E hene, 29.04.2024, 12:48 AM (GMT+1)

Kulturë

Përparim Hysi: Kohë Pleqërie

E marte, 11.10.2016, 05:17 PM


Kohë Pleqërie

 

(cikël me poezi)

 

Nga Përparim Hysi

 

1. Mikja ime!

 

Ti je si një dremitje e ëmbël

Që e zbutë dhimbjen time

Dhe ç'them, mos kujto se është ëndërr

Por e vërtetë e prekshme, o mikja ime!

 

Je si ballsam mbi timen plagë

Dhe plaga zë e më dhëmb më pak

E shoh dhe  e ndjej se jam plak

Dhe sahanët i kam pa kapakë.

 

2.Në shetitje

 

Për çdo natë dal shetitje

(Këtë punë e bëj për natë)

Porse hasa në "flladitje"

Që ma mbushi shpirtin fllad.

 

Fllad ma mbushi dhe më dehu

Sikur ja: piva opium!

Si një lule dalë nga dheu

Qe e gjitha si llokum!

 

Faqa e saj vetëtinte

Pale syri? Sy me bisht!!!

Ah, ç'më bëre, moj shetitje

Më kthen kohën  djalërisht...

 

Dhe më foli (më shtie çikë)

Seç më tha ( eh, sa rëndësi!)

Po flas hapur  dhe açik:

- Të marrtë dreqi, pleqëri!

 

3. Ç'faj të pata bërë?

 

Ç'faj të pata bërë, o moj mikja ime?

Që nuk  m'i ndanë të tuajat shikime?

Unë di të "këndoj" kur m'i ngul sytë

Se jam plak, moj, dhe marr vesh nga"magjitë"

 

Pastaj veç syve, fët e fët me vetull

Unë vërtet jam plak, por ende s'kam vdekur

Që thuaj, moj "shikime", mos më kthe prapa

Se ta dish, moj mike, me gushtin shkoi vapa.

 

4. Më thotë dikush

 

Nga larg, në telefon, më thotë dikush:

- Heu, po zëri po të vjen si pushkë!

Unë këtë thënie e marr si këndellje

Se jam plakur e thinjur si dele.

 

Qesh, pak me veten, tek shkruaj

(Të më shoh "dikushja" se si ngjaj?!!!)

Nëse zëri atje shkon si pushkë,

Ballas me të, do shoh një "truk".

 

Se mosha ka vënë domenin

Dhe kjo gjë ma shton pezmin

Si kone më leh nga pas pleqëria

Dhe unë si gjithë njerëzia.

 

5."Çastmjalti?!"

 

Trup yt? I drejtë- kavak! Dhe fytyra e bardhë, borë!

Unë po futem në merak, sa dhe frymë marr me zor.

Syri i madh, i mbushur qiell; gati mua më përpin

Dhe ma ngul atë turrielë,sa dhe zemrën ma bën vrimë!!!

 

Ma bën vrimë dhe zu më dhëmb, se s'duroj, se jam dhe plak

Atë sy ma ktheve gjëmb që më shpon pak nga pak

Zë e nxehem si dikur, kur të merrja gjak në vetull

Se m'u duk, o moj, sikur... sikur ende të mos kem vdekur.

 

Ca meraku, ca "inati", hidhem drejt e në  luftim

E kujtoj atë "çastmajlti"... këto vargje si kujtim.



(Vota: 0)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora