Kulturë
Poezi nga Ekrem Ajruli
E hene, 28.12.2009, 07:43 PM

Në
çairin e bleruar
mrizon lopa me një viç
qetë kullotin do gomar
një kërroçe dhe dy kërriç
pyesin kërriçat me djallëzi
kënd ke babë a e di
kërroçe ngrata veshë përpjetë
e galduar shikoi malin
krenarisht me zë të lart
tha: unë dajë e kam kalin
O njeri!
robtohu për vete
të jetosh me nderë
mos u bën argull në lëkurë të huaj
as bokërr i mjerë
robtohu për sedrën tënde
ndryshe lumi të mori
fytyra është një pëllëmbë
dhe jo gomë traktori
Kush
ta prish ëndrrën
shpirtin ta bënë farmak
vetja të duket ujk
ty lepecit plak
flet e shan përçartë
donë të lësh nam
seç të tradhton mendja
nis e vjell ballgam
po kërcëllove dhëmbët
të thyet dhëmballi
fjalët janë varfëri
angullimë çakalli
Komentoni
Artikuj te tjere
Poezi nga Yll M. Lajçi
Gjon Keka: Trazimi i martesës politike
Demir Krasniqi: Më shkoj jeta krejt me tutë
Mazllum Saneja: Ditari im (III)
Dhurata Hamzai: Parid Teferiç: “Onufri” kthehet tek Onufri
Remzi Salihu: Struktura ironike e muzës poetike
Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë uron profesor Peter R. Priftin
Recensione për librin e autores Behare Rexhepi, ''Në kërkim të dashurisë''
Moikom Zeqo: Një kryevepër e panjohur e Pjeter Bogdanit
Vargje dimri nga Skënder R. Hoxha
Suzana Kuqi: Këngë e ëmbël
At Viktor Demaj: At Gjergj Fishta Tetë letra nga Korrespodenca
Halit Bogaj: Pse
Zef Mulaj: Shqiptarët dhe Lahuta e Malsisë
Përparim Hysi: Profesori
Sokol Demaku: Bëhu guximtar - mos përbuzë
Halit Bogaj: Rudolfo Valentino (1895 –1926)
Agim Bacelli: Spartanet
Sabile Keçmezi-Basha: Ëndrrat e kuqe
Fabula nga Vangjush Saro