Poezi nga Stavri Risto

Dy poezi nga libri i fundit i autorit që u promovua me 14.05.2010 , titulluar "Ëndrra e Lypësit të Vogël"

Stavri Risto

Shqiptarë që prej djepit ... !

Ne kemi meloditë tona

Vallet kërcyem ndër to siç na i mësuan paraardhësit

Dhe kurrë nuk i hodhëm këmbët pas daulles së pushtuesit

As u vërtitëm nga frynë erërat

                                                që rrëxonin të së  ardhmes

                                                                      lule të njoma

Vjeshtën duke lënë jetime

Ne duke na lënë shqiptarë që prej djepit ... !

Si u kandise kështu ? !

Përse ti u rrëxove

Ndër këmbët e Oborrit

Langua mjaullitës – ti !

Me sy që rrjedhin  vdekjen e shpirtiit kryengritës

Kështu - si u kandise ?!

A s’ish misioni yt

T’i jepje drit lëndinës

Dhe malit

          flak’n e begatisë

E Nënës çdo mëngjes ti nga një lot t’i fshije

E gjoksin ti t’ja ngrohje me Këngën e Lirisë ... ?!

Oh !  - Sa shum që bërtet dhimbja

Ti a s’e dëgjon vallë

Ndër syt e vogëlushit që bredh nëpër vitrina

Në duart e plakut të urtë të shtrira mes qytetit

Dhe ke kuraj ende

Që  vargut lajkatar të bredhësh ndër gostira ... ?!

Përse ti u rrëxove

Ndër këmbët e Oborrit

Langua mjaullitës – ti !!

Me sy që rrjedhin  vdekjen e shpirtiit kryengritës

Shiko ! - si u kandise ... ?!