Agim Gashi: Kopilat e kombit

AGIM GASHI

 

KOPILAT E KOMBIT

 

Kopilat e kombit, kopila t´Srebisë,

Po ia ndalin rriten Kosovë e Shqipnisë,

Kopilat e kombit, kopila shqiptar

Na e vranë atdheun, e mbyten për t´gjallë.

 

I niset vrasjet naten, i niset me tradhëti,

Me vra informimin, atë pak gazetari,

Shkelët sofren shqipe, ju e shkelet bukën

Masakruet me shishe, djaloshin Ali Uken.

 

Kur kersiste pushka, naten midis territ,

Vranin Kolonelin kopila t´Enverit,

Na i ngrehnin gotat, me dolli t´rakisë

Gjak shqiptari pinin, për dëshirë t´Serbisë.

 

Vranin djem e vasha kopilat barbar,

Çdo gja mund të ishin, kurrsesi shqiptar,

E vranin atdheun, kopilat e Greqisë,

I qiten hije t´zezë, Kosovë  e Shqipnisë.

 

Ia moren ftyren, ia hupen nderin,

Drenices heroike, kur vran Haki Imerin,

I koriten Odat, e koriten pragun

Kur vranë gazetarin, atë Besim Dajakun.

 

Kopilat e atdheut, kopila t´mjerimit,

Janë kopila të ndytë e me fare Stalini,

Janë djem të kqinjë, janë bij të ulokut,

Kob plumbat e zi në trup t´Enver Malokut.

 

Kur e vratë Xhemajlin, vratë ju ardhmërinë,

Pse kaq shumë urreni, Kosovë e Shqipninë?

Shkelët n´gjak t´atdheut dhe n´varre t´deshmorëve,

O ju shpirt katila, o ju bijt e horrëve.

 

Kur moret Shaban Manajn, moret ardhërinë,

Trupin ia dogjët, flakë Arbërinë,

E shkretnut Kosoven, zjarr toka e dheu

Nga plagët e shaktueme, sa shumë rënkon atdheu.

 

Në luftë Smajl Hajdaraj, Komandant i rrept,

Në paqë popull i Tij e zgjedh deputet,

Smund e vrau Milloshi, as ushtri e tij,

Ju fara e keqe, e vratë në liri.

 

Shumëherë ju Drenicen e keni koritë

Zut´ Hanë e Diell, zutë rreze e dritë,

Kur  vrat Ismet Rracin, atë trim si zog mali,

Qau Azem Galica e Adem Jashari.

 

Po Shefki Popova, ky burr skyfter mali,

Kush na ishte vrasësisi, jeten kush ia ndali?

O ju fara e poshter me gjakun barbar,

Hangrët drahmë e leva, u shitët për dinar.

 

Kur në Pejë kurdisët, vrasjet bashkë me djall,

E vratë Tahir Zemën me nip edhe djal,

Valrimin e ndalen ato vale të Drinit

Qau dhe u dridh, toka e Dukagjinit.

 

Shkuet n´Prizeren te Komandant Drini

Në shtëpinë e Tij, rranzë atij blini,

Ia shkrepet plumbat, plumba t´zi n´tradhëti,

Ju lavdoi Serbia, Rusia me Greqi.

 

Në Bresalc ju pritet si hijena prenë

Me vra gazetarin e me vra atdhenë.

Plambat n´kokë t´Bardhylit, plumba dhe lirisë,

Ju e vratë Kosoven, vratë edhe Shqipninë.

 

Sebahete Tolajn edhe Isuf  Haklajn, pse në prita i vratë?

Donit me humbë gjurmë, por tragje krimi late.

Dhe qindra e qindra, i çuet me u ba dhe,

Frymen ia zutë për vdekje, të lumit atdhe.

 

Sot vajtojnë nanat, jetimat ju mallkojnë,

Ende skemi kujt, ankesa ti dergojmë,

Populli do ta kthen, n´atdhe liri e nderin,

Në burgje kopilat, n´burgje kriminelin.