Kuçi, maçi, miu, buçi, buçja, derri, dosa, janë bërë bashkë po përgojojnë Amerikën, Europën, Perëndimin. Kusur s'po u lënë. Me Libër Shtëpie i kanë marrë.Tmerrohesh nga ky turp i paparë, kjo lebeti e padëgjuar.Nuk do t'i dëgjosh, dhe mbyll veshët. E pamundur. Klithmat vijnë...
Makinë ke. Qefli i natyrës je. Qytetarët po ta shpifin. Qyteti të ka ardhur te fyti. Katunin dhe katunarët i do e i respekton. Me SPAK-un s'ke asnjë problem. Ik te Mali me Gropa.Ky udhëtim fillon te "Qafa e Priskës". Mu aty, pasi i ke hedhur një sy oqeanit mahnitës të maleve në Lindje...
Kishin filluar të dukeshin televizionet private italiane. Njerëz që u ishte bërë shpirti zeher duke pritur me dhjetra vite të visheshin si njerëz dhe të hanin me lugë floriri, por kishin përfunduar te rreckat dhe supa me këmbë derri, këmbenin ethshëm eksperienca mbi mjete dhe mënyra si mund të shihnin televizionet e huaja...
Mu lagën syt. O Zot ç'më gjet'. Pse ndodhi ? Nga më erdhi ? Çfarë të bëj ? Nga t'ja mbaj ?Nuk griva asnjë qepë.Nuk preva padashje gishtin, dhe më doli pak gjak, pastaj lot, dhe mu lagën syt. Jo. Asgjë e tillë nuk ndodhi.As tërmet nuk ra, e aq u tremba, sa nga frika u lotova...
-E di për çfarë do më pysësh. S’je i pari që habitesh me mua dhe punën time. Këto 7 makina nuk i kam nxjerrë për ti shitur, siç tu dukën gabimisht. Do ja jap me qera turistave që pas pak do vinë me miliona dhe mezi po i pres. Tu pa vjet gjithata turista nëpër Tiron, nuk u besojsha syve dhe veshve...
Kam kujtu se jam i zi. Por kam rrejt veten. Nuk jam i zi. Jam i kuq. Kam fakte që nuk jam i zi por i kuq. Për shembull, sa herë dëgjoj këngën e kuqe "O Bella Ciao", aq më pëlqen, aq më gëzon, aq më lumturon, aq më dëfren, sa dal nga fiqiri, më zë korenti, më kap zekthi, s'jam në vete...
Qysh herët kisha realizuar një mardhënie të qëndrueshme me radion, dëgjimin e radios.Televisionet ende s'kishin shpërthyer. Ishin në shpërgënj. Në shtëpitë e ca të rrallëve që kishin televizor, gjatë mbrëmjeve të Sanremos mblidheshin cip mbi cip edhe 100 apo 200, a më tepër të etur për të parë e dëgjuar...
Për ta variacionuar vajtjen, unë dhe nëna ime Hasia, iknim në Spaç për të parë vëllain Eduardin, veç e veç. Këtë herë unë, pas gjashtë muajsh Hasia.Deri në Milot shkonim me tren.Nga Miloti në Spaç dhe kthim në Milot, udhëtonim me...
S'ka më të pabesë dhe më të rrezikshëm, s'ka dërrasë më të kalbur se një grusht fanatikësh të pa përmbajtur si ata poshtë Ballkonit të Doktorit.Kurrë nuk ka ndodhur, dhe kurrë s'ka për të ndodhur, në asnjë vend, në asnjë kohë, dhe në asnjë rrethanë, që bashkëpunimi me një çetë proletarësh të revoltuar të ketë...
Po vija nga Fush Kruja. Me dëshirën për të humbur, u ktheva në një rrugë dytësore në të majtë te rrethrrotullimit të parë pasi kalon Urën e Tapizës. Duke parë se peisazhi nuk premtonte humbje por vetëm fitore, me shpresën të humbja diku mes labirintit të shtëpive dhe vilave të reja, përsërita manovrën...
Princ konservator që zgjedh e merr për grua çupën e komunistit, pranon poste republikane që s'mund t'i ketë një mbretëror, braktis gruan e parë, merr grua të dytë dashnoren e fshehtë mikeshë të gruas së parë, dhe si halabak që s'ka zënë kurrë libër me dorë dhe të vetmin frymëzim e merr nga Fejsbuku dhe Tiktoku...
Dikush që kishte qënë ca ditë në Kosovë ma shiti një sapun "të jashtëm" që e kishte pru prej andej. Me ta blerë sapunin kosovar, vendosa t'ja jap dikujt që i lypset më tepër, një femre. Ja dhurova sapunin kosovar një mikeshe. Mikesha, me të marë sapunin, u mrryl. Nuk jam un ndonjë pisanjose...
Kurioz i papërmbajtur. Qe lindur për të ditur: Çfarë, kur, ku, si pse ? Pyeste vazhdimisht për gjithçka.Kur ishte fëmijë, gjatë një vizite te Daja i tij, Seferi, ku shkonte për vizitë me Hasien, nënën e vet, mes një fizarmonike, një kallëpi këpucësh, një palë doreza boksi, dhe ca gjëra të tjera, i ra në sy një kuti metalike ngjyrë...
Asgjë nuk ishte më absurde, surreale, e paarsyeshme, e kotë, e tepërt, se ushtria, shkolla, puna, shoqëria, arti, kultura, ekonomia, partia, ideologjia, të gjitha ishin të turpshme, të neveritshme, të frikshme. Por të gjitha bashkë nuk ishin aq të pakuptimta, aq paradoksale, sa ushtria....
Emri Agron fillon me "Ag", pra me "Agim. Rrokjes së dytë dhe të fundit të këtij emri, pra rrokjes "ron", po t'i shtosh një "r", bëhet "rron". Pastaj, po t'i bashkosh të dyja rrokjet "Ag" dhe "rron", bëhet e qartë se fjala është për një gjeni apo një profet, që rron gjithë kohës në "Ag" ose në "Agim", në pritje të diçkaje të madhnueshme, që për bartësi...
Mbreti i Trafikut është Kamioni. Kush e dyshon ose e refuzon këtë, s'është në terezi, duhet të vizitohet te mjeku psikiatër. Mos ja vështirëso punën Mbretit, Kamionit. Mos ja zër rrugën. Kur Kamioni të sheh që në njërën dorë po mban timonin në dorën tjetër celularin, tërbohet, i hypin xhindet, të shan me Libër Shtëpie...
Një ditë të ftohtë vjeshte me shi të imët dhe mjegull të bardhë, Kryeministri Mehmet Shehu erdhi për vizitë në Politeknikumin 7 Nëntori."Na duhen teknik të kuq" tha Kryeministri sapo nisi fjalimin para nxënësve dhe pedagogëve...
Nëse po flet për një shkodran, pejan, gjakovar, tetovar, korçar, lab, dibran, matjan, tropojan, kuptohesh menjëherë, nuk e ke të vështirë të bësh të qartë për çfarë lloj njeriu e ke fjalën. Të mësipërmit, si dhe ca të tjerë, por jo të gjithë, janë me tipare psiko-fizike të gjalla, të theksuara, janë pra me...
Po shetisja në perferi të Tiranës. Fllad. Ngjyra. Tinguj. Aroma. Kur befas më del para një kodër e butë, e bukur. Mbi kodër, ara të mbjella me ngjyra të zjarrta si të Kubit të Rubikut.Njëra nga arat ishte arë djerrë, arë e shkretë, arë e vdekur...
Nga britma e parë kur sapo bie nga barku i nënës deri te traku i fundit i zemrës, e gjithë jeta është muzikë.Për gjithkend që nuk njeh Letësinë, Artin, por edhe zeje, nuk thuhet "nuk merr sy" apo "nuk merr hundë", por "nuk merr vesh", pra nuk dëgjon muzikat përkatëse...
