Neki Lulaj: Buzë kalasë së Prizrenit

Marashi i Prizrenit dëshmitar i sfidave getoike

Neki Lulaj

BUZË  KALASË SE PRIZRENIT

A të kujtohet mori zeshkane,

se ç´na panë sytë,

atë mëngjes vere,

kur karrshi, mureve të Kalasë së vjetër,

Prizreni,e fillonte jetën.

Legjenda e mite

mbi këto mure të mëdha,

që gurë mbi gurë u bënë kala,

zemra rrahë, djersa rrjedhë lum,

Prizreni ka ninulla shumë..? .

Maja e Sharrit, me krenari

përqafon kalanë ,me dashuri,

uji i ëmbël freskon,themelet,

përkundë dekada,përkundë shekuj,

përkundën vitet me dhembshuri,

n’zemër të saj ruan krenari.

.

Përkundën dekadat për mrekulli,

Prizrenit ia shtojnë të madhën bukuri .

këtij peisazhi përrallorë,

si duvak princeshe,

krushk e nuse me dasmorë.

Marashi i sfidave getoike

që u bëri rezistencë robërive,çetnike

lisi i madh,hije shekullorë,

nga rrënjët e tija kullon uji kristalorë.

Në oborrin e shtëpisë,buzë Lumbardhit,

burrat e Lidhjës patën pikëtakimin ,

aty u morën vendime historike,

mos t’u lejohet të huajve,

coptimi i trojeve etnike.!

Vërrshuan Lumenj nga tërë Shqiptaria,

nga Janina Manastiri Shkodra e Dibra,

për tu bërë digë në Prizren,

për të marrë vendime jetike,

mos të jetohet nën thundrën turko-armike.

Ymer Prizreni, Abdyl Frashëri, Sylejman Vokshi,

e njëqind e dhjetë delegatë të tjerë

do të ngelën në historinë e Shqiptarisë.

dhjetë qershori i motit 1878-të,

do ngelët datë e shenjtë

e historisë së vërtetë.