Speciale » Basha
Sabile Basha: Veprimtaria atdhetare e Prof. Kolë Parubit
E diele, 24.09.2023, 08:00 PM
T'I KUJTOJMË ATDHETARËT TANË:
VEPRIMTARIA
ATDHETARE E PROF. KOLË PARUBI
(1906-
u pushkatua më 24 nëntor 1946)
Nga
Prof. Dr. Sabile Keçmezi-Basha
Profesori-Atdhetar,
Kolë Parubi, u lind në fshatin Dajç të Bregut të lumit Buna, më 22 nëntor 1906.
Ai kishte të kryer studimet e larta fetare për prift katolik dhe ishte shugurua
si i tillë. Mirëpo, Kolë Parubi në ndërkohë dashurohet në Zinën, me të cilën
shpejt u martua, dhe me të, patën një vajzë, të cilën e kishin pakësuar Nineta.
Rrethi shoqëror në Shkodër nuk e priti mirë këtë martesë, andaj, ai vendos që
të largohet nga aty dhe kaloi në Kosovë për të punua si profesor në gjimnazin e
Prizrenit. Në ndërkohë punon në vende të ndryshme të Kosovës. Në fund punësohet
si profesor në gjimnazin “Sami Frashëri” në Prishtinë.
Dihej
se gjimnazi i Prishtinës ishte qerthe e madhe e patriotizmit shqiptarë. Puna në
gjimnaz i sjell Kolë Parubit shumë njohje të reja me patriotë të shumtë
shqiptarë. Aty punonin prof. Ymer Berisha, prof. Gjon Serreqi, nxënësit Hamdi
Berisha, Galip Badivuku, Hamdi Mustafa, Xhahit Gafurri, Shefki Qitaku Ilias
Neziri e shumë të tjerë. Ai, posa u njohtua me ta, krijoi miqësi me Prof. Ymer
Berishën, prof. Gjon Serreqin e shumë atdhetar të tjerë. Me ndihmën e prof.
Ymer Berishës iu bashkua radhëve të Lëvizjes Nacional Demokratike Shqiptare, ku
më herët kishin aderua Gjergj Martini, Marie Shllaku, at Bernard Llupi, Hajdar
Pllaneja, Enver Sudi e shumë të tjerë.
Kolë
Parubi në organizatën e LNDSH-së ishte caktua në sektorin e propagandës që kishte për detyrë përhapjen dhe
masivizimin e LNDSH-së në tërë Kosovën. Prof. Parubi ishte i interesuar që në
radhët e lëvizjes të ketë sa më shumë të rinj dhe të reja. Për të arritur këtë
qëllim, Kolë Parubi, kishte vu kontakte me të riun nga Prizreni, Marsel Vuçaj
dhe me shumë të rinj të tjerë, dhe me direktivat e at Bernard Llupit, bënin
çmos që ta krijonin Komitetin Qendror të Rinisë Nacional Demokratike Shqiptare
me seli në Prizren apo në Pejë.
Për
bashkimin e tokave shqiptare duke sakrifikua çdo gjë, kontribut t? madh kishin
dhënë: At? Bernard Llupi (7 shkurt 1886), Kol? Parubi (5 dhjetor 1906),
profesori Gjergj Martini (29 gusht 1917), Gjergj Bahtiri i cili shërbente si
mësues n? Gjakov? dhe shum? shkodranë t? tjer? q? i shërbenin atdheut e
Kosovës, duke e pasur çdo her? si q?llim suprem bashkimin e tokave shqiptare.
Kontribut t? çmuar n? Lëvizjen Ilegale në Kosovë dha edhe Zef Mekaj, profesor
nga Shkodra, q? t?r? aktivit?n e vet politik e p?rq?ndroi n? Gjakov?.
Duhet
theksuar se sipas aktgjykimit të Gjyqit Popullor për Kosovë e Metohi, në
Prizren, sipas aktgjykimit P.nr.21/46, thuhej se “Shtylla më e fortë e këtij
komiteti dhe anëtari më aktiv i saj ishte prof. Kolë Parubi, i cili kishte lënë
pozitën priftërore, vetëm e vetëm që të angazhohej në realizimin e ëndrrës
gjithë shqiptare për një shtet të përbashkët shqiptarë. Ai, qysh më 1939, me
qëllime patriotike, kalon kufirin dhe vije në Kosovë, vetëm e vetëm që të bëjë
organizimin e ilegales në mënyrën sa më të mirë të mundshme. Kolë Parubi, me
prof. Ymer Berishën njiheshin qysh herët, menjëherë pas okupimit të
Jugosllavisë. Ai ishte, njëri ndër miqtë më të mirë të idealit. Atdhetari Kolë
Parubi, për të ndihmuar luftëtaret e rezistencës shqiptare, nga Prof. Ymer
Berisha, më 1944, në muajin nëntor, kishte marr një sasi armatim (mbi 70
pushkë, 1 mitraloz, 4-5 pushkë- mitraloza, 10 sënduk municion dhe shumë gjëra
tjera ushtarake: këpucë, tesha, kazanë ushtarak, të cilat prof.. Ymer Berisha i
kishte marr nga gjermanet me rastin e tërheqjes së tyre, të cilat në realitet,
Kolë Parubi më vonë i kishte dërgua në mal dhe kur merret parasysh lidhja e tij
me at Bernard Llupin, dhe takimet që kishte pas në verën e vitit 1945, dhe kur
merrej parasysh i tërë aktiviteti i tij në organizatën ilegale, na del se Kolë
Parubi, ishte njëri ndër personalitet e shquara të ilegales, që kishte shumë
ndikim në masat e gjëra shqiptare. Gjithashtu dihej se me iniciativën e Kolë
Parubit është formua komiteti ilegal në rrethin e Prizrenit, me qëllimin që të
përfitonin popullatën dhe të tregonin realitetin për ri okupimin e Kosovës nga
ana e Serbisë dhe e Jugosllavisë. Ata punonin fortë dhe shumë, për shembjen e
pushtetit në Jugosllavi, me qëllim që populli të jetë i përgatitur për luftë të
armatosur kundër ushtrisë jugosllave dhe bandave çetnike serbe që bënin kërdinë
në fshatrat e Kosovës. Edhe dëshmitë e
shumta që kishte dhënë në hetuesi, vet Kolë Parubit, vërtetojnë se me datë 26 ose më 27 dhjetor të vitit 1943 në
shtëpinë e Kolë Parubit, ishte mbajtur një mbledhje, të cilën e kishte
udhëhequr vet Kolë Parubi, dhe aty ishte diskutua që sa më parë me u formua
komiteti ilegal- qendror, ku ishin ndarë edhe detyrat. Kolë Parubi, ishte
caktua që të udhëheqëte me sektorin më kryesorë, atë të propagandës. Ndërsa,
Hajdar Pllanejës, që ishte një atdhetar i madh i lëvizjes për bashkim kombëtar,
i ishte caktuar që të ishte kryetar i organizatës. Për Sektorin e informimit
ishte caktua Gjergj Martini, e sektorin e armatimit ia kishin besua Enver
Sudit. Për Sektorin sanitar ishte caktuar Marcel Vuçaj. Për tu bë anëtar i
organizatës, kryesia e saj kishte caktua edhe kriteret që duhet plotësuar.
Paraprakisht personi që donte të bëhej anëtar i saj: duhet të vinte nga një
familje e pa njollosur kombëtarishtë; të jetë i pa njollosur; të jetë i besës;
të ruaj fshehtësitë e organizatës dhe të shokëve dhe mbi të gjitha të jetë i
gatshëm me u flijua për çështjet e atdheut. Bile, në shumë raste Kolë Parubi,
shpesh iu shkruante letra anëtarëve të organizatës, nga të cilët kërkonte dhe i këshillonte se si duhet punuar në
terren. Iniciator i formimit të Komitetit të Rrethit të LNSH-së, në Prizren, ishte prof. Kolë
Parubit, që për kryetar kishin zgjedhur Seb Matejen.
Veç
Ymer Berishës, ndikim të dukshëm në veprimtarin e Kolë Parubit kishte edhe at
Bernard Llupin. Në verën e vitit 1945, s’bashku me atin e nderuar, kishte
mbajtur dy mbledhje, në të cilat ishte bisedua për aksionet e tyre kundër
forcave jugosllav. Me direktivën e tij, në mbarim të vitit 1945, në Prizren
ishte formua Komiteti Qendror i LNDSH-së. Në këtë komitet, merrte pjesë edhe
Enver Sudi, që thuhej se ishte njëri nga tre pjesëmarrësit që vranë Milladin
Popoviqin.
Duke
e parë aktivitetin e ilegales në terren, OZN-a i bie në gjurmë anëtarëve të
organizatës dhe fillon arrestimin e tyre duke i mbushur burgjet me të rinj
shqiptarë, si në Prizren, njashtu edhe në Pejë. I arrestoi idealistët e vërtet
për ribërjen e Shqipërisë Etnike. Pas torturave të shumta në hetuesi, i nxori
27 atdhetar para gjyqit, në mesin e të cilëve ndodheshin At Bernard Llupi,
Marie Shllaku, Kolë Parubi, Gjergj Martini dhe shumica e tyre ishin nxënës të
gjimnazit dhe profesorët e tyre.
Procesi
gjyqësor që zgjoi interesimin e masave t? gjëra shqiptare, pa dyshim se ishte
ky proces: “Procesi i At? Bernard Llupit”, siç u quajt ndryshe procesi i At?
Brnard Llupit, Kol? Parubit, Gjergj Martinit, Marie Shllakut e shum? t?
tjer?ve, q? ishin bashkëpunëtoret e ngushtë t? prof. Ymer Berish?s.
Procesi
i lartpërmendur filloi me 29 qershor 1946 dhe përfundoi m? 11 korrik, po t?
njëjtit vit, që do t? thotë se zgjati gjithsej 13 ditë pa i llogaritur ditët e
hetuesisë. Në këtë proces u shqiptuan dënime drakonike: 4 vet u dënuan me
pushkatim: Marie Shllaku, At Bernard Llupi, Kolë Parubi dhe Gjergj Martini, të
cilët me 24 nëntor 1946, u ekzekutuan nga eskadroni i vdekjes jugosllave, në
Prizrenin e bukur, ndërsa të tjerët u dënuan prej 1- 12 vjet burg.
Procesi
gjyqësor i 27 vetave ose “Procesi i At Bernard Llupit” nuk ishte as i pari e as
i fundit për shqiptarët e Kosovës. Burimet që disponojmë për këtë qëllim flasin
se nga pushtimi i Kosovës më 1913, regjimi shoven serb kurrë nuk ka pushuar
ndjekjen sistematike të shqiptarëve. Dënimet dhe proceset gjyqësore politike,
as sot e as kurrë, nuk munden të shuajnë idealin e shqiptarëve për liri dhe
bashkim kombëtar.