Atdhe Geci: Nusja ime Çamëri

PREJ ZEUSIT NIS FILLIMI YNË

Poezi nga libri, "Monumenti i fjalës"

Pellazgji, gjaku im në tokë, në det e

fshatra, zemër e tokës së ardh, shtrirja

jonë gjeografike. E vlerë sa gjuha dhe

gjaku ynë, e shtrirë në tre kontinente

të tëra shkronjat mbajnë emrin tënd

ADN e shqipes së lashtë pellazgjike

të Alfabetit Pellazg me 54 shkronja

alfabetin e krijuar nga e folmja shqip.

Dodonë, kryeqytet i Pellazgjisë sonë

lindja e Zeusit, dhe birit të tij, Thotit

gjak i identitetit shqiptar nëpër kohë

ti, paleolitja e hershme e n´vazhdim,

je gjaklindja e qytetërimit të antikës

lindëse dhe rilindëse e atdheut tonë

shpikëse e matematikës dhe fizikës

shpikëse e gjeometrisë dhe muzikës,

shpikëse e arteve, e filozofisë etjerë,

ti je Krijuesja vetë, e Njëperëndisë.

I shenjtë është gjaku pellazg i Ipeve

e folmja shqip e pellazgjishtes dhe

shkrimet e saj po në 54 shkronja.

Tëra krojeve uji pellazg flet shqip,

shqip fliste Zeusi, Thoti e Apolloni

në shqip luteshin përënditë e lashta

dhe, kjo është arsyeja pse shqipja

quhej gjuhë hyjnore e përëndive.

Kjo tokë e lashtë në vetvete ruan e

bimon hyjnueshëm si para mijëra

vjetësh, qytetëuese në ndërtime dhe

në vepra me cilësi të mëdha të artit.

Gjuha ime e shkruar dhe e kënduar;

ke gojë të ëmbël e sy përtej qiejve

ke mendje ndërtimi dhe krijimesh

je identiteti ynë i qenies dhe gjakut

dritë është shkrimi yt dhe fjala jote!

E di se ka libra të fshehur me fjalë

të shqipes së lashtë! Bibliotekën e

e Aleksandrisë e dogjën për librat

e shkruar shqip, zili kishin Thotin,

Faraonin, Zeusin, Aleksandrin dhe

Pirro Shqiponjën. Nata i kishte zili

Ptolemejtë dhe mbretërit pellazgë.

Gjuha ime kozmike, gjuha ime e

përëndive, edhe pas mijëra vjetësh,

ti mbete po ajo hyjnorja e kësaj

bote, në luftë, në flakë dhe n´beteja.

Kjo këngë e lashtë në vetveten e saj

vazhdon e gjallë në të folmen e vet

Në Dodonë e gjithëandej pellazgo-

Ilirisë, Zeusi fliste shqip në Olimp

fliste në gjuhën e tij të perëndisë,

në gjuhën e nënës që atë e lindi.

Atdhe Geci - Dortmund, 29 dhjetor, 2020

EMBLEMAT ARBËRORE

Shumë shpata perandarësh janë shembur mbi né

dhe shumë ëndërra shqipesh janë vrarë për atdhe

jemi nipash të pellazgo-ilirëve, fisesh të hershme

s´jemi bijë lotësh as humbës të luftave e betejave

jemi vendlindja e dy botëve të shenjta e himnore

Më 17 shkurt “trimat” e ngritën një tjetër flamur

jo atë të betejave, jo atë të busteve dhe të varreve

Në vendlindjen tonë prej 54 shkronjash pellazge

rilindëm me 36 shkronjat e Alfabetit të Manastirit

rilindëm përmes gjuhës krijuese të popullit tonë

Luftuam, atdheun ta bëjmë Shqipëri të bashkuar

por fqinjët i kishim armiq që synonin tokat tona

Kosovë dardane, je e hershme kur s´kishim fqinj

Je e lashtë kur kufijtë shtrihehin  deri  në  Vjenë

I gjithë mesdheu ishte toka jonë dhe vendi ynë

kaluar kemi nëpër dy vendlindje luftërash, nëpër

dy epoka të trishta por, fati s´ ishte në anën tonë

kështu përjetuam dy fitore luftash të pakënaqura!

Nga zotat e hershëm tek monarkët e sotëm, kemi

plotë mistere, si i mbijetuam egërsisë së fqinjëve

historia është krijim i shenjtë dhe, krijim fitoresh

Më 17 shkurt “trimat” e ngritën një tjetër flamur

jo atë të betejave, jo atë të rënëve dhe të busteve

ngritën një flamur të konsultuar dhe me pazare

se ky vendi ynë, vetëm qiellin e ka të përjetshëm!...

Atdhe Geci - Dortmund, dhjetor, 2020

NUJA IME ÇAMËRI

I veshur me fustan të Nujës së tij

përëndia Thoti na e solli fjalën Një

me fustanellë vishej Zeusi e Plato

vishej Apolloni, Aleksandri e Pirro

visheshin tëra fiset pellazgo-ilire

mbretër t´Epirit, dhe të Dardanisë

s´e me fjalën e parë Një, të Thotit

vishej atomi, dielli dhe galaktikat

Kjo veshje e paqes dhe e luftërave

shprehin yjet dhe zërin e numrve

identitetin e gjuhës dhe të festave

krahët e mendimit të zotave tanë

N´u, ti i mundëson orët e mbara të

së ardhmes dhe, orët e s´kaluarës,

bimon lart origjinën e gjakëlindjes

Fustanellë, je më shumë se qenie

më tepër se art, shkencë e filozofi

je dritë qytetërimi, je valle-dramë

në çdo palë je dasmë dielli e paqe

ke shtrirje mendimesh dhe kauzë

je epokë me plagë  epike  në trup

N´u, je Ipe, je identitet e krishtërim!...

Atdhe Geci - Dortmund, 2020