe shpenzojnë paret e babit hajdut, nga këto hajvanllëqe, ku me u arratis ?Në perëndim të Baldushkut, veri të Peqinit, lindje të Kavajës, jug të Ndroqit, ndodhet një Parajsë malore, Vrapi...
Zonja Ambasadore, Nancy Van Horn,E kam të qartë që ende nuk je Ambasadore. Por të lutem më lejo të drejtohem kështu. Për një arësye të thjeshtë. Dhe, pse jo, të pranueshme: Sepse dua me gjithë shpirt të jesh Ambasadore e Amerikës në Shqipëri. Si mundet me qenë një Ambasadore më e mirë se...
Po ikja me taku një mik në Gjyshaj, Ballagat. Sa bukur kur emrat e katundeve janë shqiptarë. Mund t'i bija shkurt nga Peqini. Por i rashë gjatë nga Belshi, kot, për qef. Por edhe me një dëshirë dhe shpresë të fshehtë, hë se po humb. Nga Belshi, mespërmes Darsisë, mendova të dal në Pajovë, e me rradhë, Peqin, pastaj lart...
