Kulturë
Luan Çipi: Kujtoj si iku kjo jetë
E marte, 26.07.2011, 06:58 PM
KUJTOJ SI IKU KJO JETË
Nga Luan Çipi
I afruar te tetëdhjeta
Kujtoj si iku kjo jetë:
Të përpjeta, tatëpjeta.
E reme, a e vërtetë?
Ikën shtatëdhjeteshtatë vjet
Vrap, plumb me fishkëllim.
Sa e shkurtër aq e shpejt,
Si ngjarje në telefilm.
Gjysmë shekull ka kaluar
Nga celebrimi i martesës.
Ish çasti kur kam besuar,
Se u lind ylli i shpresës
Edhe jeta u ndryshua
Mori tjetër kuptim
Gjykimi u dyfishua,
Aliazh në përforcim:
E krijuam një shtëpi
Martesa na bëri dy,
Lindëm edhe tre fëmijë.
Ditë e net rrokullimë
Jeta, si nga kashta, flakë.
Qe veç një transformim:
Dje, djalosh - sot plak.
Në rini, fort i nderuar
Nuk të dilte kush përpara.
Plak, braktisur, mënjanuar
Dëgjon fyerje dhe të shara.
Të shkatërrojnë tokë e shtëpi
Pa vendime e pa ligje
As që pyesin për tapi
Për rregulla, norma e gjyqe.
Të vjedhin e të bastisin
Sikur të jenë mafioz
Dhe më pas të qesëndisin
Ca hajdutë karagjoz.
Shtetarët, rijnë e vështrojnë
S’kanë nge të merren me ty
Kemi punë të tjera, thonë
Ruajmë zgjedhjet me parti.
Nuk ngeli asnjë në prag.
Rrudhur e plakur na lanë
Emigrantë, ikën larg.
Të moshuar, jetë ngrysur
Dy e nisëm bashkëjetesën
Dhe dy ngelëm, të sfilitur
Mburremi, se mbajtëm besën.
Një dëshirë prej vetmitari
“ Unë burri, të shkoj i pari
Gruaja, të më përcjell”.
Vlorë, 25 korrik 2011