Editorial » Latifi
Blerim Latifi: John Cam Hobhouse dhe Xhorxh Gordon Bajron - Nëpër viset e Ballkanit
E merkure, 07.10.2020, 06:33 PM
Blerim Latifi:
John
Cam Hobhouse (1786-1869), i njohur më vonë si Lordi Broughton, në fillimet e
shekullit XIX, bashkë me poetin anglez Xhorxh Gordon Bajron, kishin ndërmarrë
një udhëtim të gjatë nëpër viset e Ballkanit. Të dy ishin aristokratë anglezë.
Të dy kishin shije artistike dhe botëkuptim romantik. Të dy ishin të ngarkuar
me stereotipet dhe paragjykimet e kohës, por me gjithë këto ata kishin një
dallim midis tyre : Bajron ishte poet i shquar, ndërsa Broughton përpiqej të
bënte emër në fushën e prozës historike. Përshtypjet e tij gjatë udhëtimit
nëpër viset e Ballkanit, ai do t’i përmbledh në librin me titull : “Një udhëtim
nëpërmes Shqipërisë dhe provincave tjera të Turqisë në Europë dhe Azi, deri në
Kostandinopojë, gjatë viteve 1809-1810”. Libri ishte botuar në vitin 1813.
Teksti në të cilin Broughton i paraqet gratë shqiptare si të shtypura e të
trajtuara në mënyrë mizore nga burrat ndodhet pikërisht në këtë libër dhe
saktësisht në faqën 129 të tij. Në faqën 121 ai shkruan se “gratë shqiptare
janë të gjata, të forta, jo të papërfillshme, por në fytyrat e tyre ato mbajnë
të gjitha shenjat e mjerimit, të trajtimit të keq dhe punës së rëndë”. Fakti se
ne sot e njohim shumë mirë bashkëudhëtarin e Broughton-it, Bajronin, e jo vetë
Broughton-in, lidhet me atë se Bajroni në poemën e tij e lartëson Shqipërinë
dhe shqiptarët, ndërsa Broughton-i nuk e bën një gjë të tillë. Broughton-i
kishte simpati për grekët, tek të cilët shihte trashëgimtarët e Greqisë antike,
ndërsa Bajroni ra në dashuri si me grekët ashtu edhe me shqiptarët. “O
Shqipëri, ku lindi Iskanderi- këngë e rinisë, fanar i të urtëve!”- këto janë dy
nga vargjet më të bukura në poemën e Bajronit “Shtegtimi i Çajld Harlodit”.
Problemi
me tekstin e Broughton-it mbi gjëndjen e grave shqiptare nuk është tek vetë
teksti si i tillë. Broughton-i po përpiqej të përshkruante realitetin e një
shoqërie totalisht patriarkale, në të cilën shtypja e trajtimi i keq i grave përbën normë. Ne mund ta
kritikojmë atë për përgjithësimin e shpejtë që i bën asaj që sheh me sytë e
tij, por poashtu është krejtësisht e pakuptimtë të mendojmë se në vitin 1810
gratë shqiptare do të jenë trajtuar në mënyrë liberale dhe të emancipuar nga
burrat e tyre. Në vitin 1810 jo vetëm në Ballkan, por në të gjithë Europën,
idetë mbi emancipimin e grave dhe barazinë e tyre me burrat, ende ishin në
gjëndje embrionale.Gjithandej gratë trajtoheshin keq e më keq dhe shqiptarët
nuk bënin përjashtim nga të tjerët.
Problemi
me tekstin e Broughton-it qëndron në faktin se ky tekst prej editorëve të
“Historia e Përbashkët të Ballkanit” nxirret nga konteksti i librit të
Broughton-it, nga konteksti i kohës për të cilin flet libri, dhe prezantohet
vizuelisht, në mënyrë tinzare, si një tipar i përhershëm i sjelljes së
shqiptarëve ndaj grave. Një mënyrë e tillë prezentimi bartë konotacione të
qarta raciste. Broughton-i nuk ishte specialist as i etnologjisë, as i
sociologjisë, as i antropologjisë, as i historisë së Ballkanit, por vetëm një
shkrimtar i formuar nga leximet e teksteve klasike. Nëse do të donin që të mos
binin në pozicione raciste, redaktorët e librit “Historia e Përbashkët e
Ballkanit”, do duhej që të prezantonin kontekstualisht pikëvështrimin e
Broughton-it dhe, njëkohësisht, të prezantonin kufizimet akademike të tij. Këto
kufizime shihen gjithandej librit, ku Broughton-i shpalosë vlerësime dhe
informata të pasakta mbi shumë personazhe dhe ngjarje historike. Edhe kjo duhet
kuptuar në kontekstin e një kohe kur historiografia shkencore ende ishte në
hapat e saj të parë dhe verifikimi i burimeve nuk kërkohej si rregull e
domosdoshme në të shkruarit e historisë. Megjithatë, një gjë e bukur gjendet në
librin e Broughton-it. Aty, ndoshta për herë të parë, nga një autor perëndimor,
e gjejmë të paraqitur hartën etnike të popullit shqiptar, e cila përfshinë
gjithë territorin nga Preveza në jug, deri në malet e Kopaunikut në veri. Kjo
një kohë kur koncepti politik i Shqipërisë ende nuk ekzistonte dhe procesi i
formimit të kombeve ballkanike po ashtu ende nuk kishte filluar.