Zemra Shqiptare
https://www.zemrashqiptare.net/
https://www.zemrashqiptare.net/
| E enjte, 07.05.2015, 05:55 PM |
Nga i njëjti autor: “Thonj të dhimbjes” (1994),
“Lindja e pagjumësisë” (1996), “Ndërresa për të Shenjtin e harruar” (1997),
“Poeti i vrarë nga Fjalët” (1999), ”Letra të hapura trupit Tënd” (2000),
“Mallkimi që shuan qirinj” (2000), “Akatistet e Nënës së Zotit” –
bashkautor - (2002, ribotim 2003), “Në kërkim të engjëllit të humbur” (2005),
“Rinjerëzimi i fjalëve” (2005), “Piktori i fjalëve” (2015). Deri tani Ioan
Romeo Ro?iianu ka shkruar parathënie, pasthënie apo vështrime kritike për rreth 200 libra. Ka qenë i përfshirë
në 10 fjalorë dhe 26 antologji letrare. Në cilësi të redaktorit, kryeredaktorit
apo drejtorit të editurave “Casa Lux”
dhe “Odeon” në Bukureshtit dhe “Enesis” e “Iulius” në Baia Mare, ka koordinuar
dhe është përkujdesur për botimin e mbi 100 librave.
*****
De acelasi autor:
„Unghi al durerii” – Casa de Editur? PANTEON, Piatra Neam?, 1994, versuri;
„Na?terea insomniei” - Casa Editorial? ODEON, Bucure?ti, 1996, versuri;
„Lenjerie pentru Sfântul uitat” – Editura CYBELA, Baia Mare, 1997, versuri;
„Poetul ucis de Cuvinte” – Editura CYBELA, Baia Mare, 1999, versuri; „Scrisori
deschise trupului T?U” - Editura
Universit??ii de Nord, Baia Mare, 2000,
versuri; „Blestemul care stinge lumân?ri” – Casa Editorial? ODEON,
Bucure?ti, 2000, versuri; „Acatistele Maicii Domnului” - Editura IULIUS, Baia
Mare, 2002, religie, Editia I - a, coautor, al?turi de ÎPS Justinian Chira,
Episcopul Maramure?ului ?i S?tmarului; „Acatistele Maicii Domnului” - Editura
IULIUS, Baia Mare, 2003, religie, Editia a – II - a, coautor, al?turi de ÎPS
Justinian Chira, Episcopul Maramure?ului ?i S?tmarului; „În c?utarea Îngerului
pierdut” – Editura IULIUS, Baia Mare, 2004, versuri, editia I – a; „Înnomenirea
cuvintelor” – Editura IULIUS, Baia Mare, 2005, versuri, editia I – a; „În c?utarea Îngerului pierdut” – Editura
IULIUS, Baia Mare, 2005, versuri, editia a II – a, rev?zut? ?i ad?ugit?; „Înnomenirea cuvintelor” –
Editura IULIUS, Baia Mare, 2005, versuri, editia a II – a, rev?zut? ?i
ad?ugit?; „Înnomenirea cuvintelor” - Editura CECONII, Baia Mare,
2014, versuri, edi?ia a
-
*****
SEARA ÎN
Am deschis larg fereasra ce d?dea înspre lumea cernit?
în odaia ticsit? de c?r?i a n?v?lit o cea?? adânc? ?i grea
eroii din c?r?i nu s-au mai v?zut dintr-o dat? tablourile
?i-au nedefinit culorile în ochii-mi obosi?i
seara în?ira ce?uri, n?luci n?v?leau de peste tot
pe tavanul cojit umbre inexplicabile îmblânzeau
clipa trecerii mele prin lume
MBRËMJA KUR MË HYRI MJEGULLA NË DHOMË
E hapa gjerë dritaren që drejtohej kah bota e shoshitur
Në dhomën e mbushur me libra vërshoi një mjegull e rëndë
Heronjtë e librave nu u dukën përnjëherë tabllotë
I bënë të padefinuara ngjyrat në sytë e mi të lodhur
Mbrëmja vargëzon mjegulla, hienat vërshonin kahmos
Në tavanin e grisur hije të pashpjeguara e ëmbëlsonin
Çastin e kalimit tim nëpër botë
SUFLETUL E LA PLIMBARE CU GÂNDUL
Trec pe str?zile mustind a s?rb?toare
printre copaci ?i blocuri se vede cerul înseninat
dup? ploaie miroase frumos ora?ul
dup? slujba de Pa?te biserica e goal?
sfin?ii din icoane au privirile senine
însenina?i le sunt ochii dup? închinarea uman?
dup? iertarea divin? cu to?ii tânjim.
Se face sear? în ?oapt? în ora?ul cu 50 de biserici
în el cu toate credin?ele lumii arzând
sufletul meu e la plimbare cu gândul
via?a mea st? în continuare la pând?
pân? ieri nu-mi era tare team? de moarte
ast?zi mi-e mai mult decât ieri
mai pu?in decât mâine îmi e.
SHPIRTI ËSHTË NË SHËTITJE ME MENDIMIN
Kaloj rrugëve me erëtimë kremtimi
Mes pemëve e bloqeve duket qielli i kulluar
Pas shiut qyteti ka aromë të bukur
Pas meshës së Pashkëve kisha është e zbrazët
Të shenjtit nga ikonat kanë shikime të qarta
Të kulluar u duken sytë pas uratës humane
Pas faljes hyjnore të gjithë përgjërohemi
Vjen mbrëmja me pëshpëritje në qytetin me 50 kisha
Atje të gjitha besimet e botës zhurriten
Shpirti im është në shëtitje me mendimin
Jeta ime rri edhe më tej në përgjim
Deri dje nuk kisha frikë të madhe nga vdekja
Sot po trembem më shumë se sa dje
Dhe më pak se sa nesër do trembem
POEME PENTRU
Lini?tea se în?urubeaz? în aerul nop?ii
stelele nu spun nimic ?i-?i v?d de lic?rul lor str?veziu
la televizorul color via?a se vede mereu în alb-negru
întotdeauna pove?tile pot fi reduse la bucurie ?i triste?e
la iubire ?i ur? la plus ?i minus ceva.
Via?a are gust s?rat atunci când se scurge repede ?i degeaba
mizeria n?p?de?te sufletul mai întâi ?i coboar? în strad?
orice urm? pe caldarâm despre un trup vorbe?te
orice amintire are parfum de umbr?
orice zi se încheie c-o noapte
orice lucru ridic?m dezvelim altul
orice clip? începem sfâr?im o alta din via??.
Ne e fric? de moarte dar n-o spunem de frica ei
ne prefacem ferici?i ?i d?m cu tifla propriului timp
e nesigur totul în lume pân? ?i timpul probabil
este probabil totul este posibil s? fie timpul posibil
posibil s? fie timpul acesta dr?gu?
nu-l cost? nimic s? fie a?a
e vorba de via?a noastr? ?i via?a noastr?-i în joc
atunci când tr?im atât de pu?in
ea devine ?i mai scurt? atunci când realiz?m c? e scurt?
de parc? am?girea ne-ar ?ine de cald
a?a ne min?im cu neru?inare cu nesim?ire
refuz?m s? d?m vie?ii ce e al ei
trupului ce e al lui ?i sufletului ceea ce merit?.
POEMA PËR MË VONË
Qetësia përbirohet në ajrin e natës
Yjet nuk thonë gjë, e kundrojnë dritën e stërblertë
Në televizorin kolor jeta duket prore bardh/e/zi
Gjithmonë përrallat mund të reduktohen në gëzim e trishtim
Në dashuri e urrejtje në plus dhe minus nga diçka
Jeta ka shije të njelmët kur shterret shpejt e më kot
Mizerja vërshon shpirtin para se të zbresë në rrugë
Çdo gjurmë në kalldërma për një trup që po flet
Çdo kujtim ka parfum prej hijeje
Çdo ditë përmbyllet me një natë
Çdo gjë e ngrejmë duke e shpaluar tjetrin
Çdo çast e nisim duke e mbaruar një tjetër nga jeta
Kemi frikë nga vdekja por s’e themi nga frika e saj
Shtirremi të lumtur dhe tallemi me kohën tonë
E pasigurtë gjithçka në botë madje ndoshta edhe koha
Gjithçka bën të mundshëm që edhe koha të jetë e mundshme
E mundshme të jetë edhe kjo kohë e dashur
S’i kushton asgjë të jetë e tillë
Fjala ësht’për jetën tonë dhe jeta jonë vihet në lojë
Atëherë kur po jetojmë kaq pak
Ajo bëhet dhe më e shkurtë kur shohim se është e shkurtë
Thuajse zhgënjimi do të na mbajë ngrohtë
Kështu zhgënjehemi me paturpësi me pandjeshmëri
Refuzojmë t’i japim jetës atë që është e saj
Trupin që është i saj dhe shpirtin që e meriton
(I shqipëroi: Baki Ymeri)