Bajame Hoxha - Çeliku: Nënës

BAJAME HOXHA-CELIKU, Orlando

NENES

Psheretimat e mia u futen thell ne gjirin tend te ngrohte

Dhe  per cdo dhimbje qe prape tani renkoj

Ne gjirin tende, gjithnje gjeja qetesine, oh, moj nene

Tek gjiri yt, shpirtin tim, perseri e sheroj.

Dhe kur hallet rane mbi jeten time pa fund

Dhe kur jeta m'u kthye ne nje  tmerr

Te preheri yt i bute, mbesheta kryet, si askund

Me denese, derdha lot ne ate preher.

Me ledhatoje floket,me doren e bute, mes denesash

Me fjalen e embel, ti nene ! Me mjekoje rinine

Ti mbete dhimbja e viteve te mia, mes genjeshtrash

Se mbarte ti trime ! Renkimin e viteve ulurime.

Tani te shoh ty mes gjithe dashurive aty ne parajse

Dhe dora jote e shtrire, tani perkedhel te vobegtit

Oh, ti je dielli qe ngoh perjetesine, o nene !

Ti je nje engjell qe mbron, njerezine.