Kulturë
Qazim Shehu: Peisazh i ashpër
E enjte, 07.05.2015, 07:11 PM
QAZIM D. SHEHU
PEIZAZH I ASHPËR
Nëpër shkëmbenj trishtimi zë e niset,
Shkrofëtijnë nga dielli legjendat e shpikura,
Në gojë vikamash një filiz jete dridhet,
Pasqyrat afrojë stuhinë të përtërihet.
Ndonjë zog, këtu , trembet e ik
I hutuar në udhëtimin biblik,
Nën flokët ulëritëse të pyjeve
Qiellin thepat grisin si me thikë.
PRINDËRIT
Do shkoj tek shtëpia ime në malësi,
Të gjejë hijen e prindërve që s`janë,
Hije që në ëndrra më rri,
Hutim flake që ofshan.
Shtëpisë sime i këndon oshëtima e ikjes,
Oshëtimë që vetëm unë e ndjej,
Ende ndez zjarr pa iu dorëzuar fikjes,
Në Kostenjë.
Vjen natën fytyrë e nënës dhe babës,
Syri i tyre hedh rreze mbi hi,
Hija e nënës dhe e babës
Nxjerr xixa mbi gurin e zi…
JUBILARE
Më duhet të zbres nja njëqind vite
Të arrij tek Lufta e Parë,
Dhe duke bërë llogarinë
Tek e Dyta të shkoj duke qarë.
Me yjet e paqes që shpesh shuhen
Nga ndonjë psikopat që s`mendohet,
Shpresoj që e treta mbi ne mos luhet,
Nga kjo botë që padrejtësisht pasurohet .
MIRAZH
Ma zbraz zemrën nga rëndomtësia,
Me flokun biond në ajër shënon një rreth,
Një rreth të lëvizshëm ,kjo është dashuria
Them ,e kjo më ngjeth.
Në lëvizje ngjet kjo, në largësi,
Pastaj afrohesh me syrin gështenjë
Më krijon një shtjellë ku prehje s`gjej,
Rrethi zvogëlohet për thellësinë e denjë…
+++
Rjedhin kujtimet,
Shikimesh të vjedhura,
Hoje ku s`vjen më bleta.
+++
Bota ndërsehet në fjalë,
Botë impotente,
Nderin shikon me lente.
+++
Botë sureale
Ngritur në një rrenë,
Përjetësinë dëfren
+++
Në vlagën e një frymëzimi
Nga dashuria për ty,
Fjalët asgjësohen...
+++
Harkun tendosa,
Më iku shigjeta,
U zmadhua shenja.
+++
Fre veri gjuhës!...,
Babë ,nuk jam kalë;
Gjykoje jetën, djalë!...
+++
Bishat e malit u rralluan,
Në përralla hynë,
Dyll i hënës u ngre statujën.
+++
Jetojmë në kohë të qeta,
Varet në ajër një bori,
Ajri i fryn me mëri.
+++
E thur një këngë për ty,
Pa fjalë, me tinguj,
+++
Gjethnajë e blertë,
Hutuese ,përvëluese,
Dridhet kënga mashtruese..
+++
E thirra ulërimën e ujkut,
Të shqyente hipokrizinë;
Qeshte e vërteta në vitrinë…