Poezi rumune nga Ioan Romeo Ro?iianu

Nga i njëjti autor: “Thonj të dhimbjes” (1994), “Lindja e pagjumësisë” (1996), “Ndërresa për të Shenjtin e harruar” (1997), “Poeti i vrarë nga Fjalët” (1999), ”Letra të hapura trupit Tënd” (2000), “Mallkimi që shuan qirinj” (2000), “Akatistet e Nënës së Zotit” – bashkautor - (2002, ribotim 2003), “Në kërkim të engjëllit të humbur” (2005), “Rinjerëzimi i fjalëve” (2005), “Piktori i fjalëve” (2015). Deri tani Ioan Romeo Ro?iianu ka shkruar parathënie, pasthënie apo vështrime kritike për rreth 200 libra. Ka qenë i përfshirë në 10 fjalorë dhe 26 antologji letrare. Në cilësi të redaktorit, kryeredaktorit apo drejtorit të editurave  “Casa Lux” dhe “Odeon” në Bukureshtit dhe “Enesis” e “Iulius” në Baia Mare, ka koordinuar dhe është përkujdesur për botimin e mbi 100 librave.

 

*****

De acelasi autor: „Unghi al durerii” – Casa de Editur? PANTEON, Piatra Neam?, 1994, versuri; „Na?terea insomniei” - Casa Editorial? ODEON, Bucure?ti, 1996, versuri; „Lenjerie pentru Sfântul uitat” – Editura CYBELA, Baia Mare, 1997, versuri; „Poetul ucis de Cuvinte” – Editura CYBELA, Baia Mare, 1999, versuri; „Scrisori deschise trupului T?U” -  Editura Universit??ii de Nord, Baia Mare, 2000,  versuri; „Blestemul care stinge lumân?ri” – Casa Editorial? ODEON, Bucure?ti, 2000, versuri; „Acatistele Maicii Domnului” - Editura IULIUS, Baia Mare, 2002, religie, Editia I - a, coautor, al?turi de ÎPS Justinian Chira, Episcopul Maramure?ului ?i S?tmarului; „Acatistele Maicii Domnului” - Editura IULIUS, Baia Mare, 2003, religie, Editia a – II - a, coautor, al?turi de ÎPS Justinian Chira, Episcopul Maramure?ului ?i S?tmarului; „În c?utarea Îngerului pierdut” – Editura IULIUS, Baia Mare, 2004, versuri, editia I – a; „Înnomenirea cuvintelor” – Editura IULIUS, Baia Mare, 2005, versuri, editia I – a;  „În c?utarea Îngerului pierdut” – Editura IULIUS, Baia Mare, 2005, versuri, editia a II – a, rev?zut?  ?i ad?ugit?; „Înnomenirea cuvintelor” – Editura IULIUS, Baia Mare, 2005, versuri, editia a II – a, rev?zut? ?i ad?ugit?; „Înnomenirea cuvintelor” - Editura CECONII, Baia Mare, 2014, versuri, edi?ia a - III – a, rev?zut? ?i ad?ugit?; „Pictorii cuvintelor” – Editura TipoMOLDOVA, Iasi, 2015, critica literara. Pân? acum Ioan Romeo Ro?iianu a semnat prefa?a, postfa?a sau referin?e critice la peste 200 de c?r?i, a fost inclus în 10 dic?ionare ?i în 26 de antologii literare. Din postura de redactor, redactor sef sau director la editurile „Casa Lux” si „Odeon” din Bucuresti si „Enesis” si „Iulius” din Baia Mare a coordonat si ingrijit apartitia a peste 100 de carti.

 

*****

SEARA ÎN CARE MI-A INTRAT CEA?A-N ODAIE

 

Am deschis larg fereasra ce d?dea înspre lumea cernit?

în odaia ticsit? de c?r?i a n?v?lit o cea?? adânc? ?i grea

eroii din c?r?i nu s-au mai v?zut dintr-o dat? tablourile

?i-au nedefinit culorile în ochii-mi obosi?i

seara în?ira ce?uri, n?luci n?v?leau de peste tot

pe tavanul cojit umbre inexplicabile îmblânzeau

clipa trecerii mele prin lume

 

MBRËMJA KUR MË HYRI MJEGULLA NË DHOMË

 

E hapa gjerë dritaren që drejtohej kah bota e shoshitur

Në dhomën e mbushur me libra vërshoi një mjegull e rëndë

Heronjtë e librave nu u dukën përnjëherë tabllotë

I bënë të padefinuara ngjyrat në sytë e mi të lodhur

Mbrëmja vargëzon mjegulla, hienat vërshonin kahmos

Në tavanin e grisur hije të pashpjeguara e ëmbëlsonin

Çastin e kalimit tim nëpër botë

 

SUFLETUL E LA PLIMBARE CU GÂNDUL

 

Trec pe str?zile mustind a s?rb?toare

printre copaci ?i blocuri se vede cerul înseninat

dup? ploaie miroase frumos ora?ul

dup? slujba de Pa?te biserica e goal?

sfin?ii din icoane au privirile senine

însenina?i le sunt ochii dup? închinarea uman?

dup? iertarea divin? cu to?ii tânjim.

 

Se face sear? în ?oapt? în ora?ul cu 50 de biserici

în el cu toate credin?ele lumii arzând

sufletul meu e la plimbare cu gândul

via?a mea st? în continuare la pând?

pân? ieri nu-mi era tare team? de moarte

ast?zi mi-e mai mult decât ieri

mai pu?in decât mâine îmi e.

 

SHPIRTI ËSHTË NË SHËTITJE ME MENDIMIN

 

Kaloj rrugëve me erëtimë kremtimi

Mes pemëve e bloqeve duket qielli i kulluar

Pas shiut qyteti ka aromë të bukur

Pas meshës së Pashkëve kisha është e zbrazët

Të shenjtit nga ikonat kanë shikime të qarta

Të kulluar u duken sytë pas uratës humane

Pas faljes hyjnore të gjithë përgjërohemi

 

Vjen mbrëmja me pëshpëritje në qytetin me 50 kisha

Atje të gjitha besimet e botës zhurriten

Shpirti im është në shëtitje me mendimin

Jeta ime rri edhe më tej në përgjim

Deri dje nuk kisha frikë të madhe nga vdekja

Sot po trembem më shumë se sa dje

Dhe më pak se sa nesër do trembem

 

POEME PENTRU MAI TÂRZIU

 

Lini?tea se în?urubeaz? în aerul nop?ii

stelele nu spun nimic ?i-?i v?d de lic?rul lor str?veziu

la televizorul color via?a se vede mereu în alb-negru

întotdeauna pove?tile pot fi reduse la bucurie ?i triste?e

la iubire ?i ur? la plus ?i minus ceva.

 

Via?a are gust s?rat atunci când se scurge repede ?i degeaba

mizeria n?p?de?te sufletul mai întâi ?i coboar? în strad?

orice urm? pe caldarâm despre un trup vorbe?te

orice amintire are parfum de umbr?

orice zi se încheie c-o noapte

orice lucru ridic?m dezvelim altul

orice clip? începem sfâr?im o alta din via??.

 

Ne e fric? de moarte dar n-o spunem de frica ei

ne prefacem ferici?i ?i d?m cu tifla propriului timp

e nesigur totul în lume pân? ?i timpul probabil

este probabil totul este posibil s? fie timpul posibil

posibil s? fie timpul acesta dr?gu?

nu-l cost? nimic s? fie a?a

e vorba de via?a noastr? ?i via?a noastr?-i în joc

atunci când tr?im atât de pu?in

ea devine ?i mai scurt? atunci când realiz?m c? e scurt?

de parc? am?girea ne-ar ?ine de cald

a?a ne min?im cu neru?inare cu nesim?ire

refuz?m s? d?m vie?ii ce e al ei

trupului ce e al lui ?i sufletului ceea ce merit?.

 

POEMA PËR MË VONË

 

Qetësia përbirohet në ajrin e natës

Yjet nuk thonë gjë, e kundrojnë dritën e stërblertë

Në televizorin kolor jeta duket prore bardh/e/zi

Gjithmonë përrallat mund të reduktohen në gëzim e trishtim

Në dashuri e urrejtje në plus dhe minus nga diçka

 

Jeta ka shije të njelmët kur shterret shpejt e më kot

Mizerja vërshon shpirtin para se të zbresë në rrugë

Çdo gjurmë në kalldërma për një trup që po flet

Çdo kujtim ka parfum prej hijeje

Çdo ditë përmbyllet me një natë

Çdo gjë e ngrejmë duke e shpaluar tjetrin

Çdo çast e nisim duke e mbaruar një tjetër nga jeta

 

Kemi frikë nga vdekja por s’e themi nga frika e saj

Shtirremi të lumtur dhe tallemi me kohën tonë

E pasigurtë gjithçka në botë madje ndoshta edhe koha

Gjithçka bën të mundshëm që edhe koha të jetë e mundshme

E mundshme të jetë edhe kjo kohë e dashur

S’i kushton asgjë të jetë e tillë

Fjala ësht’për jetën tonë dhe jeta jonë vihet në lojë

Atëherë kur po jetojmë kaq pak

Ajo bëhet dhe më e shkurtë kur shohim se është e shkurtë

Thuajse zhgënjimi do të na mbajë ngrohtë

Kështu zhgënjehemi me paturpësi me pandjeshmëri

Refuzojmë t’i japim jetës atë që është e saj

Trupin që është i saj dhe shpirtin që e meriton

(I shqipëroi: Baki Ymeri)