Mendime
Sadbere Emshiu: Zhgënjimi që i kalon kufijtë
E marte, 13.05.2025, 06:59 PM
ZHGËNJIMI QË I KALON KUFIJTË
Një
reflektim nga diaspora mbi krizën politike në Kosovë
Nga
Sadbere Emshiu, qytetare shqiptare
në diasporë
Kriza
politike pas zgjedhjeve – një paralizë institucionale
Në
një kohë kur Kosova duhej të ishte duke përmbushur potencialin e saj
institucional pas zgjedhjeve të fundit parlamentare, ajo ndodhet e bllokuar në
një qorrsokak politik që lë pas vetëm paqartësi dhe zhgënjim.
Zëri i diasporës:
Shqetësim dhe krahasim i pashmangshëm
Si
një shqiptare që jeton prej dekadash në Gjermani — shtet i ndërtuar mbi
themelet e bashkëpunimit politik dhe pjekurisë institucionale — më shqetëson
thellësisht se si Kosova po përjeton, sërish, një krizë të panevojshme që po
gërryen themelet e shtetësisë. Zgjedhjet, që normalisht duhej të ishin
pikënisja për një qeveri të re dhe një Kuvend funksional, janë shndërruar në
burim paralize.
Ngërçi kushtetues dhe
pengesat procedurale
Sipas
Kushtetutës së Republikës së Kosovës, pas mbajtjes së zgjedhjeve parlamentare,
Presidenti i Republikës propozon një kandidat për Kryeministër në konsultim me
partinë ose koalicionin që ka fituar shumicën në Kuvend. Ky kandidat ka një
afat prej 15 ditësh për të formuar qeverinë dhe për të fituar besimin e
Kuvendit. Nëse ai dështon, Presidenti ka të drejtë të propozojë një kandidat
tjetër. Nëse edhe ky dështim ndodh, shpallen zgjedhje të reja që duhet të
mbahen brenda 45 ditëve.
Megjithatë,
procesi mund të vonohet për shkak të mungesës së afateve të qarta për disa hapa
kyç: si certifikimi i rezultateve përfundimtare nga KQZ-ja apo propozimi për
Kryetar të Kuvendit. Kjo ka krijuar një vakuum institucional të rrezikshëm, i
cili u bë i dukshëm pas zgjedhjeve të 9 shkurtit 2025, ku Kuvendi dështoi katër
herë radhazi të zgjedhë Kryetarin e ri dhe kështu të mundësojë formimin e
qeverisë.
Pa qeveri, pa Kuvend –
një realitet shqetësues
Çdo
gjë ka kaluar në kaos. Pa strukturë udhëheqëse dhe pa drejtues të shtetit, çdo
gjë tjetër është vetëm një rënie në humnerë të paqartësisë. Ky kaos po krijon
një terren të rrezikshëm për të ardhmen e Kosovës. Të jetosh në një shtet ku
nuk ka qartësi për udhëheqjen dhe ku çdo hap është i pasigurt është një
shqetësim i madh, një shqetësim që nuk mund të mbetet më pa u adresuar.
Roli i diasporës dhe
trashëgimia e pasluftës
Nuk
bëj dot krahasime të padrejta me shtetet e Perëndimit, sepse çdo shtet ka
rrugëtimin dhe sfidat e tij, por Kosova ka nevojë urgjente për një përqafim të
vërtetë të kulturës demokratike dhe institucioneve funksionale. Po aq urgjent
është edhe vlerësimi i kontributit të diasporës shqiptare, që ka qenë gjithmonë
e përkushtuar në mbështetjen e atdheut dhe që dëshiron të jetë pjesë e
ndërtimit të një shteti të qëndrueshëm.
Ndërkohë,
plagët e pasluftës janë ende të hapura. Jetimat dhe të mbijetuarit kërkojnë
drejtësi, kujdes dhe ndihmë të vazhdueshme për një jetë dinjitoze.
Kërkimi për drejtësi dhe
sfidat me Serbinë
Në
këtë sfond, politika e brendshme mbetet e zhytur në mungesë dialogu, ndërsa
marrëdhëniet me Serbinë kërkojnë një përpjekje serioze dhe të qëndrueshme për
paqe dhe normalizim.
Një
tjetër çështje që nuk mund të anashkalohet është hapja e dosjeve dhe ndjekja
penale për krimet që Serbia ka kryer gjatë luftës. Drejtësia nuk duhet të jetë
vetëm një synim moral, por një detyrim institucional dhe njerëzor për viktimat
dhe familjet e tyre.
Thirrje për veprim
Nuk
është vonë, por është momenti i fundit që Kosova të rimarrë kontrollin, të
çlirohet nga paraliza politike dhe të ndërtojë një qeveri të qëndrueshme që
pasqyron vullnetin e popullit. Ky është një apel për veprim, për unitet dhe për
përkushtim ndaj një të ardhmeje më të drejtë dhe më të sigurt për të gjithë
qytetarët.
Kosova
nuk ka luksin e kohës së humbur.