Kulturë
Kalosh Çeliku: “Parkun e Grave” e shpalla “Zona e Lirë” e burrave
E hene, 04.01.2021, 10:36 AM
“PARKUN E GRAVE” E SHPALLA
“ZONA
E LIRË” E BURRAVE
NGA
KALOSH ?ELIKU
(Letërsia e Katundit në “Syrret”
delë “kuqezi” në Stamboll)
(Poezi e marrë edhe një herë nëpër duar)
Dudumët, me
kollare “kuqezi”. Poza “letrare”
“Patriotë”, ulen
në karrige. Halldupë katundi.
Krahpërkrahu si
“burra” mejdani pa mustaqe:
Letërsinë
Shqiptare, prezentojnë: MUSTAQE.
Në. Stamboll.
Fotograf: Hoxha i “Allahut”.
Partizanët, e
partive politike veshur me dimi
“Burra”, nuk i
njeh nëna e vet. Aspak, Katundi:
Edhe Sot, ende
reklamojnë “letërsi” Stambolli.
Pavetëdije,
shekuj. Është, Një Letërsi Shqiptare
Shqipëri. Kosovë.
Mal i Zi, Maqedoni e Veriut:
?amëri. Nëpër Botë si zogjë shtegtar
Lasgushi
Shtet, Historik
Shqiptar: I ndarë me kufinj politik:
Dje,Sot. Dhe,
Nesër: Është, Një Letërsi Shqiptare.
Dudumët, Sot dalin
në “syrret”. Stambolli
Edhe, reklamojnë
letërsinë e katundit madh:
I fotografon:
Hoxha i “Allahut”. Kalemxhi.
Nuk ka letërsi
katundi. Klanore, partiake
Miqsore. As,
familjare. As, “Bit-Pazari”:
Po, ka: Një
Letërsi Shqiptare Rilindase...
(Viçi palëpi i Lopës
më merr në telefon)
Viçi, palëpi i
Lopës, më merr në telefon
Natën, mes
poezive. Dhe, Grave besnike.
Nuk prezentohet si
“burrë’”, se kush është:
Dhe, më pyet çfarë
problemi kam?!
I përgjigjem: Edhe
pse, nuk e di kush je
Kalosh ?eliku, nuk ka asnjë problem.
Viçi palëpi, i Lopës
ngulë këmbë:
“?farë problemi ke si shkrimtar”?!
I them: Edhe pse,
nuk e di kushe je:
Kalosh ?eliku, ende nuk ka problem.
Viçi palëpi i
Lopës, vazhdon bisedën
Përsëri, me të
njëtën pyetje mërzie:
Pyet, ?farë problemi si shkrimtar: Kam;?!
I përgjigjem: Edhe
pse, ti më ke kërkuar:
Nuk e di kush je
ti. Nuk kam problem.
Viçi palëpi i
Lopës, vazhdon bisedën:
Gati gjysëm ore.
Dikur, edhe heshtë.
I them, folë! Ti
më kërkove me telefon:
Nuk kam nevojë për
“haram” rrufjani.
E njëjta pyetje:” ?farë problemi, kam”
I përgjigjem: Nuk
kam, asnjë problem...
(Rrufjani i shkruan pizi mikes)
Rrufjani i shkruan
pizi, Sot: mikes
Lotët, rrëke. I
lutet, para këmbëve!
Edhe, i thotë
“poeti”: Unë, vërtet Dje:
Isha rrufjan. Por,
sot jam “patriot”.
Rrena, janë të gjitha
për mua si poet:
Unë, sot jam
“rrebel”. Shkruaj pizi.
Mikja, i
përgjigjet: Unë sot, jam poete
Thyej qafën në
Histori me gjithë pizi!
Mut ishe Dje. Mut
je, Sot. Mut, Nesër...
(Shtëpia e djegur në Shkup
dhe Poeti Sami Sherifi)
(Poetit, Sami Sherifi (1950 - 2020)
Miku im, Poeti
Sami Sherifi
Shtërgu i Lasgush
Poradecit:
Verës, vinte me
poezi. Këngë.
Edhe, një ditë
erdhi në Shkup
?erdhe, ndërtoi në “?air”. Kala.
Vështirë, e kam
pasur në “Bit-Pazar”
Më thotë: Jetë,
hajdutësh për poetë.
E, kanë lehtë
politikanët. Partizanët
Jo, poetët rebelë.
Sot, veshur Kuqezi.
Shtëpinë, kur ma
dogjën dudumët. Tha:
Nuk, të duan Ty si
shkrimtar në Shkup...
(“Vëllezërit” na ndanin me kufinj politik
Sot miqtë na ndajnë me Pandemi)
Përderisa, brez pas
brezi në Histori
Na kanë ndarë me
kufinj politik:
Sot, si shqiptarë
të rritur maleve.
Në “paqe”. Dhe, në
“liri” katundi:
Haptas, po na
ndajnë me Pandemi.
Përderisa, brez
pas brezi në Histori
Shpallim dëshmorë.
Ngrejmë shtatore.
I bimë nateditë,
“çiftelisë me dy tela”:
Armiqtë, na ndajnë
me kufinj politik.
Dhe, miqtë:
Copë-copë me Pandemi...
(Shkërdhaçi)
Jo, rrugaçë
politik! Nuk e dua lajmin e Zi
Moti, jam
Ringjallur rrëzë ?uke. Vendlindje:
Maleve, në Shkup.
Prishtinë. Dhe, Shqipëri.
Nuk i dua, ?mimet. Fjalimet e juaja patetike:
As, kurorat e
luleve tuaja plastike partiake
Qani mbi varr.
Shpallni, dëshmor lufte.
Jo, rrugaçë
politik. Jam Poet: Shkërdhaç
Dje, i kam dashur
Gratë e mia besnike.
Sot, i shkërdhej
rrospitë e juaja politike...
(Punemadhe më do Rakia e rrushit
dhe Zonja Di me Dy shtamba verë)
Përditë, Zonja
Vdekje më la me çaj rusi
I them: Armik e
kam Koronaviusin.
Dua të më lajsh
nateditë me raki rrushi!
Edhe, prap nuk më
do Xhadia për burrë.
Zonja Xhadi, me dy
shami për brezi
Grua me Dy shtamba
verë nën Rrap.
Nuk më do mua si
burrë, poet rebel
Po, më do si hoxhë
katundi. Kurvar.
Punemadhe. Më do
rakia e rrushit
Dhe, Zonja Di me
Dy shtamba verë…
(Unë jam Kaçaku i maleve
që hyj dhe dal përoxhaku)
Muta, ma keni
mbyllë me çelës derën
Shtëpinë, ma
digjni ditën në Shkup:
Edhe, pusi komiti
më vëni pas porte.
Nuk ka problem.
Kaçaku, e thy me vargje:
Kurtiteket,
nateditë: Hyn, del përoxhaku.
Muta, e keni
mbyllë derën. Hajdutë
Unë, jam Kalosh ?eliku. Kaçaku rebel:
Natën, që hyj e dalë
mbi çati përoxhaku.
Nuk ka problem.
Nesër: Hyj përoxhaku…
(“Parkun e Grave” e shpalla
“Zona e Lirë” e burrave)
Dhe, vazhdoj ta
vras Veten nateditë
Me poezi erotike.
Dhe, Gra besnike.
Rrospi meshkuj, të
partive politike
Që, afrojnë Natë
në Shtëpi Publike.
Nuk e di Nesër, si
do ta vras Veten
Me poezi. Gratë e
mia besnike, Apo:
Rrospitë meshkuj
të partive politike?!
Përinat, do vras
Veten: Me poezi erotike
Dhe, Gratë e mia
azgane. Ende, besnike:
“Parkun e Grave”,
e shpalla “Zona e lirë”
E burrave. Kundër
dhunës ndaj burrave...
Shkup, 09 dhjetor 2020