Cikël poetik nga Sabile Keçmezi-Basha

Sabile Keçmezi-Basha

sabile_basha@hotmail.com

 

ME KANDAR-ME KANAR

 

 

UDHËT

 

Udhët na kthejnë mbrapsht

Lëkurën e grisur

Dhe më të acaruar

Takohemi në ishullin e blertë

 

Brigjet nuk takohen

Jo

Tha profeti

 

Edhe kështu në zymtësi

Në dy cepat e mallit

Rritën leukocitet

Takimi i stër-stër zgjatur

Paturpësisht

Përvëlon palcën e atdheut

 

Nën hijen e pritjes së plakur

bistekohen flokët e thinjura të ëndrrës

Ditët shtatzëna mbarësohen

Në dhembjet e kuqe

 

Në albumin e pluhurosur

Shfletohen katalogët

Reklamohen gjymtyrët

Dhe 1001  maskat

 

Thanë, u tha një ditë

Se ishujt kanë bërë grusht-shtet

Fjalët i mori era

Më askush nuk besoi

 

 

NGA LARGËSIA

 

Nga perspektiva

E yllit polar

Sa e vogël

Më duket

Drita, (lexo LIRIA)

 

Nga cila qafë-dhembje

Më pyete një ditë

Të numëroi

Të thinjurat

E barit

 

Edhe lartë

Edhe poshtë

Atdheu më del para

Me pala

Me rrudha

 

 

MPLAKJA E ATDHEUT

 

Sa çudi

Më thanë mbrëmë

Ka filluar

Të mplaket atdheu

 

Unë qesha

 

Qesha e thashë

Si mund të plaket hëna

Kur çdo natë bëhet nuse

Në parqe diellore

 

Plus (+) LIRIA

Për çdo qastë

Ushqehet

Me dashuri të kuqe

 

Dhe përsëri e përsëri

Më shumëfishohet atdheu

Me rreze purpuri

Në perspektiv kohore

 

 

BABAIT

 

Ti je gati-gati

I moshuar sa ATDHEU

Dhe

Tërësisht i mbushur me rrudha

Që i ke trashëguar

Nga mërzia e TIJ

 

Në gishtat e tu

Ka zënë vend lëmyshku

Që vije me shtërzimet

E kohës noprane

Me fulqi të dala

Jashtë çdo makete

 

Thonjtë

Thonjtë e zinj të historisë

Të shpupurisin plagën

Gërmojnë paturpësisht

Në anin e tokës

 

Shpesh më vjen në ëndërr

Se si kthehen

Nga udhët e largëta

Me rreze purpuri

BABAI E ATDHEU

 

 

ME KANDAR-ME KANAR

 

Me kandar ndër sqetull

Morëm udhët për udhë

Dhe flakadanët i mata

Me gjatësinë e hijes

 

Në mullirin e dhembjes

Babai im

Me kandar

Maste barrën e samarit

Dhe bluante me kandar

Brinjët e thyer

Të lisave të djegur

 

Me kandar

Mateshin edhe fjalët

Edhe shikimi

Tej për tej kornizës së atdheut

 

Muri i Berlinit me kandar

Qonte fjalë

Në Qafë Thanë

Dhe porosiste

Me kandar

Mateni edhe ëndrrën

Që nuk e ëndërroni

As në ëndërr

 

Me kandar

Mateni udhët mirë e mirë

Tej për tej atdheut

Dhe pëlhurën e bardh

Faljani dhuratë të paftuarit

Në ikje

 

Ishte një kohë

Me kandar

Kur edhe lulet përshëndeteshin me fluturat

Dhe me perëndim të Dielli

Konstandini takonte Doruntinën

 

Edhe qeshnim... me kandar

Edhe qanim me kanar