Poezi nga Faton Krasniqi

Faton Krasniqi

 

 

MOLLA E KUQE

 

 Mollën e Kuqe

 E mbolli një Dardhan

 E ujiti e rriti

 E besa edhe hëngri shumë

 Nga ajo

 Se ç`ia kishte ndjerë

 Aromën një Karpatian

 Rracë bastarde tinëzar

 E hileqar

 Vetëtimthi erdhi

 Këmbëkryq hypi në të

 E ndoqi pjellësin e saj

 Dhe i tha : tani e tutje

 Vetëm unë

 Nga kjo mollë

 Do të ha...

 

 

ENCIKLOPEDI SE JO MAHI

 

Mjeranët nuk e dinë

Nga vijnë e nga shkojnë

Të pa identitetët mundohen

Të na nënçmojnë

 

Të pa emërit mundohen

Emër të na vënë

Të ardhurit e pa ftuar

Në këto troje mundohen

Historinë t`na e tregojnë

 

Figurat historike kombëtare

Mundohen t`na i etiketojnë

Pellazgo-Ilirët

Planinci, Shiftari

Arnauti e Shipeci i emërtojnë

 

Na kan zili ndjejnë

Dëshpërim e xhelozi

S`e nuk kanë lavdi

Shtet pa emër e pa histori

Për krijimin e tij

 

FYROM duaje dhe lutu

Për profetin Josip Broz

Që ua krijoi

Shtetin artificial

 

Se përndryshe atje tej n`Vardar

Do të kishim kufirin

Shqiptaro-Bullgar

 

 

TINGUJ VIOLINE

(Demir Krasniqit)

 

Malësorët thoshin

Se në çdo fill pranvere

Te Përroi i Obërrshinës

Atje mbi bregore

T`brinjës iu dukej se

Dëgjoheshin tinguj

Të violinës

Ata thoshin se edhe

Zogjtë e moçëm

Bashkëkohanik zhdirgjeshin

E ulëshin mbi gurët

E kullës së rrënuar

E mbi degë t`qershisë

Aty sipër shtëpisë

Prisnin me ditë

Të tëra

Se kur do të vije ai

E t`i puthte me dashuri

Ashtu si në rini

Gishtat me telat

E Violinës së tij...

 

 

VALVITJE

 

Kasnecët bredhnin

Duarkryq dhe gojëmbyllur

Nëpër rrugët e rrahura

Nga këmbëzbathurit

 

Zymtësia të mjerin

E përcjell edhe në ditët

Me diell

 

Heraherës nga dëshprimi

Kërkon të ç`lodhesh e të kthjellësh

Po përsëri zhgënjehësh

 

Mallkimet e përçmimet

Të vobektin e përcjellin nga pas

Në këto rrugë me kurtha pusesh

 

Në ç`derexhe valvitemi

Të bashkuar si tufë bletësh

Të pa kënaqura

Nga nektari që thithim

 

Oshëtima jonë pak dëgjohet

Në zgafellën e ujqërve e demonëve

 

Që  thithin Kanabis Sativën

Dhe hanë mishin e qengjit

Të ri me  verë e raki...

 

 

PËRURIME

 

Vlerat nëpër shekuj

Me shumë mundime

Deri këtu udhëtuan

E mbijetuan

 

E ne sot

Mbi vlerat shekullore

Themelet e antivlerave

Përuruam

 

Mbi kullat qindëvjeçare

Autolarje inauguruam

Mbi odat pleqnare

Pompa benzine ndërtuam

 

 

SHKOI-ERDHI

 

Shkoi UNMIKU

Erdhi EULEXI

Shkoi njëri

Erdhi tjetri

 

Shumë më i zi

I riu se i vjetri

Si s`na u nda

Kurrë dajaku

Suni e gazepi

 

Vetë e lypëm

Vetë na gjeti

S`kan faj

As njëri

As tjetri

 

Pasi këtu edhe

Qeveria e “Zanzi Barit”

Deshi shtrirje

E  ndarje pushteti

 

 

VESA

 

Vesa mbi barin pranverorë

Nuk u dogj

Pasi doli dielli

Vesa u tretë

Dhe bari i lagur

Tani mbeti vet

Vesa iku

Dielli i ndau

E tani bari përsëri mbeti vet

Por erdhi  një miqësi e re

U shoqëruan lulet shumëngjyrëshe me të

 

 

(AR)MIQËSI

 

Unë jam miku

I territ

Terri është armiku im

Tash këtë po e di

Mbase e kuptova

Këtë ndodhi

Unë do ta thyej

Menjëherë këtë miqësi

Do të dal në shitoren

Përballë të blejë një qiri

 

 

QYTETIT ME LUM

      

Në sheshin e qytetit tim

Pa emërtimin shandërvan

Shetisin kryelartë njerëzit

E shpresës së mirë

 

Sheshi i qytetit tim është

Pa kalldrëm

Po është i mbushur plot

Me rini që i japin shkelqësi

 

Nuk harrohen verandat

E shetitë në mbrëmjet verore

E ndejat në kafiteritë dimërore

Pikniket pranverore në fshatrat

Malore

 

Qetësitë e ditëve vjeshtore

Qyteti im është një lule

Me shumë ngjyra

Që jeton po në katër stina